Mavişim

4

  Müdür'ün uzun konuşmasından anladığım kadarıyla. Sınavlardan sonra Kayak gezisine gidecekmişiz. Eğlenceli olurdu. Sınavlardan sonra kafamız dağılırdı en azından.

Bizimkilere döndüm. Hepimiz eğlenceli olabilileceğini düşünüyorduk. Geziyi düşünerek sınıfa geçtik.

"Bu akşam bize gidip ders çalışmaya ne dersiniz?" Sorum üzerine hepsinin gözleri üstüme çevrildi.

"Ben maalesef gelemem. Halamlar misafirliğe gelecekler."

"Eceeem! Yoksaa Can mı geliyor?" Can, Ecem'in en sevdiğim kuzeniydi ve hepimiz arkadaştık. Farklı bir şehirde yaşadıkları için genellikle sadece yaz aylarında görüşebiliyorduk. Hatta şuan geliyor olması bile çok değişikti.

"Evet. Sonunda geliyorlar."

"O zaman kesin bu gece bizdeyiz. Film falan izleriz. Siz de Leyla Teyzeciğimden izin alıp gelirsiniz."

"Oluurr."

"Yağız, Akın ne dersiniz?"

"Bize fark etmez geliriz." Yağız da Akın'ı kafasını sallayarak onayladı. Zil çalınca hepimiz sınıflarımıza dağıldık. Ecem ve ben sayısal-1 sınıfında, Yağız ve Akın sayısal-3 sınıfında olduğu için farklı yönlere gittik. Okulun ilk aylarında yapılan sınavla sınıflara dağıldığımız için değiştiremiyorduk.

Öğle arası geldiğinde Ecem ile kantine indik. Yağız ve Akın kantinde oturmuş tost yiyorlardı. Bizde sıraya doğru ilerleyip birer tost aldık. Sonra onların yanına geçtik. Yağız hala bilinmeyeni yani beni arıyordu. Sürekli "Acaba o kız mı? Yoksa o mu?" deyip duruyordu ama asla yanına bakmayı denemiyordu. Belki de bana cidden o gözle bakmıyordu.

Son ders zili çalınca eşyalarımızı toplayıp okuldan çıktık. Yağız ve Akın bizi kapının önünde bekliyordu. Bizim eve geçeceğimizden hep beraber yürümeye başladık. Ecem eve uğrayıp Can'ı da alıp geleceğini söyleyince bizden ayrıldı. Bizde eve geçmeden markete uğrayıp film izleriz düşüncesiyle abur cubur aldık.

Eve geldiğimizde Yağız ve Akın salona geçip televizyonu açtı bende üstümü değiştirmek için odama çıktım. Odama geçtiğimde haber vermek için ilk annemi aradım.

"Anne bugün arkadaşlarım bize geldiler haber vereyim dedim."

"Tamam kızım. Ben de seni arayacaktım nöbete kalacağım bu gece."

"Tamam anneciğim kolay gelsin."

Üstümü değiştirip alt kata indiğimde Yağızların hala film aradığını gördüm. Yanlarına oturup bende filmlere bakmaya başladım. En sonunda güzel bir bilim kurgu filmi bulduğumuzda Ecemler geldiğinde açmak için ayarladık. Bir kaç dakika sonra Ecem ve Can geldiler.

Filme başlamadan önce herkes aç olduğunu söyleyince pizza sipariş ettik. Dolaptan aldığım kolaları koyup masaya yerleştirdim. Pizzalarında gelmesiyle hepimiz masaya oturup hem muhabbet etmeye hem de pizzaları yemeye başladık.

Hep beraber masayı toparladıktan sonra salona tekrar geçtik. Herkes yerleşince filmi başlattık. İkili koltukta Yağızla yan yana oturuyorduk. Telefonunu açıp bilinmeyenle mesajlara girince onu izlemeye başladım. Mesajlara göz gezdirirken düşünceli duruyordu. İç çekip telefonu kapatarak filme döndü. Galiba bu bilinmeyen işini uzatmadan ona itiraf etmeliydim. Kampta itiraf etme fikri aklıma gelince düşüncelerle filme döndüm.

