Rain On Me || Taekook

Birinci Bölüm

Birinci Bölüm; Güvenimin sarsılması bu kadar kolaydı...

Taehyung

Sabah kalktım ve etrafa baktım. Dün olanlardan sonra Jungkook hyunga teşekkür etmem gerekiyordu sanırım.

Ayağa kalktım ve yattığım yeri düzeltip,telefonumu elime alarak odadan çıktım. Aşağıdan çok güzel kokular geliyordu. Yavaş yavaş aşağı indim.

"Günaydın."dedim. Döndü.

"Günaydın."deyip gülümsedi. Gülümsedim. Yanına gittim. Son krepi de tabağa koydu. Masaya oturduk. Şöyle bir bakmıştım da mükemmeldi.

"Bugün dersin var mı?"diye ani bir soru sordu.

"Saat on ile öğleden sonra iki arası var."dedim.  Saatine baktı.

"Fazla bir zamanın kalmadı sanki,saat dokuzu kırk geçiyor."dedi. Gözlerimi kocaman açtım ve aniden ayağa kalktım. Formam evde kalmıştı!

"Of ya,formam evde kaldı!"dedim.

"Bu seferlik serbest git."dedi. Öyle yapacaktım mecbur.

"Ben sana kıyafet vereyim."

Ayağa kalktım ve masadan uzaklaşmadan ağzıma bir zeytin attım. Yukarı odasına çıktık. Dolabını açtı ve beyaz bir sweat,siyah bir kot pantolon verdi.

"Bu pantolon sana olur belki,bana küçük geliyor."dedi. Aldım ve yattığım odaya gittim. Giyindim. Dediği gibi pantolon bana olmuştu. Sweatin içinde ise resmen kaybolmuştum. Odadan çıkıp yanına geri döndüm.

"Giydim."diyerek dikkatini bana yönlendirdim. Bana bakıp gülmeye başladı. Neye gülüyordu ki?

"Hey! Neden gülüyorsun?"

"İçinde minnacık kalmışsın sweatin resmen! Bu kadar minik olduğunu tahmin etmemiştim."dedi. Kaşlarımı çattım.

"Yha! Ben mi miniğim!? Hıh!"diyerek kollarımı birbirine doladım.

"Tamam,tamam! Bir şey demedim."diyerek gözünden gelen yaşı sildi.

•••

Arabayı okulun önünde durdurdu. İndim.

"Teşekkürler hyung. Görüşürüz."dedim. Okulun bahçesine girdim. Girmemle Jimin'in yanıma koşması bir oldu. Endişelenmişti gerçekten.

"Neredeydin gerizekalı!? Ne kadar endişelendim haberin var mı!?"

"Jimin sakin ol. Anlatacağım."

"Anlatacaksın tabii!"

"Bak şimdi şöyle oldu..."

Jungkook

Okula bir kez daha bakıp arabayı çalıştırdım. Arabayı çalıştırmam ile telefonum çaldı.

"Alo?"

"Neredesin Jungkook?"

"Tae'yi okula bıraktım hyung."

"Tamam. Plan işe yaradı çok şükür."

"Peki hyung,ikimizinde bir amacı vardı ama sahte polis kimliğine ne gerek vardı ki? Ben mimarım!"

"Onu iki yıl aradan sonra buldum Jungkook. Onu kurtarmak istiyordum. Sende iki sene önce o okulda görüp ona platonik kalmıştın. Gerçi hala öylesin. Her neyse. Sana güvenmesi lazımdı. O yüzden polis kimliği en iyisiydi."dedi. Mantıklı.

"Peki hyung. Sen bu akşam gelecek misin peki?"

"Geleceğim."dedi.

"Görüşürüz."