Bölüm İki - Kesilen Nefesler

1.4K 1.1K 1K
                                    

Merhabaa ben geldiiim🖤

Yeni bölümü bırakıp kaçıyorum.p

Neysee, hadi iyi okumalar güzellikler.

🕸

  
Bölüm İki - Kesilen Nefesler

"Multideki şarkıyı açın.❤


Hayat yaşamı bizden alır ve bizi ölüme doğru götürürdü. Bu insanoğlunun kaçışı olmayan bir yoluydu.

Fakat ben ölümü kendi hür irademle seçmiş, bile isteye kendi idamıma doğru yürüyordum. Ölümden zerre korkum yoktu. Bu hayatı kalbim acımadan yaşayamıyordum zaten. Belki öldüğümde acılarım diner ve beni sevmeyen insanlar öldükten sonra değerimi anlardı.

Çünkü insanlar bir şeyi kaybetmediği sürece asla sevmezdi.
Kaybetmekten korkan insansa asla bana denk gelmezdi.

Ölüm benim bu kirli dünyadan kaçış yolumdu. Ölüm bazen korkaklık bazen en büyük cesaret göstergesiydi.

Bulunduğumuz ortamda hala daha gerginlik hakimdi.

Merih'le bakışıyor, dudaklarından çıkacak olan cevabı bekliyordum. Ne kadar şaşırmış olsada duygularını hemen kamufle etmiş ve boş harelerini gözlerime dikmişti.

"Demek seni öldürmemi istiyorsun, ha?" Diye fısıldadı. Gözlerindeki bakışlar boştu. Bana doğru yavaşça yaklaşmaya başladığında bende geriye doğru gitmeye başladım. Onun bana attığı her adımda ben geriye doğru bir adım atıyordum.

"Evet istiyorum."

Sonunda sırtım soğuk duvarla buluştuğunda keskin bakışları morlukların bulunduğu koluma değdi. Gerilmiştim. Fazla yakındık ve bu benim utanmama sebebiyet veriyordu. Bakışları ağır ağır gözlerimin içine düştüğünde kalına yakın kaslarını çattı ve ağzının içinde cıkladı.

"Seni öldürmeyeceğim. Sen zaten yaşarken ölüyorsun."

Sen zaten zaten yaşarken ölüyorsun.

Şaşkınlıkla dudaklarım aralandığında ela gözleri anında dudaklarıma düştü. Dudaklarıma öyle bir bakmıştı ki yerimde donup kaldım ve yanaklarım ısınmaya başladı. Derin bir nefes alıp titreyen elimi göğsüne değdirdim ve onu itmeye çalıştım fakat o benim itmemle geri çekilmemişti. Zira itmem onda etkili olmamıştı. Kendi isteğiyle geri çekilmiş ve üstten bakışlarını dudaklarımdan çekip tekrar gözlerime yerleştirmişti.

Benden yeterince uzaktı. Ve böyle iyiydi. İç sesim onu külahıma anlat diyip sinsice gülüyordu.

AŞKIN GÜNAHLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin