|11|

253 13 17
                                    

,,100 bin eksin amk sadece 100 bin!!!"

,,Nasıl ya koskoca gazinodan sadece 700 bin Lira mi çikti???"

,,Evet öyle."
,,Ya ben 100 bin Lirayi 16 günde nasıl toplayacağim abi?"

,,Artık orasini ben bilmem. Bu sefer küçük küçük dükkanlari mi soyarsin. Tek başina yine gazino mu soyarsin bilmem ama ben sana yardim ettim, gerisi sende"
,,Ne ne diyorsun? Ya ben napicam. Abi 700 bin Lira zaten var 100 bin lirayi verdim say lütfen"

,,Haha sen ama benden para soyarken iyidi! Düşünmedin yok 100 bin Lira kalsin diye! Umrumda değil ne b*k yersen ye! Ama o para gelicek!!!
Gelmezse yapacaklarimi biliyorsun"

,,Kahretsin!"

ve ayrıldı abisinin yanında.
Bu sefer ne halt yiyecekti.
Gazinoyu zaten zar zor soydular.
Bu sefer başka biryeri soysa kesin yakalanır..
Banka oturup, düşündü.
Tam düşünücekken aklına Akın geldi.
Birde o vardı Tabi.
Haftalardır akından hiç bir haber alamıyordu. Adeta kaybolmuştu.
Akın öyle yapmazdı.. kesin birşey olmuştu.

Aklına türlü türlü şeyler geliyordu,
Fakat hiç bir zaman kesin cevapi alamıyordu. Ilk defa böyle kötü birsey hissediyordu.
Çok kötü birşeydi..
Anlatılmaz.
,,Nerdesin Akın? Neden kendini bukadar çok özletiriyorsun?"
Telefonunu çikartti, ve yine akını aradı.
,,Aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor, lüften daha sonra tekrar deneyin"
yine o gıcık kadın çıkmıştı.
Yine aradı.
,,Aradığınız K-"
hemen kapatti.
Dayanamıyordu artık akinin sesini değilde, o kadının sesini duymaya.

-Arabasina bindi ve akını tekrar aradı.
Bu sefer çalıyordu.
Hemen bedenini heyecan sardı.
,,Alo kimsiniz Hanimefendi?"
Bir kadın sesi çikmişti.
,,Pardon siz kimsiniz acaba?"

,,Ilk ben sordum ama"
,,Farkedermi? Hem akının telefonundan sizin ne işiniz var? Ben size değil akina bakmiştim"

-,,Bu sorunun cevabini hiç tanımadığım kişiye vermicem herhalde tatlım"

,,Canım benim. Atladığın birşey var. Akının numarasi bende kayıtlı ayni şekilde ondada. Yani ben akını taniyorsam, ve akını arıyorsam, Belli ki sizi değil onu arıyorum. Sizinle sohbet etmek isterim gerçekten. Ama akınla görüşmek istiyorum"

,,O biraz zor."
,,Nedenmiş o? Buna sen karar vermezsin. Sevgilimle tabi görüşebilirim."

Telefondaki kadın iğrenç sesiyle, kahkaha atti.

,,Ahhh canım sen hâlâ buna mi inaniyorsun yaa..
Kıyamam canım.
Akınla artık hiçbir bağlanti kalmadı.
Akın benim sevgilim artık. Yani zaten benim sevgilimdi ama biraz zor günler yaşadık"
,,Ne diyorsun kızım sen. Ağzini burnunu yırtarım senin"

,,Canım şunu o kafana sok. Asla daha akınla olamıycaksın. Akın seni sevmiyor, sevmedide.
Hoşçakal akını unut, yoksa ben sana unutururum"

Ve o kadın telefonu kapatti.
Konuşmaya baktı.
3:54 dakka.
Bir 3:54 dakkalik konuşma bir insani ne kadar etkilerse, onuda öyle etkiliyordu. Hatta daha kötü.
Idrak edememişti herşeyi.
,,Ne dedi lan bu oros*u az önce?"
içinde sinir öfke vardı.
Ama bir okadarda acı..
Saniyeler, dakkalar ilerledikçe daha çok yanıyodu kalbi.

Çok kötüydü.. nefes alamıyordu sanki.
Dünya durmuştu.. zaman durmuştu sanki. Anlatılmaz birşeydi.
Neyse bu artık, hemen geçmesini istiyordu. Öfkesi git gitte artıyordu.
Nerde olduklarını öğrenip oraya gidip kan dökebilirdi adeta.
Yine aradı akını.
Bir kaç saniye sonra açti.
,,Alo?"
bu sefer akının sesiydi. Hemen öfkesi inmişti. Ve kırılmış tatli bir sesle
,,Akın..."
,,Songül..?"
,,Akın o Kadın kimdi..?"
,,Sevgilim."
,,Ama ben senin sevgilinim"
,,Hayır."
,,Ama hani beni seviyordun?"
,,Sevmiyormuşum"
,,Hayır hayır"
,,Songül bak. Ikimiz bir yalana inandik. Ben hâlâ Ece'ye aşık mışım.
Sana aşık kendimi zannediyordum sadece. Ikimizde bu yalana düştük.. yani ne senin ne benim suçum yok.
Unut beni, ben unuttum seni. Sende unutursun. Ben Eceye hâlen aşığım"
Akın çok soğuktu fazlasiyla..
,,Peki" sesi titriyordu adeta, kırılmış bir kadın..
Daha fazla birsey söyleyeyemedi.
Ne söyleyebilirdi.. Siz o olsanız ne yapabilirdiniz, ne söyleyebilirdiniz.

Yine terk edilmişti, birakilmişti.
Içinde yine o boşluk vardı..
Kap karanlik olan boşluk, içindeki
Isıntı gidip, yine eskisi gibi o soğukluk geldi.
Gülümseyemıyordu.
,,Bu seferde yine terk edildin kızım be. Olsun alışkınız artık, Bilemedik o gece son gecemiz olduğuna"
kendini teselli etmeye çalıştı.
Asla ağlamak istemiyordu.
Kendini zor tutuyordu.
,,Hayırr hayır ağlamak yok."
Hafif gülümsedi, ve arabayi çalıştırdı.
Gülümsesini eksik etmedi.
Içinde biranda kin, nefret, öfke vardı
biryandan'da o ,,Kıyamamak" duygusu.
Bilir misiniz o duyguyu?

Lamba'da dişarda dolaşan çiftleri görünce o ağlamak isteyi çok daha yükseliyordu ,,Bakma bakma"
boş boş araba sürüyordu.
Belki görürdü akını, uzaktan severdi.
Aklı almıyor hâlâ. Ya nasıl böyle birşey yapabilirdi ona?

----------
Merhaba canlarim, uzun zamandir bölüm gelmedi biliyorum canım sıkkın biraz :/
ben dertli olduğum için songül ve akınıda dertlendirdim artık😈
Umarim beğenmişsinizdir aşklarim♡

Hırsız|ÇukurHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin