Epilogue

436 12 6
                                    

"Jihoon, ang sabi ko alagaan mo ang sarili mo eh!" sigaw ni Seungcheol.

It's been years, and Jihoon's disease came back, it could no longer be cured anymore. Hindi niya alam kung malulungkot siya kase iiwan niya ang mga kaibigan niya, o sasaya kase makikita na niya ulit si Soonyoung.

Jihoon coughed blood, "A-Ang sakit," hinigpitan niya ang pagkapit sa braso ni Seungcheol, "S-Seungcheol..s-sakit.."

"Don't talk, mahihirapan ka lang," naluluhang sabi ni Seungcheol, "wait for Ferry."

Umiling si Jihoon, "w-wag na.." he coughed blood again, "s-sabihin mo sakanila na mahal ko sila ha?"

Seungcheol's tears fall, "J-Ji, ano ba yang sinasabi mo?"

Napangiti si Jihoon at pumikit, "will you be mad at me if sasama na ako kay Soonyoung?"

"J-Jihoon! Wag please..dito ka lang," Seungcheol said between his sobs, "a-ayoko ng mawalan ng kaibigan."

"H-Hindi ko na kaya.."

"Ferry is on his way, please don't talk.."

Hinawakan ni Jihoon ang kamay ni Seungcheol at nagulat nalang siya ng biglang nagdilim ang lahat. Nakatayo siya sa gitna ng kadiliman, nilibot niya ang paningin niya at nakita niya ang isang liwanag, pumunta siya doon na naging dahilan para lumiwanag lahat ng nakikita niya.

"J-Jihoon?" that voice..that voice that he hasn't heard for years.

"A-Anong ginagawa mo dito?" it was Soonyoung.

"S-Soonyoung, mahal," he hugged him, "m-mahal.."

"You're not supposed to be here," Soonyoung whispered, not hugging him back.

Umiling si Jihoon, "I want to be with you. Handa na ako."

Napangiti si Soonyoung at umalis sa yakap ni Jihoon, "are you ready?"

Lumuha si Jihoon at tumango, naramdaman niya na lang ang kamay ni Soonyoung na nakahawak sa kamay niya habang naglalakad sila.

"Did you wait for me?" tanong ni Jihoon.

Soonyoung smiled and nodded, "yes."

"Why?"

"Because that's what people do for someone they love. They wait."

Hinigpitan ni Jihoon ang pagkahawak sa kamay niya, "thank you for waiting, I'm sorry I took so long."

Soonyoung smiled, "no worries. I will always wait for you, no matter what. Remember that."

"I love you."

Soonyoung stopped walking that made Jihoon also stopped. Soonyoung faced him while a smile was plastered on bis face, "I," he kissed Jihoon's forehead, "love," he kissed his nose, "you," and finally, they closed their lips with each other.

*****

Years later..

You could hear the wedding bells and the chirps of the bird as Jihoon walked down the aisle while Soonyoung was smiling at him, waiting for him in front.

They were at the altar, Soonyoung and Jihoon were getting married, all of their friends were invited including Jun, Minghao, Vernon, Seungkwan and Dino. They finally met Soonyoung.

As the wedding was finally finished, they went straight at the reception and there were the people who were waiting for them.

"You look so beautiful, mahal," Soonyoung kissed Jihoon's forehead.

Stay Awake, SoonyoungTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon