Bölüm biraz gecikti ama olsun, sonunda kavuştuk.🥺
Baya tuhaf bölüm olacak. Ve bu bölümü okuduktan sonra aklınızda bir sürü soru işareti olusacak.
Ama gelecek bölümlerde soru işaretleriniz bir cevap kavuşacak.
Neyse iyi okumalar sardunyalar.💛
Bölüm Yedi - Belirsizlik
Mavi Gri - Sonbaharda
Kabuslar beni icine hapsediyor ve sonsuza kadar kötü geçmişimde sürüklenmemi sağlamak için elinden gelen her şeyi yapıyordu. Küçüklüğümden beri hep böyleydi ve hep böyle devam edecek gibiydi.
Gördüğüm rüyanın etkisinden çıkamıyor ve ruhsuz bakışlarımı ara sıra Merih'e ceviriyordum. Adam kabusuma kadar girmişti ve bu hiç normal değildi.
Zaten aramızda garip bir an yaşanmıştı ve daha bunu içimde halledemeden şimdi de kabus çıkmıştı başıma.
"Sen iyi misin? İki saattir ağzını bıçak açmıyor." Merih'in sesiyle irkildigimde bakışlarımı ondan koparmadan omzunu silktim. Onun bakışları ise hala yoldaydı.
"İyiyim."
"Pekala öyle olsun." Diyip arabayı istop ettirdi. Gelmiş miydik?
Gelmiştik ve ben bunun farkinda değildim. Geldiğimiz yere baktığımda havanın sisinden ortamı pek net algılamıyordum.
"Burası neresi?" Diye hayıflandım, tekrar ona baktığımda bana garip bir ifadeyle baktığını gördüm. "Niye öyle bakıyorsun?"
"Öylesine." Diyip bakışlarını beni benden kopardı. "Burası da benim evimin bulunduğu yer. Bak az ilerde."
Başıyla işaret ettiği yere kafamı çevirip baktığımda gerçekten orada bir ev olduğunu gördüm. Işıkları açık olmadığı için, korkutucu bir havası vardı ama ev lüks hayatına göre oldukça küçüktü.
Hiç bir cevap vermeden kapıyı açtığımda yan taraftan gelen sesle onunda araban indiğini anladım. Bakışlarım hala evin cevresindeydi; burası ürkütücü bir yerdi.
"Bir sorun mu var?"
Ona doğru döndüğümde karanlık yüzünden çehresinin yarısını görebiliyordum, ela harelerin bu karanlıkta bile parladığına yemin edebilirdim.
Başımı iki yana sallayıp "Hayır yok."deyip bakışlarımı tekrar ondan kopardım.
Üzerime düşen gölgeyle, yanıma geldiğini anladığımda titreyen bacaklarıma komut vererek türemesine mani oldum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN GÜNAHLARI
General FictionGünahlarım peşimde sürüklenen bir gölge gibiydi. Hem bir o kadar hayalet, hemde acı verecek kadar gerçekti. Kalbimin ritmi hızlanırken, nefesimin gittikçe tükendiğini hissettim. Kana bulanan beyaz elbisem benim günahlarımın bedeliydi. Bu elbise be...
