Marielle's POV
Puyat na ako't di pa kumakain pero eto ako ngayon buhay na buhay padin, I'm on my way home dahil tapos na ang last mission ko at nag quit na din ako ng Army. 7 years nadin akong namamahala sa bansa at naisipan ko na ding magquit at magstay sa bahay dahil hindi ko nakakayanan na naririnig si Mommy na palaging umiiyak ng dahil sa akin, And I miss Philippines na din.
"Cap Mylen?...." tawag ng kasama ko which is ka teammate ko. Yeah, i have my nickname to them cause everyday na may mission kami ay d namin pwedeng gamitin yung real name namin at rank. So i decided to tell them na Mylen or Miel, i don't know i just like that name."Di ka padin ba nagugutom?"
Lumingon ako at ngumiti ng peke sa kanila sabay iling. Di pa ako nagugutom at wala akong ganang makipag-usap dahil kinakabahan ako sa di malamang dahilan. At nagulat nalang ako ng biglang inagaw ni Rosette yung kamay ko at hinawakan, doon ko lang napansin na nanginging na din pala.
"Relax Cap, you did your best for the country na so it's your time na din para gawin yung responsibilidad mo para sa pamilya mo. We will miss our best Captain." Nakangiting sambit ni Rosette at dahilan para kumalma ako at ngumiti ng matamis sakanila,at yinakap ko si Rosette at mga kasama ko pati lalaki.
"I decide na din na sabihin kong sino ang susunod na maging Captain ng team na ito..." Binaling ko sila at tiningnan sila isa-isa..."Ryan you'll be the next Captain to this team from now on" at ngumiti sakanilang lahat at may namuong luha sa aking mata at don na ako nagulat dahil ngayon lang ako nagkaganito sa harap nila. Mabilis akong umiwas at pasimpleng pinunas yon.
Lumingon ulit ako at nagulat ng may luha na sakanilang mga mata, napaawang ang labi ko lumandas nadin ang mga luha ko. "Stop it! You guys don't need to cry, we'll see each other naman for sure.."
"Cap, pwede ka ba naming bisitahin sa bahay niyo?" Tanong ni Duke na nagpupunas na ng luha.
Natawa ako at tumango sa kanila "Of course pwede, our house is open for my team" at saka sila ngumiti ng matamis. Natawa ako sa reaksyon nila kaya tumawa nadin sila.
It's good na nakangiti akong aalis sa team."I'll miss you guys, do your best para sa country and pakinggan niyo si Captain okay? Update me every mission niyo at tutulongan ko padin kayo."
Lumawak lalo ang ngiti nila at tumango tango. Umiwas na ako ng tingin at naalala ko nanaman ang taong laman ng isip ko ng nasa training ako at sa pitong taon ko sa Army ay di sya mawala sa isip ko. Lagi ko syang naalala. Palihim akong napangiti.
Kamusta na kaya sya? May asawa na ba? O pulis na kaya siya? Sigurado may asawa na iyon. Napangiti ako ng pait dahil hindi ko pa nakikita ulit.
7 years ago
"Riel..."tawag ni Kyler sakin, this is our fifth time na nagkita simula ng nagkakilala kami sa social media and ngayon ay Quarantine dahil sa COVID pandemic."May sasabihin ako..."kinakabahang tuloy niya kaya kumunot ang noo ko at lumingon sakaniya.
"Ano yun?" Takang tanong ko dahil di ko mabasa yung reaction niya.
"We need to end this relationship" sagot niya at umiwas siya ng tingin.
Nagulat ako at natulala sa kanya ng ilang segundo pero nakabawi din ako."B-bakit? Huh?"
"Di ko kaya, a-ayoko na Leah.." Leah, tinawag na niya akong Leah kaya alam kong seryuso na siya sa sinasabi niya."Sorry but we have to end it" sagot niya tsaka tumayo at linahad niya ang kamay niya.
