Fade My Scars

CHAPTER 14

Summer's POV,...

May mga bagay na hindi natin maunawaan kung bakit natin ito ginagawa. Life is full of choices. You can freely choose between two or more choices in different situation. Minsan tama ang ating desisyon pero minsan hindi maiiwasan ang pagkakamali.

Sometimes, hindi natin namamalayan ang sarili na nagdedesisyon na lang sa isang bagay ng hindi natin nalalaman. Magigising na lang tayo isang araw unti-unti ng nagbabago ang pananaw natin sa buhay.

"Are you okay? Kaya pa?" I smirked on him while watching him to drink the beer. Napapikit sya at napashrugged sa balikat.

"Ang daya naman Ynnah. Bakit ang lakas mong uminom ng alak?" naiiling na kinuha ko ang bote at uminom din ng beer. Literal ng namumula ang buo nyang mukha. Hindi narin mawala-wala ang pagkakanguso nya. He's acting like a childish one this time.

"I'm still young when I was been exposed to alcohols Gavrielle." nginitian ko sya at tiningnan sa mata. "you didn't know who I am,"

"Pero kilala kita. Ikaw si Ynnah Madrigal. Yung fiancé ko diba?" hinawakan nya ang kamay ko at ngumiti. Napatingin ako sa kamay naming magkahawak. Bigla ay nakaramdam ako ng kirot. Napapikit ako at isinawalang kibo na lamang ito. "Kilala kita. Wag kang mag alala,." inalis ko ang hawak nya sa kamay ko.

"No! You're wrong. Hindi mo ako kilala Gavrielle. Inumin mo yang beer sa harap mo," Saad ko sa kanya na agad nyang sinunod.

Naka limang bote na sya ng alak at bakas na ang pagkalasing sa itsura nya. Sobrang kulit nya narin at kung ano-ano na ang pinagsasasabi.

Mabuti na lang at nandito kami sa isang kubo malapit sa bahay nila kaya walang naiistorbong mga tao.

"Ynnah, sabihin mo nga sakin. Magkapatid ba talaga kayo ni Aelus?" I paused for a second. Tinaasan ko sya ng kilay at nginiwian.

"Bakit mo naitanong? Hindi ba talaga kami magkamukha?"

"Nope. Sobrang layo ng itsura nya sayo. Haha,"

"Kasi gwapo sya samantalang ganito ang itsura ko? Ganun ba?" tumawa sya ng malakas.

"Hindi sa ganun. Cute ka, Ynnah. Pero maganda ka lalo na kung wala yang salamin mo." tumawa na naman sya. Hindi ko maiwasang pagmasdan ang itsura nya habang nasa ganyang kalagayan.

I know may kakaiba. I know hindi dapat ganito. Summer, hindi mo dapat gawin ito pero paano?

" Galit ako sayo Gavrielle. Galit ako sa inyo, " out of nowhere lumabas yan sa bibig ko. Humarap sya sakin ng nagtataka.

"B-Bakit Ynnah? May ginawa na naman ba akong mali? Dahil ba sa natalo kami sa laro kaya ka nagagalit? Sinubukan ko naman eh, sadyang magagaling lang yung iba kaya ganun. I'm sorry to disappoint you---"

"No. Hindi ganun. Magaling kayong maglaro. And I understand kung bakit kayo natalo."

"So bakit ka nagagalit? Tell me please," pinagkiskis nya ang dalawang palad na parang bata. Wala naman sigurong masama kung sasabihin ko sa kanya.

Hindi kona rin kaya na ilihim pa sakanya ang totoong nararamdaman ko para sakanilang mga mahihirap. Hindi ko kayang itago ito sa loob ko. Sigurado ako nasa sitwasyong ito ni Gavrielle, wala syang maaalala.

"I was born with a lot of wealth. A lot of wealth but never ever had a peaceful mind. I literally get what I want. I can even buy this whole damn land of St. Agustin if I want to. I can build whatever I want to build and I can destroy whatever I want to destroy. Because this is who I am,.. " lumaghok muli ako ng alak sa bote at muling tumingin sakanya. " I can get whatever I want but never been have those whosoever I want. Pity for me, I live with my wealth but never with my family. Everybody looks at me as if I am the most beautiful flower they've ever seen. A perfect flower that every butterflies dreamed off but I am not. No one knows who really e'm I except to my grandfather left to me. The only person stayed with me, " napuno ng emosyon ang pananalita ko. Bagay na hindi ko inaasahang gagawin ko sa harap ng taong ito.

He is Gavrielle Helton while I am Summer Ynnah Venus. I am a wealthy person while he's not. I live with my authority but he didn't. Why e'm I supposed to look and talk to him this way?

"Y-Ynnah,..."

"Why did you do this to me, Gavrielle?" pumatak ng kusa ang luha saking mata. Unti-unting kumakawala ang sakit na matagal ko ng itinatago sa dibdib ko. "Why do you have to make mylife miserable as this? Couldn't you know the words be contented means?"

"What are you talking about?"

"Damn! What e'm I talking about? That fvcking selfish of yours. Napakamakasarili nyo. Ang Ama ko---" Pinunas ko ang luha ko at hinarap sya. Mukhang hindi nya maintindihan ang mga pinagsasasabi ko. Ikinuyom ko ang dalawang palad. Nanginginig ang mga ito.

"My father and all of the people here in St. Agustin is the responsible for my mother's death!" Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib. Pansamantalang ginhawa dahil sobrang tagal ko itong kinimkim at itinago.

"How?"

"Really? Asking stupid question again?" kulang na lang sampalin ko sya ngayon mismo. "My father left us. A man with nothing but himself. Your people judged her as if she is the worst person you've known. Why? She buyed and gave this land to the citizens of this town. She loved my father that damn hard but he didn't refuse to love her that way. Irresponsible. " padabog kong inagaw ang bote at ininom ng diretso ang laman. Mukhang tinablan ako ng alak sa lagay nato.

" Y-Ynnah, you're just kidding right? "

" All this time Gavrielle? All this time? "sarkastiko akong tumawa sa kanya. " My mother's death was not a joke. You or anyone around don't  have the rights to insult her for I am her daughter, "

" Pero bakit kami ang sinisisi mo? Wala akong natatandaan na pamilyang Madrigal na naagrabyado sa St. Agustin." hinahangos akong lumingon at sinamaan sya ng tingin.

" Wala kang matandaan?"

" Wala,. " nag-angat sya ng tingin hanggang sa tumama ito sa mata ko. " s-sino ka ba talaga? " ngumisi ako as I started to lean down on him.

Nakatuon ang dalawa kong kamay sa lamesa habang nakatayo sa harap nya. Nakaupo sya sa harap ko habang dahan-dahan kong inilalapit ang mukha sa kanya.

I can't took away my eyes with his pinkish lips. As if it tempted me the hell was that. I close my eyes until I felt his soft lips into mine. That was just a smack kissed before I leaned down on his ears and whispered.

"Venus,..."