QUARANTINE LOVERS ( COMPLETED )

~ELEVENTH~

Riel's POV

"Is there something wrong?" Nagaalala niyang tanong kaya kahit hindi ay umiling nalang ako at ngumiti.

"Ahhhh..... Nandito n-na ba tayo?" Pagiiba ko ng topic at masasabi kong tagumpay naman dahil bumaling siya sa labas.

"Oh! Yeah, we're here." Saad niya at lumabas. This ungentleman, tsk. I miss this.

"Okay." Bulong ko at bumaba na din sa sasakayan para sumunod sa kanya.

----
"So?" Napatingin ako kaagad sa kaharap ko dahil bigla nlang siyang magsalita at magtanong.

I cleared my throat. And tumitig sa mata niyang halatang curious sa sasabihin ko

"I just want to talk to you about...us." alinlangan kong sagot. Habang linalaro ang mga daliri ko sa ilalim ng mesa. Honestly, I am nervous.

"What about... What about us? Huh? I don't get it." Taka na tanong niya. Kahit na seryuso ang usapan namin ay hindi ko mapigilan ang mapatawa dahil hindi niya nanaman nakuha ang sinasabi ko. Hindi padin siya nagbabago, slow padin. Siya padin yong Kyler na minahal ko, si Kyler na iniwan ko para maging masaya sa iba. Si Kyler na pinakawalan ko kahit hindi ko kaya. In short, mahal ko padin.

"You slowpoke di parin nagbabago," I chuckled. Ngumiti naman siya, genuine smile. "Clear things, Kyler. I just wanna clear things between us." Panglilinaw ko at ngumiti sa gawi niya.

He let out a heavily breath. "Yeah, your right. We really need a closure." Aniya at tumawa.

Napangiti ako dahil narinig ko na ulit yong tawa niya. Kung hindi sana naging komplikado at nasira lahat, sana ako padin yong mahal niya. Ako padin sana yong nakakarinig ng tawa niya buong araw, ngiting nasisilayan sa isang buong araw. Sana ako nalang si Ewinna.

"Kung sana sinabi mo na pupunta tayo dito para titigan lang ako edi sana sa kotse nalang tayo para magtitigan buong araw." Sabay tawa at kumindat.

Natauhan ako don tsaka siya inirapan. "Apaka yabang mo namang kupal ka, hangin pa. Baka yan ang dahilan kung bakit nilipad ka sa Canada noon no?" Tanong ko at yon nga nagsisi ako sa tanong ko.

"Aha! Dakilang stalker na pala kita, ang pagkakaalam ko ay diko sinabi kahit sa mga kapatid mo—Si Phoebe putangina, siya lang naman close mo!" Animo'y parang nagiimbestiga. Kupal talaga pero teka kapatid ko?! Anong koneksyon nila?!

"Hoy kupal," binatukan ko ang ulo niya. "Anong kapatid ko?! Anong koneksyon nila sayo?! Ha?"

"Ah hehehehe, wala no! Wala... May sinabi ba akong kapatid mo? Wala." Ngumiti ang loko at dineny pa. Ano ako bingi? Ulol.

"Ulol! Ano ako bingi? Ano ha? Ano? Ano sinasabi ng mga yon sayo?" Nawala na yong usapan namin at parang nanumbalik na sa dati.

Sana ganto lang, maayos pa at walang problema. Pero anong magagawa ko hanggang dito nalang naman to. Funny but i can't take Kyler back in my arms anymore. Baka pwede pa pero nakakahiya.

He had Ewinna for himself, but here I am have nothing but a family. I don't have a lover like he had. When kaya?

"Here we go again, san ba napupunta ulirat mo at nawawala ka sa kasalukoyan?" Inis niya kaya inirapan ko.

"So, Kyler i want to end our past and hinanakit. I want to start a new life with you as one of my friends. I want to forget and forgive, also to have a happy life and new beginning. You want that?" Nakatitig ako sa mata niyang kulay abo at mga pilikmatang mahahaba at curve.

"Yes, of course gusto ko. Gustong gusto Riel." Ngiting ngiti ang aso ay este ang loko. His eyes are twinkling. Oh God Heaven. 'Gustong gusto padin kita' I want to tell him that.