Riel's POV
Every morning na bubungad sakin ang mga chats niya....
Rein: Hi idle, Good morning.. kain kana ha? Wag kang magpapalipas ng gutom kasi sa susunod na kakain kana eh ako na kakainin mo. Rawr! CHAROTTT LANG BWAHAHA! Gawa lang ako choirs idle. Mag iingat ka.
Eh ako naman late na nagigising kaya 9:00 ko lang mababasa mga chats niya.
Dali-dali akong nagreply sa chat niya kahit kagigising ko lang at wala pang hilamos! Aba! Kahit d na ako maghilamos wag ko lang malimutan na replyan mga chats niya!
(A/N: Ay aba! BABAENG TO! ANG LANDI!)
Aba author minsan lang no kaya sulitin!
Me: Good morning! Sorry ngayon lang ako nakareply kakagising ko lang! Ingat ka din dyan, kakain na ako...
Nag out na ako at nagmadaling maghilamos bago bumaba, miss ko tuloy ganitong feeling HAHAH yung kahit paglakad mo nakangiti ka dahil sa kilig.
Pagkababa ko sa hagdan ay nagulat ako dahil ngayon ko lang napansin na kompleto ang mga pinsan at kapatid ko pero ang nakakagulat ay nakatingin silang lahat sakin. Mga tingin na nagtataka at may ngisi sa pa sa labi nila! Aba mga kupal na'to, alam ko kong ano iniisip nila kaya tinaasan ko sila ng kilay at tumakbo sa kusina sabay tawa. Narinig ko naman ang mga tawa nila at pagtatalo nila.
"Riel? HAHAH i know you're hiding something!" Tawang tawa na sabi ni Kuya Gregg. Liningon ko sila at lahat sila ay nakatingin sakin at parang naghihintay ng sagot. Tinaasan ko sila ng kilay para makumbinsi na wala dahil hindi pa naman kasi alam ang tungkol samin ni Rein.
"What? I'm not hiding something to you.." sagot at nilibot ang aking mata sa kanila para totoong wala pero d ako nagtagumpay! Kilala nila ako eh! "...oh come on, why would I do that?" Tanong ko at nagsimula ng kumuha ng pagkain. Bahala kayo jan, mag-isip kayo ng mag-isip basta ako kakain na. Ngiting ngiti padin ako habang kumukuha ng pagkain.
"Ohh that's smile Riel, what's that smile?!" Inis na tanong ni Gwen.. tumawa ako tsaka ngumit ulit.
"Masama na bang ngumiti ngayon?" Pabalik kong tanong..
"But your smile now is different from the smile you wearing everyday! Like your.. like your inlove Riel.." depensa niya kaya napaiwas ako ng tingin nang banggitin niya ang salitang INLOVE, cause i am and I am guilty."... Wait! Are you inlove Riel? Are you?!"almost shout ulit na tanong niya.
Bumuntong hininga ako para ipakitang suko na ako! Sabay sabay silang napamura at may ngumisi din.
Humalakhak ako at ngumiti tsaka tinuloy ulit kumain. Sila naman ay kumakain pero napapatingin sila sakin kaya tinataasan ko nalang sila ng kilay at tuma-tawa nalang.
Matapos akong kumain ay nagpaalam na ako sakanila at umakyat sa kwarto, marami pa silang sinasabi pero hinayaan ko nalang. Puyat na puyat ako kagabi Kasi dahil sa wattpad. Sino ba naman kasi ang hindi maa-adik sa app na yan eh ang daming magagandang stories dyan, isama mo na den ang mga magaganda at gwapong authors. Kung pwede lang na asawahin ang mga authors aba matagal ko nang inasawa si Sic, pero baka ako din papatayin niya.
Pero sa JBOYS, PS MEN at 99+others lang ako nababaliw sa wattpad. Rami ko kayang asawa don! AY HAHAHA. Oh ikaw author meron ka ba non?
(A/N: hoy riel wag moko idamay baka makaltukan kita dyan! Syempre meron din ako no, di lang ikaw kaya tumahimik ka)
Ayy sorry naman...
Dahil covid ngayon at quarantine, di ako makakalabas at makagala sa malayo kundi sa baranggay lang namin. Hayst! Covid naman kasi! pero dahil nga bored ako sa bahay at para maiwasan ko ang mga tanong ng mga pinsan at kapatid ko ay lumabas ako at nagpunta sa court.
Boring na boring ako sa bahay at miss ko na din mag basketball kahit di ako marunong. Kinuha ko yung bola sa gilid at nagbasketball.
Shoot ko na dapat sa ring pero may nakasagi sa balikat ko kaya napatigilid ako at nabitawan ko yung bola. Tumingin ako sa aking likod pero nakitang wala na yung nakasagi ay tumingin ulit ako sa harap at tangkang hahabulin ko na dapat yung bola pero may nakapulot na palang iba. Mula sa kamay pataas ko siyang tiningnan.
Napaawang ang labi ko at mabilis akong umiwas ng tingin nang makitang naka ngiti siya ng matamis sa akin. Humakbang siya papalapit sa akin kaya napaatras ako pero bakit ang lakas ng kabog ang puso ko.
Ngumiti din ako pabalik para pakalmahin ang puso ko pero mas lalo lamang itong bumilis sapag tibok mas lumawak ang ngiti niya sa akin.
"Ahmm... I think you drop this ball?" Tinutukoy niya ang bola ng basketball. Matigas pero kalmado ang boses niya.
Hindi na matanggal yung tingin ko sakanya at nawala na ako sa aking ulirat. Pero kusang bumalik ang aking wisyo ng magsalita ulit siya.
"Hey miss! You're spacing out, is there any problem? May dumi ba sa mukha ko?" Tarantang tanong niya kaya di ko mapigilan na mapahagikgik.
"Ohh-No! There's nothing. Yeah, thanks for getting the ball" sagot ko at napayuko. Siya naman ngayon ang nahalakhak.
"Here..."binigay niya yung bola ng basketball at masugid ko naman itong tinanggap"..ahmm Ashton Jhon Danielle Escueta" pakilala niya at inilahad ang kanyang kamay,ngumiti siya ng matamis at ayun na nga, nagwala nanaman ang puso ko!
Napatingin ako don at napatitig ng ilang segundo pero nakabawi din at tinganggap ang kanyang kamay." Leah Marielle Hernandez" at sinuklian ang kanyang ngiti kahit naghuhurnamento na ang aking puso.
----
(A/N) Hi sorry for the late update.. I'm planning to draft everything para isang bagsakan nalang sa pag update..
Enjoy reading ANESIAS! Don't forget to vote and comment. Thank you
BINABASA MO ANG
QUARANTINE LOVERS ( COMPLETED )
Nouvelles"Kahit hindi tayo ang para sa isa't-isa, masaya parin ako at nakilala kita at nakasama.....Kahit hindi pang habang-buhay alam kong naging masaya ako sa piling mo kahit sandali lamang."
