I am his Dictionary (Street Series #1)

Epilogue

I am his Dictionary: Epilogue

Dionisio Venturero

"Sinasauli ko na yung dictionary, salamat..." my girl classmate said.

She smiled shyly and she put her hair behind her ear. I smiled and put the dictionary on my bag.

Tulala ako habang hinihintay ang professor namin sa microeconomics. Tumingin ako sa relo. Maaga pa naman at ganitong oras nagigising si Jorie. I think this is the right time to call him. I miss him so much.

Hindi ako nakauwi sa Casa Poblacion noong birthday niya, that's why I feel sad and empty these past few days. At sa inaakala ko na makakauwi sa pasko ay hindi rin pala.

"Hello, Ma?" Mama called early in the morning.

"Dionisio, hindi tayo uuwi sa Casa Poblacion. We'll celebrate christmas here in Manila, I just want to inform you..." she said gracefully.

Pinisil ko ang ilong ko at gustong gusto kong magreklamo kaso pinatay na agad ni Mama ang tawag. They are busy, as always.

"Dionisio, hijo, ilang taon ka na ba? You're so handsome! Wala pa ring girlfriend?" My Tita queried in the middle of our grand dinner here in their mansion.

"Im turning twenty next year, Tita. And I have no girlfriend," because I have him, Jorito Siao, my dictionary. He's not a girl but he stole my heart and touched my soul.

"Oh! Why? That's shocking news! Ang kuwento sa akin ni Ate Cat ay papalit palit ka ng girlfriend noong high school! What happened now, hijo?" daldal ni Tita.

"Maybe, he realized his main priorities now, Cecilia! He realized that love can wait and education first!" Tito Gary added, he's a gay and I respect him so much.

Napapangiti nalang ako sa mga sinasabi nila. Napatingin ako kay Ryu na tahimik na kumakain. He's a quiet person but his silence today is strange. Madalas nga siya ang kausap ng mga Tita at Tito namin dahil magaling siya makipag usap sa mga matatanda. His words are filtered and matured. Bata palang kami, seryoso na siya at akala mo matanda magsalita at magdesisyon. Minsan, nakikita ko sa kaniya si Jorie.

But my love is more innocent and shy compare to him. Ryu has a savage face and he's straightforward. Habulin siya ng mga babae pero suplado siya at pinapakita sa mukha na hindi interesado. Pag pinipilit naman siya sa isang bagay na ayaw niya ay kung ano ano ang nasasabi niyang masasakit na salita.

Pinsang buo kami ni Ryu. Kapatid ni Papa ang Mommy niya na si Tita Carmencita. He has also a brother- Kuya Abraham. And our grandfather is Segismundo Venturero the second child of Amanda Poblacion, my great grandma. Si Lolo ay may apat na anak.

Ang panganay ay si Tita Carmencita, Ryu's mom. Next is, Tita Leonila followed by Auntie Cecilia, then my father, Gerardo and lastly, Tito Gary. Mababait naman ang mga tita't tito ko. Hindi nila kami pine pressure na galingan sa buhay para balang araw ay maunlad pa rin ang businesses namin. They all want to enjoy our lives as a youth but they don't want us to destroy our future. At ginagawa namin iyon.

I have so many cousins and we're all good and close to each other. Nga lang, sa Maynila silang lahat nag aaral. Ako lang sa Casa Poblacion. Sa Sta. Rosa talaga ako nag aaral dahil may bahay din kami doon pero madalas din ako sa mansion namin sa Casa Poblacion. Pero doon na nila ako pinagaral at sa public school pa. Dahil ang dahilan nila ay laging gulo ang hatid ko sa private school na pinapasukan ko. Pero sa tingin ko, hindi lang iyon ang dahilan.