Naging smooth ang takbo ng kompanya sa nag daang mga buwan dahil na rin sa determinasyon at talino ni Jillian sa pamamalakad sa negosyo.Isang newletter mula sa World Health Organization ang regular na dumadating sa opisina ni jillian. Karamihan doon ay nakakaaramang pagsusulputan ng sari- saring sakit at mga documents tungkol sa mga karamdamang hanggang sa kasalukuyan ay hindi pa rin nahahanapan ng lunas.
Isang article ng pumukaw sa atensyon niya. Tungkol ito sa mga alternatibo at murang gamot. Agad niya itong binasa at nakabuong ng isang idea.
Jillian is Impulsive sa lahat ng bagay. Kapag may naisip siyang gawin, ginagawa niya kaagad.
She picks up the phone at agad niyang inawagan ang ama.
"Hello daddy, are you busy?" can you come over here?"
"Where are you, sweety?"
"In my office. In your office," pagtatama ni jillian sa sinabi
Bahagyang natawa pa ang ama. It's yours now. I'm afraid I can't take back anymore. It seems like you're enjoying your job. Isn't it, sweety? I would feel good hearing you say yes."
"Well, if it makes you feel good, then YES." - sabi ni jillian
"Why the sudden call, may problema ba d'yan?"
"Wala naman dad."
"Okay, give me at least one hour."
"bye."
Napangiti si jillian. Inisip niyang mabuti ang sasabihin sa ama. Hindi lamang dahil gusto niyang ma-impress ito sa kanya kundi dahil deserving siyang umupo sa power chair ng ama.
*************************************
Patungo na sana ng opisina si Kaori nang makita niya si Don felipe na naglalakad. Kaagad niya ito nilapitan.
"Excuse me, Sir....Can I have a moment with you?"
"Oh, sure. Ang mabuti pa ay tumuloy na tayo sa loob." - anang Don na may bitbit pang clubhouse sandwich.
Tatanggi sana si Kaori sa pag-aalalang naroon ang anak ng Don, ngunit baka iba pa ang ipakahulugan nito. Ngumiti na lang siya at tumango.
Jillian has just finished brewing coffee, his father's favorite, when the door open.
Napatingin siya pintuan ng bumukas yon.
"Hmm....what an aroma," kaagad na comento ng Don at binalingan si Kaori.
"May daughter prepares the best coffee in the world," buong pagmamalaking sabi kay Kaori at muling binalingan si Jillian.
"Jillian Alexie, ipatikim mo nga ang pinagmamalaki kong kape mo kay Dr. Oinuma..."
Gusto sumama ng sikmura ni jillian sa sinabi ng ama ngunit hindi siya dapat magpakita ng kabastusan. Walang nalalaman ang ama kung anuman ang namamagitan sa kanila ni Kaori.
But why the hell she's here? Inimbitahan ba siya ni daddy o mang-aagaw na naman siyabng atensyon? - Bwisiit talaga ang bruha na 'to buhusan ko kaya ng kape?. - Kung anuman ang naglalaro sa isipan ni Jillian ay taliwas iyon sa matamis na ngiting itinapon niya sa seryosong mukha ni Dr. Oinuma ng abutan niya ng kape.
" Thank you," Kaori said politely.
"Marami ang binili kong sandwich, saluhan mo kami, kaori."
"Thank you, Sir, but coffee would be fine for me." - at ng mahusgahan ko kung masarap ba talaga ang kape o ang anak niyo. - boses sa utak ni kaori.
BINABASA MO ANG
JUST A STRANGER [Completed]
FanfictionKissing a stranger was one tough challenge one has to face. Pero paano kung ang inaakala niyang stranger ay nakatakda pala niyang makasama balang araw sa hindi inaasahang pagkakataon... - She thought it would be better if they'd end up as lover rat...