"Düşünsenize uyanıyorsunuz ve evinizin içi uzaylı dolu." Film bitmişti ve biz bahçede oturup Akın'ın filmi gerçek hayata uyarlamasını dinliyorduk. Heyecanlı bir şekilde anlatmaya devam ederken bende gülerek ayağa kalktım. Akın uzaylı odasına girmiş gibi davranırken bende korkmuş annesini canlandırıyordum. Bu küçük gösterimizden sonra herkes gülme krizine girmişti. Biz de yerimize oturduk ve gülmeye devam ettik. Herkes sakinleştiğinde Can konuşmaya başladı.

"Size bir haber vermek istiyorum." Pür dikkat Can'a döndüğümüzde çok sevinçli gözüküyordu. "Buraya taşınıyoruz. Okula nakil bile aldırdım." Herkes sevinçle birbirine bakıyordu.

"Bence bunu kutlamalıyız!" diyen Akın'a hüzünle cevap verdim.

"Sınav haftamız başlıyor." Herkesin modu düştüğü sırada Yağız ortaya bir fikir attı.

"Sınavlardan sonra olan kayak gezisini uzatmaya ne dersiniz?" Bu fikri aramızda onayladıktan sonra oturup biraz muhabbet ettik. Saat geç olduğunda Ecem ve Can eve dönmek için kalktı. Yağız ile Akın annemin gece nöbette olduğunu öğrenince benimle kalacaklarını söyleyip hayır cevabını kabul etmeden salondaki koltukları ayarlamaya başladılar. Bende holdeki dolaptan onlar için yastık çarşaf ve örtü almaya çalışıyordum. Boyum uzun olmasına rağmen annem çarşafları en üst dolaba koyduğu için uzanamıyordum.

"Bazen senden uzun birilerine de ihtiyacın olduğunu biliyordum." Yağız gülerek yanıma gelince alması için geri çekildim.

"En üsttekini al." diye alması gereken çarşafları gösteriyordum. "Hayır, mavi ve yeşil olanları." Yağızın yanında sırtına yaslanarak parmak ucuma çıkmış ona elimle çarşafları göstermeye çalışıyordum. Yağız çarşafları alıp arkasını döndü. Ben dengemi kaybedip geriye doğru düşerken Yağız'ın ellerini belimde hissetmemle heyecanlanıp ona tutunarak beraber düşmemize sebep oldum.

"Lan ne oluyor burada?" Akın olduğumuz pozisyona gülerek tepki verirken biz şoktaydık. Yağız üstümde birbirimize bakarken olayın saçmalığını anlayıp onu üzerimden hızla ittim. Çarşafları alıp gülerek içeriye gittim. Onlar için koltukları hazırladım.

Her buraya geldiklerinde rahat olmak için bizim evde bıraktıkları eşofmanları da onlara verdim ve iyi geceler diyerek odama çıktım. Bende uzun kollu pijama takımımı giyip yatağıma geçtim.

Yarın babamın ölüm yıl dönümüydü. Bunu hatırladığımda içimde oluşan boşlukla gözlerim dolmaya başladı. Biraz yatağımda kendime gelmeye çalıştıktan sonra sigara içmek için bahçeye indim. Bahçede Yağızın oturduğunu görünce yanına oturdum. Bana yalandan bir şekilde sinirlenerek baktı.

"Neden uyumadın?"

"Uyku tutmadı sen neden uyumadın?"

"Beni de uyku tutmadı." Yağız paketinden bir dalda bana uzattı. Sessizce sigara içerek oturmaya devam ettik. Telefonumu cebimden çıkarttım ve listelerimden bir müzik açtım. Sessizce oturmaya devam ettikten sonra üşüdüğümüzü fark ettik ve içeri geçtik. İyi geceler diyerek odama çıkmak için merdivenlere yöneldim. Arkamdan Yağız'ın da yorgun sesiyle iyi geceler dediğini duyunca ufak bir tebessümle odama girdim.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.