QUARANTINE LOVERS ( COMPLETED )

~SEVENTH~

Riel's POV

Nakaupo at nakasandal sa bintana ng kotse ni Ashton nang makita ko ang itsura niya, simula sa buhok patungo sa damit na agad kong naalala kung ano ang suot ko ngayon. Holy Crap!! Nanlaki ang mata ko tsaka tiningnan ang suot ko at nakahinga ako ng maluwag nang ok naman ang suot ko.

Naka jacket ako pero it's hanging, naka sports bra naman ako sa loob kaya ok lang at naka high waist pants naman ako. I'm more comfortable with this clothes than Yung balot na balot. And I didn't expose too much skin naman. And for Ashton naman, we're a bit match,i guess. Naka jacket din siya which is napansin kanina at naka cargo pants. He likes wearing jackets. I wonder if he's still using the jacket i gave him long time ago. It's color grey hoodie, i bought two which is kaparehas ng akin pero hanging lang.

"What are you thinking, hmm?" Napaigtad ako ng narinig ang boses niya. I gazed on him, seryuso parin syang nakatingin sa kalsada at paminsang minsan na sumusolyap sakin. His thick eyebrows furrowed and I find it hot. Down to his pointy nose, dimple na nagpapatikas ng pagkagwapo niya, then to that reddish kissable lips, i wonder if what's the taste of it. Wala sa sariling napakagat ako sa aking pangibabang labi.

"Hey! Don't you know that staring is bad?" He smirked. Nanlaki ang aking mata ng narealize ang ginagawa ko! Damn shit! I am staring at him in a minute! "... Why don't you take pictures of me at titigan nalang. Para akong nalulusaw sa mga tingin mo eh. Linalamon mo na ata ako sa isip mo...but it's okay, masarap naman ata ako kaya okay lang kung lamunin mo ako." Tukso niya tsaka humalakhak.

Oh my god! What an earth I'm hearing on him?! Out of the blue I felt butterfly on my stomach!damn it!

"Self-proclaim? How assuming Ashton." I rolled my eyes and laugh. Ngumisi lang ang loko. Well, may point naman siya.

Ang pagkakaalam ko ay dalawa lang kami kakain but i was surprised nong nakita ko ang kasama namin. No freaking way! He's with his cousins! Tanga! Ba't di ko alam! Ba't di sumagi sa isip ko na baka kasama namin mga pinsan niya?!

Malaki ang mata ko at nakaawang ang labi na lumingon kay Ashton na nakangisi. How pathetic! Di man lang niya sinabi!

"Don't see me like you're sending daggers to me, Leah." Aniya at tumawa. Sinapok ko ang braso niya. "What the hell?!"

"How dare you didn't tell me?!" Inis kong tanong.

"You didn't ask, also." Kibit balikat niyang sagot at nauna ng lumakad patungo sa table.

I shrugged. I have no choice but to go there and catch up with them. Somehow, i miss them. Especially Third, close ko siya nong mga panahong sa subdivision pa sila nakatira pero nawatak nong bumalik sila sa Cebu. We didn't see each other again that time, i didn't see Ashton's face that time.

"Hey Riel! I'm glad to see you again, your different. Marami nang nagbago. But still, your still so pretty." Salubong ni Yves sakin. Ashton's cousin, kapatid ni pareng Third.

"Oh come on..." Tawa ko at yinakap siya pabalik "... Thank you, likewise Yves." Sagot at puri ko pabalik.

I hug them all and I stop nang si Third na yung susunod na yayakapin ko. "Third..."

"Riel...." Kamot sa batok. Nahihiya nanaman to. "... Oh damn Riel you exposed too much skin!" Ngiti niya at yinakap ako. Tumawa naman ang mga kasama namin at pati si Ashton ay nakitawa na den. I exchange hug to Third. And after that we just eat lunch and talk about me and their life in Cebu nong bumalik na sila don.

Third and Ashton, my best friends.

Di nadin nagtagal kasi may lakad sila so i left with Ashton. We stayed silent until we decided to take a walk, napakatahimik at wala kaming kahit anong pinaguusapan, tanging ang mga sasakyan at huni ng mga ito ang naririnig ko maliban sa puso kong naghuhurnamento.

"Ashton/Leah." Sabay na tawag namin at sabay din umiwas ng tingin. Napatawa na lang ako at siya nama'y ngumoso tsaka bumontong hininga.

"You can go first." Sabi ko para masabi na niya ang gusto niyang sabihin dahil kinakabahan ako...

"No, you should." Pilit niya. At sa minutong yon parehas naming pinipilit ang isa't-isa para magsalita. Nang sa tingin ko ay suko na si Ashton at sasabihin niya na ang gusto niyang sabihin ay saka naman nangyari ang ikinagulat ko at nagsimula ng tumakbo at sumigaw ang mga tao sa park.

"What the hell is happening?!" Nagaalalang tanong ni Ashton dahil di malayo sa amin ang natamaan ng baril. Sa gilid lang namin at alam ko na kung bakit don. I am retired Army and I don't know kung bakit nila ako sinusundan..."Leah?! l-let's go! What the hell are you doing there standing and watching the people screaming?!" Galit niya sa taranta at hinila ako paalis don. Kaya nagising ako sa ulirat dahil sa sigaw niya.

I was about to call Leo nang naunahan nila akong tinawagan.

"Cap!! Are you alright?! Is everything okay there?!" Sigaw niya. Nagaalala ang mga ito, may alam sila. Napatingin ang lugmot na mukha ni Ashton sakin.

"Yeah, but the people are screaming and they are afraid. W-what is happening? Do you know anything about what's happening?!" Tanong ko. Nagaalala na ako at hindi ko alam kung bakit may nangyaring ganon.

"Cap, stay calm. They were coming for you and I don't know why they're doing that, Cap. I don't know, please stay safe and be out of that place." Sagot niya bago pinatay ang tawag. Huminga ako ng malalim at binalingan ang kasama kong nakatingin sa akin.

"Why are you looking at me like I did something criminal?" Kunot noong tanong ko. Di mapinta ang mukha niya, hindi ko alam kung matatawa ba ako o kabahan dahil sa nangyari.

"Your talking to someone and your asking me why am i looking at you in that way Ms. Hernandez?" Iritado. Wow! Just wow! Kagagaling lang namin sa may putokan at muntik na siyang mabaril pero pagseselos pa din ang inatupag niya. I wonder if nagseselos ba siya. Wala naman kaming label. Tsk. Pero kay Kyler padin ako.

"Your overthinking Mr. Escueta, dating team ko sa Army yon boi." I rolled my eyes.

"Let me take you home." Kapagkuwan ay hinawakan niya ang akin siko at walang sabi sabing hinila ako papunta sa sasakyan niya.

(A/N: enjoy reading)