Jungkookla yan yana kumlara uzanırken Jungkook aniden sessizliği bozarak konuştuğunda ona çevirmiştim başımı.
Sahildeydik yine, bizi yakınlaştıran hatta itirafımı yaptığım yerdi burası.
"Hm hm."
Kısaca cevap verdikten sonra elleri arasındaki elimi daha sıkı tutmuş derin bir nefes almıştı.
Biraz daha ona doğru sokulup başımı göğsüne koydum. Eli önce belime daha sonra saçlarıma çıkmıştı.
"Gökyüzü nasıl görünüyor?"
İçinde merak barındıran ama kısık çıkan sesiyle konuştuğunda gülümsemiştim.
"Şuan gece olduğu için siyah. Ancak hava açık olduğu için yıldızlar var. Küçük olsalarda ışıkları sayesinde görünüyorlar."
Aynı gülümsememle açıkladığımda kaşlarını kaldırmıştı.
Bense başka bir soru için hazırlanmıştım.
"Görmeye başladığımda bana küçüklük fotoğraflarını gösterecek misin?"
Konudan bağımsız olan bir soru sorduğunda şaşkınca ona bakmıştım.
"Bu da nereden çıktı?"
Şirin bir şekilde gülümsediğinde içime yayılan onu ısırma isteğine karşı gelmek zorunda kalmıştım.
Ve lanet olsun, bu gerçekten zordu...
"Bilmem senin küçüklüğünü merak ediyorum. Aslında...ben direk seni merak ediyorum..."
Dedikleriyle gülümsedim ve başımı hafif kaldırıp dudaklarına küçük bir öpücük bırakmıştım.
Hoş bir gülümseme onunda dudaklarına yayılmıştı.
"Az kaldı Jungkook-ah."
"Biliyorum. 18 yıl bekledim ama şimdi 4 günü beklemek daha da zor geliyor. 18 yıl geçti. Ama 4 gün geçmiyor işte."
Gerçekten heyecanlı görünen yüzüne baktığımda onu tekrar öpmeden duramamıştım. Ama bu sefer hemen geri çekilememiştim. Boynuma koyduğu eli bizi uzun bir öpüşmeye çekmişti.
