ဓနလိုအပ္ေသာ စာအုပ္မ်ားကိုရွာရန္ ေက်ာင္းမွအေစာထြက္လာခဲ့သည္။
ေက်ာင္းကေနထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္ကေနစ၍ သူ႔ေနာက္ကို လူတစ္ေယာက္လိုက္လာတာကို သတိထားမိသည္။
ဓနသတိထားမိတဲ့အခ်ိန္က စာအုပ္တိုက္တစ္ခုကိုဝင္ေတာ့ maskတပ္ထားေသာ ထိုလူဝင္လိုက္လာျခင္းမရွိပဲ ကားေပၚမွာက်န္ေနရစ္ခဲ့သည္။ အခုၿမိဳ႕ထဲအထိ ေနာက္ကေနတေကာက္ေကာက္လိုက္လာတာကို သူသိသည္။ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးဆိုတဲ့ သူ႔သံသယကိုေဖ်ာက္ကာ သြားလာၿမဲသြားေနခဲ့သည္။ အခုေတာ့သူ႔သံသယဟာ ပို၍ပင္ခိုင္မာလာခဲ့သည္။ ဘာလို႔ဆိုအခု ဓနသူသြားမယ့္လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းကာ ကုန္တိုက္တစ္ခုထဲသို႔ဝင္လာခဲ့သည္။ ေနာက္မွထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္လာေသာ အမည္မသိလူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ဓနအေတာ္စိတ္အိုက္လို႔လာသည္။ ဓနေနာက္မွလိုက္လာေသာ လူကိုမ်က္ေျချဖတ္ရန္ အႀကံထုတ္ေနမိသည္။
အမ်ားသုံးtoiletထဲသို႔ ဝင္လိုက္လွ်င္ အိမ္သာထဲမွာ လူျပည့္ေနသည္ထင္ တံခါးတစ္ခုမွဖြင့္မရေပ။ ေနာက္မွလိုက္လာေသာ မ်က္နာစိမ္းလူဟာ သူေပ်ာက္တာတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းလိုက္ရွာေနမွာကို သူသိသည္။ Toiletထဲတြင္ လူအနည္းငယ္ရွင္းေနးတာကို ဓနသတိထားမိသည္။
ထိုအခ်ိန္ အိမ္သာတံခါးပြင့္လာတာနဲ႔ ဓနအလွ်င္အျမန္ဝင္လိုက္ကာ တံခါးေပါက္ကိုပိတ္လိုက္သည္။ အိမ္သာထဲမွ ထြက္လာေသာလူကို ဓနပါးစပ္ကို လက္နဲ႔ဖိပိတ္ထားမိလိုက္သည္။ ဓနလက္နဲ႔ပါးစပ္ကို ဖိပိတ္ထားခံရေသာ လူမွာ႐ုန္းေနေသာ္လည္း ဓနလက္ကိုဖယ္မေပးအားေသး။ သူတို႔ရွိရာ တံခါးကိုလာေခါက္သံေၾကာင့္ ထိုလူကိုအသံမထြက္ေစရန္ သူကိုယ္နဲ႔အသာဖိကာ အသံမထြက္ရန္ ေခါင္းခါကာ သတိေပးမိသည္။
"ေတာက္
ဘယ္ေရာက္သြားလဲမသိဘူး။ မ်က္စိေရွ႕ကေနေပ်ာက္သြားရတယ္လို႔ကြာ။"
ေတာက္ တစ္ခ်က္ခပ္ျပင္းျပင္းေခါက္သံနဲ႔အတူ ဓနေနာက္မွလိုက္လာေသာ မ်က္နာစိမ္းလူရဲ႕ မေက်မနပ္သံကို သူၾကားလိုက္ရသည္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာအထိ အသံတိတ္ဆိတ္သြားတာကို ဓနသတိထားမိလိုက္သည္။
"မင္းလက္ကို ငါ့ပါးစပ္ေပၚကေနဖယ္ေပးလို႔ရၿပီလား။"
အသားျဖဴျဖဴပါးေဖာင္းေဖာင္းနဲ႔ ေကာင္ေလးစကားေၾကာင့္ ဓနသတိဝင္ကာ လက္ကိုေယာင္ရမ္းကာ ဖယ္ေပးမိလိုက္သည္။
YOU ARE READING
မောင့်ရဲ့ကြင်ရာတော်👨❤️👨
Romanceပူပြင်းတဲ့မီးပင်လယ်တောင် အချစ်နဲ့ပက်ဖြန်းလိုက်ရင် သိပ်လှတဲ့နှင်းဆီခင်းအဖြစ်ဖူးပွင့်သွားတက်တယ် Aug. 28.2020
