I Love You 3000

CHAPTER 5: JELLY

"Hoy bat ka namboboso?!" That guy shouted at hinarap ako.

"Hoy markus! Kung inaakala mong binobosohan kita asa ka nalang!" I yelled back at bahagyang tinignan siya.

"Oh bat paligaw ligaw tingin ka sa abs ko?" Ikaw ha pinagnanasaan mo ko" He said while laughing.

Tinannggal ko yung kamay ko sa mukha ko at hinarao siya. Lumapit ako sa kanya at pinandilatan siya.

"Hoy manong as if na pagnanasaan ko yang tyan mong puro bulate lang ang laman! Mas masarap pa si Peter dyan!" I shouted.

"Sinong Peter?"

Napalunok ako. Anong sabi ko? Tangina?

"H-ha? Pet-er? Peter ano..uhm Peter Jackson!" Nauutal kong sagot. Ano ba kasi yung sinabi ko?! Muntik na tuloy akong mabulilyaso. "Magdamit ka nga!" Oo change topic.

"Paano kung ayaw ko?" Nilapit niya yung mukha niya sakin.

"A-anong ginagawa m-mo?" Nauutal kong tanong.

"Bakit kinakabahan ka ba?" Nang aasar ba to? Di siya nakakatuwa.

"Lumayo ka nga sakin" Itinulak ko siya ng malakas at muntik na siyang matumba kaso hinawakan niya kamay ko kaya pati ako kasamang natumba. Nakapatong

NAKAPATONG AKO SAKANYA.

*CREEK*

"oh my gosh" Ate Rhea's reaction after opening the door.

"Pre bakit ba naman kasi dito sa sobrang daming motel dyan dito pa talaga sa school? iba ka din" Ani ni Clark.

Napalunok ako at nagmamadaling tumayo. Nasa likod si Peter at nakatingin lang sakin. Yung tingin na yan Peter ano yan. Bwesit naman kasi eh markus kasi eh!

"N-naku misunderstanding lang lahat. Uhmm Ano kararating ko lang din Eh k-kaso ano pag bukas ko ng pinto uhm ano nakahubad cya tapos---" Nauutal kong pagpapaliwang kaso pinutol na iyon ni Peter.

"Hindi namin tinanong eksplensyon mo." Pumasok na siya sa silid at pumunta sa table niya. Sinundan ko lang siya ng tingin.
"Ano? di pa ba kayo magtatrabaho?"

ang taray naman neto. Nagdamit na si Markus at pinagngisihan ako. Pinandilatan ko naman siya. Bwesit ka talaga Markus paano ko to ibigay kay Peter ngayon?!Ang taray naman kasi neto. Nagseselos ba to? O sadyang ganto lang siya makitungo sakin dahil sa ginawa ko sa kanya dati?

Pumuna nako sa table ko at ipinatong ang lunchbox na ibibigay ko kay Peter sana. Tinignan ko muna siya tsaka tumingin ulit sa computer. Hays pano na to.

-------

"Nice work with you guys see you next time" Chloe said bago kami nag kanya kanya ng path kasi classes na namin.

Dala dala ko pa din yung lunch box na ibibigay ko kay Peter. Di ko pa kasi nabibigay. Hays ewan ko tangina di namn to masarap im sure itatapon niya lang to!

----LUNCHBREAK----

Nasa cafeteria nako at hinahanap ng mga mata ko kung nasaan si Peter kaso wala akong Peter na nakita kaya naman nag decide nalamang ako na wag na tong ibigay sa kanya. Pumunta nalang ako sa garden upang makalanghap ng magandang hangin. Masyado kasing matao sa cafeteria.

Habang kinakamot ang ulo ko papuntang garden napatigil nalamang ako sa paglalakad ng makita ko na andon din sa garden si Peter at naghahanda ng lunckbox niya.

Ano na Yve?! Ibibigay mo pa ba? Aish wala ng hiya hiya to para namang wala kaming pinagsamahan dati.

Lumapit ako sa kanya at umupo sa harapan niya.

Wala siyang imik pero alam niya na nasa harapan niya ako.

"H-hi uhm pwede maki join? Ano kase uhmm matao kasi sa cafeteria"

Ang pabebe ko naman tangina. He nods as his response tsaka kumain.

Bwesit ka naman Peter eh oaano ko to mabibigay sayo kung ganyan ka bwect ka! Binuksan ko yung lunch box ko tsaka kinuha yung manok na niluto ko. Nilagay ko yung isa sa tupper niya. Napataas naman siya ng tingin.

"Konti lang kasi ng kinakain mo kaya ka nangangayayat. Thank you gift ko yan sayo sa paghatid mo sakin kagabi" I smiled tsaka kumain ng tahimik.

Tinitigan niya lang yung manok na niluto ko pero kumakain pa din siya. Aba ang kapal ng mukha. Kukunin ko sana yung manok kaso bigla niyang pinalo ang kamay ko.

"Binigay mo na yan bat mo babawiin?" he asked

"Eh ayaw mo kainin eh tsaka di naman yan masarap!" i yelled

"Sinong may sabing hindi ko yan kakainin?" He said at tinitigan ako. "Kumain kana dyan" He added.

"O-okay" Kumain na ko ulit.

After a minute of silence nagsalita naman siya.

"Yan bang mga sugat mo sa kamay dahil yan sa pagluluto mo ng manok na to?" He asked.

"H-ha? hindi ano nong nakaraang araw to nagluto kami ni mama ng adobo" Pagsisinungaling ko shempre kelangan mukha akong magaling sa paningin niya noh.

"Tsh. Di mo naman ako kailangang ipagluto di mo naman habit to diba? Thank you is enough. Sinasaktan mo sarili mo"

Napahinto ako sa pagkain at tinignan siya.

"A-anong sabi mo?"

"Wala, bawal ulitin"

"Ano ngaaa"

"wala nga kumain kana lang dyan"

"Alam mo kasi Peter sabi ni mama a way to a man's heart is through his stomach" namilog yung mga mata ko sa sinabi ko.

"Ah so nangliligaw ka Yve?" He asked and laughed a little

"Ha? hindi ah sinabi ko lang yung sinabi ni mama walang ibig sabihin yon!" I yelled.

"Oh bakit kelangan mo sumigaw?"

"Eh ikaw kasi!"

Nang aasar ba to? Mas prefer ko pa na tahimik cya ketsa ganto nanggigigil manok ko saknya sarap hampasin!

"Madami namang nanlilugaw sakin Yve. pwede ka namang mag apply" Natatawa nyang ani.

"Ulol hindi ako nanliligaw tsaka dami kong manliligaw noh tapos manlilugaw ako sayo?!" I yelled kahit wala naman akong manliligaw.

"Ah katulad ni Markus?" flat niyang tanong.

"Uy hindi ah sinabi ko naman sayo na misunderstanding lang iyong kanina. Tsaka aksidente lang yon noh kadiri ka naman."

"Lokohin mo sarili mo" he said at kumain ulit.

"Hindi nga kasi! ang kulit tsaka since our break up never na akong tumanggap ng manliligaw" i said.

"Why?"

"K-Kasi ano...May hinihintay ako" nakayuko kong sagot

"Huwag mo ng hintayin yon Yve the more you wait the more you'll get hurt. And im sure may iba na yong gusto"

Napataas agad ako ng tingin.

"ikaw?" I asked.

"Huh? anong ako?"

"I mean ano ikaw? tapos ka na bang kumain? Ah cge ah alis na ko byeee" nag mamadali akong nagligpit ng gamit tsaka umalis.