The Nerdy Vampire

Hoofdstuk 35 deel 2 • ...

Het is nu 3 uur 's nachts. Dat betekend dat ik nog wel even tijd heb om te gaan slapen. Langzaam sluit ik mijn ogen weer en denk alle gebeurtenissen die er gisteren zijn gebeurd. Ik weet niet hoe we Vela kunnen verslaan, maar het gaat ons lukken. Ze is de machtigste heks, maar niks of niemand houd mij en Zac tegen om Hailey te helpen. En daarvoor zullen we Vela moeten aanvallen.

{Isaac}

Langzaam wordt ik wakker door het felle licht dat naar binnen schijnt. De sneeuw reflecteerd het zonlicht recht in mijn gezicht. Ik rek mij zelf uit en stap uit bed. Ik kijk naar buiten. Vanaf hier kan ik het huis zien van Joe. Ik zie geen beweging. De gordijnen zitten nog dicht en er brand ook geen licht. Hm, raar. Snel loop ik naar badkamer en neem een douche. Zac komt vanmiddag aan. Hij was vertrokken naar New York, maar heeft vertraging door de sneeuwval. Het is grappig, Zac en ik konden het nooit met elkaar vinden. Altijd was er een spanning tussen ons. Maar nu is er maar één ding dat ons bezig houd.

Hailey redden.

Ik ken de gevolgen van menselijkheid uitschakelen. Als je er niks aan doet, zal je menselijkheid pas na honderden jaren weer terug komen, en dan zul je jezelf vermoorden. Je mensenlijkheid uitschakelen is ontstaan door Vela. Zij heeft de spreuk gemaakt. Optie één is dus Vela uitschakelen, dan zullen alle vampieren die hun menselijkheid aanzetten en weer een normaal leven kunnen leiden. Nou ja, normaal. Je bent en blijft een vampier. Maar met menselijkheid. Een optie twee is er niet. Vela moet en zal dood gaan, ook al is het familie van Hailey.

Als ik de douche uitstap merk ik dat er een koude rilling over mijn lichaam gaat. Ik sla een handdoek om mijn middel en loop de badkamer uit. Mijn ogen worden naar het openstaande raam getrokken. Ik frons met mijn wenkbrauwen. Niet zo gek dus dat ik het koud heb. Ik loop naar het raam en doe hem dicht. Wanneer ik mij zelf omdraai ligt er een envelop op bed. Ik pak de envelop en open hem. Ik haal er een foto uit. Ik zie aan de twinkeling in de ogen van een klein meisje dat het Hailey is. Er zit een briefje bij, wanneer ik het eruit wil halen branden mijn handen.

Verbena.

Vlug trek ik het briefje eruit en gooi het op bed. Ik ga op bed zitten zodat het briefje voor mij ligt en ik hem niet hoef aan te raken. Ik ga er met mijn hoofd boven hangen en lees het briefje hardop voor. "Als je Hailey haar menselijkheid weer aan zet, door mij te doden, zal zij alle pijn ervaren die ze ooit heeft gehad." zeg ik hardop. Wanneer ik de zin nog een keer in mijzelf lees schrik ik. Vela weet dus van mijn én Zacs plan af. Ik wil het Hailey niet aan doen om al haar pijn nog een keer mee te maken, maar ik wil het haar ook niet aandoen om nog honderden jaren zonder menselijkheid te leven. Dat overleefd ze nooit. Ik slaak een diepe zucht, en net op dat moment vliegt de deur open.

"Zac, wat doe jij hier al?" vraag ik met verbazing in mijn stem. Daar staat Zac, gevolgd door een grote zwarte koffer waar waarschijnlijk al zijn kleding in zit. Hij komt de kamer in lopen en draait de deur opslot. Hij dropt zijn koffer midden in de gang en komt naast mij zitten. "Ik weet waar Vela is, maar ik kan het je niet hier vertellen." zegt hij streng. Ik kijk hem verbaasd aan, maar knik dan. Ik loop naar de kledingkast en pak wat kleding die ik meeneem naar de badkamer om mij vervolgens om te kleden.

Zac en ik lopen buiten. Opeens stop Zac. Ik kijk hem weer verbaasd aan. Dat is al de zoveelste keer vandaag dat ik hem verbaasd aan kijk. "Vela bevind zich ook in het hotel." zegt hij. Ik kijk hem met grote ogen aan. Betekend het dat Vela ons al die tijd gewoon kon afluisteren, en wist waar ik en Zac zaten. Ze heeft gewoon altijd kunnen weten wat wij van plan waren of waar we naar toe gingen, zodat ze ons altijd een stap voor zou zijn.

{Zac}

Nadat ik Isaac heb verteld waar Vela zich bevind lopen we weer het hotel binnen. Het is akelig rustig. Er staat niemand achter de receptie en in de lobby is voor de rest ook niemand te bekennen. Maar al snel word duidelijk waarom.

Overal ligt bloed.

Isaac kijkt zijn ogen uit en volgt rennend het spoor. Ik ren hem achterna. We komen bij de lift aan, waarvan de deuren ook helemaal besmeurd zijn met bloed. Snel drukken we op het lift knopje. En wanneer de deur open gaat vliegt Hailey eruit. Ze komt op ons afgestormd. Haar hele gezicht inclusief handen zitten helemaal onder het bloed. Isaac en ik lopen naar achter, maar Hailey komt dichterbij. Ze is nu maar een paar centimer van ons verwijderd.

Opeens voel ik een pijnsteek in mijn hoofd. Ik zak ik elkaar, Isaac en Hailey doen hetzelfde. Het doet echt verschrikkelijk pijn. Ik werp een snelle blik omhoog en zie Vela de andere lift uitkomen. Ze heeft haar handen naar voren. Een enorme krachtveld stoot tegen ons aan. Keihard knallen we tegen de muur aan. "Au!" schreeuwen Isaac en ik te gelijk. Hailey zegt niks. Die heeft geen gevoel. Vela komt dichterbij en pakt Hailey bij haar armen.

Vela staat dreigend voor ons. Haar ene hand in haar zij, en met haar andere hand houd ze Hailey stevig vast. "1 van jullie moet dood, of Hailey zal haar menselijkheid nooit maar dan ook nooit meer terug krijgen." zegt ze streng en brengt haar hand weer naar voren. Weer voel ik een enorme pijn steek door mijn hoofd gaan. Isaac grijpt naar zijn hoofd en zakt weer in elkaar. Ik daar in tegen blijf nog enkele seconden op mijn benen staan, maar ook ik zak in elkaar. Na enkele minuten stopt het en komen we allebei weer langzaam overeind.

Ik kijk Isaac aan en kijk vervolgens naar Hailey die als een slap poppetje word vastgehouden door Vela. Ik kan haar niet zo laten staan. Dit verdient ze niet.

"Ik zal voor haar doodgaan." zeg ik oprecht. Vela knikt en laat Hailey los. Dit was het dan.

_____________________

Heeee!

De update is 1 dag later, omdat ik toetsweek heb ... :( i'm sorry.

Dit is nog niet het einde mensen, sorry als ik je aan het huilen heb gemaakt!

Vergeet niet een reactie achter te laten & te voten!

xoxo Dominique