Tiningnan ko ang kamay niya pero tumakas na ang mga luha sa aking mata. Nanginging kong hinawakan ang kamay niya kasabay na bumuhos ang luha sa aking mata at yinakap siya ng mahigpit.
"Bakit Rein? Why? May mali ba? O bago? Sabihin mo lang at papakawalan na kita" kahit labag sa loob ko gagawin ko sumaya ka lang Kyler..
"May mahal na akong iba Leah, sorry" bulong niya at umiwas ng tingin tsaka tumalikod umalis.
Napapitlag ako ng may humawak sa balikat ko at doon na bumalik ang sarili ko dahil kanina pa pala ako tulala at di ko napansin na nandito na pala kami. Lumingon ako kung sino ang humawak sa balikat ko at nakita ko si Leo na nagaalalamg nakatingin sakin.
"Cap okay kalang? Kanina ka pa tulala, kanina ka pa namin tinatawag pero nakatulala ka padin. Nandito na tayo sa bahay niyo Cap."
Ngumiti ako sa kanila para ipakita na ok lang ako"Yeah im okay Leo, wanna come inside muna para makapag kape kasi madaling araw pa naman at marami pa kayong oras"
Bumalik nanaman ang ala ala na pilit kong kinakalimutan ng 7 taon.
Tumango sila at nauna pang lumabas sa sasakyan.. Mga kupal talaga iniwan ba naman ako.
Umiling iling nalang ako at nakangiting pumasok sa bahay. Kahit na kinakabahan ako at nanginginig.
Pagkatapak ko palang sa loob ay natanaw ko na ang mga pinsan kong pababa ng hagdan at may lumabas sa kusina at nakahawak ng Mug.
"Hi? Im home..." Kinakabahang bati ko na nakangiti. Lumingon silang lahat at nag unahan na tumakbo papunta sakin para bugbugin ng yakap at batok.
They're really my cousin at umirap nalang ako sa hangin. Sinuklian ko ang mga yakap nila at pinunasan ang lumandas na luha sa kabilang mata ko.
"Hi mom,dad" nakangiting sambit ko at binuka ang kamay ko para sabihin na yakapin nila ako at napangiti ako ng malawak nang yakapin nila akong dalawa.
"Marielle, anak buhay ka... Wag kanang babalik doon dito ka nalang" humihikbing sambit ni mommy at humigpit na yinakap nila ako.
Naalala ko may kasama pala ako. Lumingon ako sa team ko at ayon nanaman sila umiiyak. Mga kupal na to. " Hoy mga kupal ba't kayo umiiyak dyan?" Tanong ko.
Umiwas sila ng tingin at pinunasan yon. Tumawa ako ng malakas at yinakap silang lahat." Wag na kayong umiyak, Ryan will take care of you. I know he will, right Ryan?"
"Aye aye captain" sagot niya at sumaludo pa kaya tumawa kaming lahat.
"Sige magpahinga muna kayo dyan at pagtitimpla ko kayo ng kape at magluluto ng almusal niyo" at tumalikod na si Mommy.
"Hey Riel, how's abroad?" Tanong ni Gwen the maldita na pinsan ko pero mabait yan maldita lang. She's obsessed in travelling.
"No new, still the same Gwen" sagot ko at umupo ganun din ang mga kasama ko.
Nagkatinginan ang mga pinsan ko at tumingin sakin ng napakaloko. Now i know what they will going to do. Umirap nalang ako.
"WE MISS YOU RIEL!" Sigaw nila at sabay sabay na yinakap ako at tumatawa pa ang mga bwisit. At ayon natabunan ako ng mga buset kong pinsan.
(A/N)
Hope you like the first part and don't forget to vote...
Enjoy
BINABASA MO ANG
QUARANTINE LOVERS ( COMPLETED )
Nouvelles"Kahit hindi tayo ang para sa isa't-isa, masaya parin ako at nakilala kita at nakasama.....Kahit hindi pang habang-buhay alam kong naging masaya ako sa piling mo kahit sandali lamang."
