The Nerdy Vampire

Hoofdstuk 14 • Why?

We stappen uit de taxi en ik betaal. We lopen langzaam naar de voordeur van Zac zijn huis en zijn vader volgt. 'Verbena.' zegt Zac opeens en valt op de grond neer. Ik merk het en val te gelijkertijd ook op de grond. Daarna word het zwart voor mijn ogen.

Ik voel dat ik heen en weer word geschut. Ik open langzaam mijn ogen en zie dat ik in een grote bewegende ruimte zit. Het lijkt wel een vrachtwagen. De waas voor mijn ogen verdwijnt en ik zie Zac tegenover mij zitten. Hij slaapt. Ik herinner me niet waarom ik hier zit. En uberhaupt hoe ik hier ben gekomen. De hele wereld draait om me heen en weer val ik weg.

Van een harde klap schrik ik wakker. Mijn ogen staan gelijk op scherp en ik hoor mensen buiten in gesprek. Mijn krachten werken niet goed en kan ze daarom niet afluisteren. Ook Zac is wakker geworden en kijkt verward om zich heen. De deuren gaan open en er schijnt fel licht naar binnen. Ik houd mijn handen voor mijn ogen en probeer te kijken wie er in de deuropening staat. Al snel zie ik een bekend gezicht verschijnen. Het is Isaac. Zac probeerd op te staan maar valt weer neer. Isaac grijnst en komt onze kant oplopen.

'Zo, weer bijgekomen?' zegt hij wanneer hij over mij hangt. Ik voel hem ademen. Hij pakt met zijn handen mijn hoofd vast en wrijft met zijn duim over mijn wang. Ik kijk hem boos aan. 'Rot op.' zeg ik en geef hem een trap in zijn maag. Hij kreunt van de pijn. Ik lach en ook Zac lacht. Nog steeds heeft Isaac pijn. Ik begin harder te lachen. Wanneer Isaac op de grond valt en er serieus bloed uit hem komt, stop ik met lachen en kijk ik verschrikt. Zac kijkt mij verbaasd aan. Zonder iets te zeggen rennen we naar de uitgang. Alleen daar worden we tegen gehouden door 2 onbekende mannen.

Ik voel een hand die mijn arm zo stevig beet pakt dat ik er geen gevoel meer in heb. We worden weg gesleept naar een zwarte auto. Ik zie Zac naast me, hij word ook weg gesleept door een andere man. Als we bij de zwarte auto aankomen belanden we allebei in de auto en zitten we stilletjes naast elkaar. De mannen mompelen wat onverstaanbaars. Dan gaat de één van de mannen achter het stuur zitten en begint te rijden.

We komen aan bij Zac zijn huis. Ik keer mijn hoofd verbaasd naar mij toe. Hij gebaart dat we niks moeten zeggen. Ik knik en stap uit de auto. De mannen stappen niet uit de auto. Wanneer Zac en ik allebei voor zijn huis staan horen we de auto gierend hard weg rijden.

Zac pakt de sleutel uit zijn zak en opent de deur. Ik loop naar binnen. Zac doet achter mij de deur weer dicht en we lopen samen naar de woonkamer. Daar treffen we een briefje aan.

'Zac, om te overleven zul je een geliefde van Hailey moeten doden. Of er komt een einde aan jou leven. Jouw keuze. Met vriendelijke groet Isaac.'

Ik schrik me kapot. Hoe kan het dat Isaac daar zo net nog in de vrachtwagen lag met een bloed uit zijn mond en er nu hier een briefje op tafel ligt van hem. Zac ruikt aan de ink om te kijken hoe oud het is. '5 minuten geleden.' zegt hij. Ik kijk verbaasd. Ik besef nu pas wat er op het briefje staat en begin te huilen. Waarom moet dit mij allemaal overkomen. Zac neemt mij in zijn armen en ik leg mijn hoofd tegen zijn borstkas aan.

'Had ik je maar nooit leren kennen...' zeg ik zachtjes. 'Zeg dat niet!' zegt Zac hard en ik kijk heb bang aan. Hij aait over mijn hoofd en drukt me tegen hem aan. Ik voel dat hij zenuwachtig is. Opeens verslapt zijn greep en ik kijk hem aan. 'Het is een week...' zegt hij maar kan zijn zin niet afmaken en valt op de grond. Ik plof naast hem neer op mijn knieën en begin te huilen. 'Z-z-zac?' zeg ik maar komt geen reactie. Zo snel als ik kan pak ik mijn mobiel en toets het alarm nummer in. Ik voel aan zijn pols, zijn hart klopt nog wel. Alleen heel langzaam.

Binnen een paar minuten arriveerd de ambulance en rennen allemaal dokters en zusters naar binnen om Zac op een brancare te leggen. Ze schreeuwen allemaal door elkaar wat amper verstaanbaar is en gebaren dat ik aan de kant moet gaan. Een van de zusters komt mijn kant opgelopen en vraagt wat er zojuist is gebeurd. Ik leg het uit dat hij zo maar op de grond viel. Ze kijkt verbaasd en loopt daarna weg. Ik loop achter de menigte aan en stap ook de ambulance in. Opweg naar het ziekenhuis. Wat een dag.

__________________________________

Hey Peopleee!

Ik heb dus een week niet geupdate like whut? Ik had het gewoon zo druk met school. Verschrikkelijk.

Maar ik lig dus nu ziek in bed, en ik dacht laat ik mijn boek updaten aangezien ziek zijn echt stom is en je niks kan doen dan alleen maar in bed liggen.

Vote comment en read! Thanks

xoxo Dominique

Ps. Binnenkort komt er een nieuw boek in de serie van 'The Nerdy......' ik zal je vertellen, het beloofd weer spannend te worden!