After Midnight

Chapter 36

~After Midnight~
Chapter 36
By: Mharl

3:30 in the morning, maaga akong nagising sa hindi malamang dahilan

Andito padin kami sa mansyon, palasyo, ewan, masyadong malaki para sa mga salitang yun habang nasa terrace ako ng kwarto nya, nakatingin sa labas, sa isang malaking garden nitong bahay

Madilim pa ngunit kitang kita ko na ang paligid dahil sa buwan at sa mga street lights na nasa paligid

Para akong binabalik sa nakaraan dahil ang street lights na nakapalibot ay parang hinango mula sa renaissance period

Napatingin nalang ako sa lalaking mahimbing ang tulog sa kama nya

He looks so peaceful and harm free

I dont know what to do kung mawawala sya saakin

He sacrifice alot, madami suang napagdaan and one thing is clear with me

Hindi ko sya iiwan kahit na sya pa ang pinaka masamang tao sa mundo

"Hey there, are you fine?" Muli akong napatingin sa kanya na nakaupo na ngayon sa kama nya habang kinukusot kusot pa ang mata at gulo gulo ang buhok kaya agad ko syabg nginitian

"Hindi ka ba makatulog? Gusto mo nang umuwi?" Tanong nya habang papalapit saakin at nang makalapit sya ay agad nya akong niyakap

Isinandal nya ang ulo nya sa balikat ko while hugging me carefully

"I want to spend my life being with you" saad nya saakin, alam kong nakangiti sya ngayon

I cant imagine living my life without him

He is the best thing happened to me

Simula nang mawala ang mga magulang ko

Sya na ang pahinga ko

Ang natitirang pag asa kong mabuhay sa mundong to

Napasigaw nalang ako ng mabilis nya akong buhatin at iupo sa hawakan ng terrace kaya mahigpit ang kapit ko sa leeg nya

He is just smiling at me

"Don't be scared" bigkas nyang natatawa, hindi padin mawala ang pagkakahawak ko sa kanya sa takot na malaglag ako

"Ibaba mo ko, natatakot ako" saad ko habang nakatingin lang sa mata nya

"Trust me" saad nyang parang isang gamot at unti unting nawala ang kaba ko

Niyakap nya ako sa bewang ko kaya napayakap din ako sa leeg nya

"This is my safe place before" bigkas nya habang nakayakap lang saakin

"When the world is againts to me, I always find this place peaceful" dugtong nya

"Wife" bumitaw sya sa pagkakayakap saakin at hinawakan ang dalawa kong kamay

"If you think the worls is against you-" he smiled at me

But not a genuine smile

A bitter smile and that hits me

"Think of me, I will always believed in you" bigkas nya saakin at dahan dahan nya akong ibinaba sa paglakaupo

"You save me from the darkest part of my life, you save my soul from death" hindi ko alam kung ano ang mga pinagdadaanan nya

He is always the quiet person I met ever before

"So dont be surprise if one day, you will see a statue of you anywhere, because you save me, and I know you can save thousand of people from darkness" unti unting tumulo ang luha ko sa mga sinasabi nya