Brave Hearts Series #1: Anxious

Chapter 05

CHAPTER FIVE

Napakunot ang noo ko habang sinusundan ng tingin si Tita Maggie. Kanina pa kasi siya hindi mapakali at hindi ko malaman kung bakit. Bukas na ang uwi namin sa Sta. Monica.

"Tita, mag-papa-alam na po kami--"

Hindi ko na natuloy ang sinasabi ko dahil sa tingin niya saking masama.

"Kaylangan niyo na ba talagang umalis? Hindi ba pwedeng dito na muna kayo pansamantala? Mas maayos naman ang buhay niyo dito diba?" aniya.

"Opo, kaylangan na dahil may pasok na kami bukas. Kaylangan ko na din pong umuwi. Walang kasama si Mama sa bahay." maganda nga ang buhay dito isusumbat naman ninyo ang mga nagawa ninyo kapag nagalit kayo. Gusto ko sanang isudlong kaya lang baka sabihan naman akong maldita.

Nalukot ang mukha nito dahil sa sinabi ko at tumaray ang mukha. Nakita ko ang pag-irap niya sakin. Padabog na umupo sa sofa at tumingin sakin habang naka-cross arm.

"Edi umalis na kayo. Siguraduhin mo lang na uuwi kayo dito sa susunod na linggo. Baka mamaya ay hindi na naman kayo mag-punta!" paasik niyang sabi.

Tumango ako sa kanya at nagmano bago lumabas ng sala. Nag-punta ako sa labas at dun nalang hinintay si Aly. Mamaya ay may sabihin na naman si Tita at hindi ko na mapigilan ang sarili ko sa kung anong lalabas na sagot sa bibig ko.

Ilang sandali akong nag-hintay at nakita kong lumabas na si Aly sa pinto. Dala niya ang bag namin at medyo kunot din ang noo. Pahagis niyang ibinigay ang bag ko sakin.

"Hindi mo kinuha yang bag mo" naiinis niyang sabi.

Inayos ko ang pagkaka-hawak sa bag ko at tumingin sa kanya. "Tinawag kasi ako sa ibaba."

Umirap siya sakin at nauna ng lumabas ng gate. Mula dito sa bahay ng mang-Tita ko ay lalakarin namin palabas. Wala naman kasing ibinigay saming pamasahe man lang.

"Ano ba sinabi niya sayo?" tanong ni Aly habang nauunang maglakad. Nasa likod niya ako.

"Hindi raw ba pwedeng mag-stay pa tayo dito" tumigil ito sa paglalakad at hinirap ako. "Sabi ko hindi pwede. Totoo naman eh. Two weeks na tayo dito. Next week may exam kami" dahilan ko sa kanya.

Napatango siya dahil 2 weeks na din siyang absent sa school dahil ayaw kaming paalisin ni Tita Maggie. Ayaw niya nung una pero napilit din kami kasi nag-text samin si mama at galit na galit. Bakit raw napaka-arte namin. Pera na daw gagawin pa naming bato.

Nang makalabas kami ng subdivision ay sumakay kami ng jeep pauwi sa Hagonoy. Matagal-tagal rin ang naging byahe naming dalawa. Pagod rin ako dahil sa ilang araw na walang tulog kaya naiidlip ako sa byahe. Nagising lang ako ng huminto na ang jeep.

Saktong pagbaba namin ay napatingin ako sa harap at nag-tama ang mata namin ni Dino. Ilang araw na din kaming hindi nag-uusap dahil sa matagal kami sa Calumpit.

Naramdaman ko ang panunubig ng mga mata ko. Mabilis akong lumapit sa kanya at niyakap ko siya. Naramdaman ko ang pag-haplos niya sa likod ko pero hindi ko naramdaman ang pag-ganti niya ng yakap. Nararamdaman ko ng lamig.

Lumayo ako kay Dino at tumingin sa mga mata niya. Malabo ang paningin ko dahil sa luha pero malinaw kong nakikita ang walang emosyong mukha ni Dino. Malinaw kong nakikita na parang hindi siya masaya.

"D-dino.... s-sorry na. Sorry na. Sorry. Sorry. Sorry" paulit ulit kong sabi sa kanya at yumakap ulit sa kanya. Pinigil ko ang sarili kong umiyak. Yumakap ako sa kanya ng mahigpit. Hindi ko na pinansin ang mga taong tumitingin samin habang dumadaan.