Karanlık çökünce

Bölüm 4: gizemli cüsse

(Mehir'in anlatımıyla)

Nefesi saçlarımdan boynuma vururken, kokusu, parfümü okadar güzeldiki başımı dönderiyorduresmen, ama nasıl? Bana sarıldı mı? SAÇMALAMA İÇ SES! Bir dakkika...n..ne sarıldımı?

Kendime gelebildikten sonra farkına vardım. Şoktaydım, bana sarılmıştı, öylece duruyoduk sokağın ortasında, ben mi? Ben ellerim havada donmuştum.

"Ne...neden yaptın bunu?" heyecandan titreyen sesimden sadece bu cümle çıkabilmişti.

Kaşlarını çatarak cevap verdi "Bana dayanamayıp sarılmak isteyen sen değilmiydin?"

NEH! Bilmişti, haklıydı, ama nasıl? Yoksa ben onu sesli mi söylemiştim? Hayır.

Lafı ağzımda gevelemekten cümle bile kuramamıştım "b..ben..şey...".

Derin bir iç çekti :"İnkar etmene gerek yok, gözlerinden sarılmaya ihtiyaç duyduğun anlaşılıyor, iyilik yaptım sorgulama işte"

"Normalde de bukadar sessiz misin, yoksa içindenmi konuşuyorsun?"

Utanarak gözlerimi kaçırdığım sırada aniden gelen bir fren sesiyle ikimizde sıçradık.

Bir araba yanımıza durmuştu, ve içindeki cüssenin bize baktığını fark edince dumanım yani Gecem önüme geçti. Beni tanımamasına rağmen oldukça koruyucuydu. Arabanın kapısı açıldı, ışığından,çıkan kişiyi göremiyordum bile. Az daha yaklaşınca gelen kişinin Doğanay olduğunu görünce koştum sarıldım, onu bayadır görmüyordum, 2 ay önce Konya'ya gitmişti.

"Naber vampir?"

"Çok komiksin, kurt adam". Biz gülüşürken Gecenin bize sinirli ve anlam vermeye çalışan gözlerine takıldı gözlerim. Ne yani kıskanmışmıydı? Çok beklersin, çocuk seni tanımıyor bile. Bazen çok haklısıniç ses.

Doğanay Geceyi görünce baştan aşağıya süzdü, bunu her gördüğü insanda yapardı. Gecenin bundan memnun olmaması gözlerinden bile okunuyordu.

Doğanay sessizliği bozarak "bu gevşek kim Mehir?" dedi alaycı bir gülüşle. Gecenin ciddi anlamda sinirlendiğini fark edince hemen konuşmaya başladım.

"Doğanay, bu Gece, Gece, bu Doğanay" dedim tekdüze bir sesle.

Doğanay şakacı birisidir çoğunlukla, fakat şuan şakanın ne yeri ne zamanıydı.

Gecenin sinirlendiğini görmüş olmalıki kendini toparladı ciddi bir ses ile şunu dedi: "Mehirden sonra birtane daha isim arkadaşı buldum kendime, sırada kim var acaba?"

Gece tabi anlamamıştı Doğanayın dediklerini çünkü çocuk 10 dakkika önce ismimi öğrendi, anlamını nerden bilsinki?