KULAKLIK (BOYXBOY) TEXTING

20

Medya: MIZAN

Telefonu kulağımdan çekip aramayı sonlandırdım. Arka cebime koyduktan sonra etrafa bakmaya devam ettim. Sokağın başında orta yaşlarında bir kadın belirince genişçe sırıttım. Kadının elindeki poşetler yüzünden bir hayli yorulduğu her halinden belli oluyordu. Hızlıca kadının yanına ilerledim ve yüzüme en içten gülümsememi takınıp kadının önünde durdum.

"Yardıma ihtiyacınız var mı teyzeciğim? "

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
"Yok yavrum, ben hallediyorum."

Kadına yardım teklif ettiğimden beri inatla beni reddediyordu, ne desem kabul etmiyordu.

"Teyzeciğim inat etme, bak sende zorlanıyorsun kendini boş yere yorma. Zaten yorulduğun her halinden belli, bırak yardım edeyim."

"Sen neden bu kadar ısrar ediyorsun ki, yaşlı bir kadına yardım etmeye neden bu kadar heveslisin?"

"Çünkü babam bana, yardıma ihtiyacı olan herkese elimizden geldiğince yardımcı olmamız gerektiğini öğretti. Özellikle kadınlara, yaşlılara ve çocuklara. Yardım küçük de olsa değerlidir, yeter ki geç kalmayalım. "

Yüzüme en içten bir gülümseme kondurup önümdeki kadına adeta gözlerim parlayarak bakıyordum.

" Çok geç kaldım mı teyzeciğim? "

Kadın benim gülümsememe karşılık verip elindeki poşetleri bana uzattı.

" Sen sağır sultanı bile o yüzündeki içten gülümsemenle ikna edebilirsin. Çok geç kalmadın, hala önünde durduğuma göre."

Kazanmanın verdiği mutluluk ile kadının elindeki poşetleri hızlıca elinden aldım.

"Ah bu arada, adınız neydi?"

Kadın gözlerini yoldan geçen imsanlardan çekip bana baktı.

"Seval, adım Seval ve yanımdaki yakışıklı çocuğun adı da..."

Benden bir cevap beklediğini fark ettiğimde hafifçe kıkırdadım.

"Mizan, benim adım da Mizan."

Seval teyze yüzünde memnun olmuş bir ifade ile tekrar insanları izlemeye döndü.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Seval teyzenin evine giden sokağa girmiştik, sessizce elimdeki torbalarla yürüyordum. Seval teyze ise yine yoldan geçen insanları inceliyordu, arada yola da bakıp nerede olup olmadığımızı kontrol ediyordu. Seval teyze birden durunca bende durdum.

"Geldik oğlum, sarı olan ev."

Sarı eve baktığımda 3 katlı şirin bir apartman dairesi olduğunu gördüm.

"Buradan sonrasını halledebilir misiniz? Ben gideyim."

Kadın önce kaşlarını çattı ve çantasından bir anahtar çıkardı.

" O kadar yardım ettin, yemeğe kal. Bırakmam seni şimdi."

Seval teyzenin teklifini kabul edip onu takip ettim. Kapıyı anahtarlarıyla açıp geçmem için yol verdi, içeri girip kenarda durdum. Seval teyze kapıyı kapatıp merdivenlere yöneldi. İkinci kata geldiğimizde dairenin de kapısını açıp içeri girdik.

" Seval teyze, mutfak nerede? Poşetleri bırakayım."

"Sağdaki kapıdan içeri gir; salon karşına çıkacak, salona girdiğinde kenarda bir kapı daha var, orası mutfak."