CHAPTER 20
Mabilis ang takbo ng oras lalo na't busy ka. Today is Thursday, the day before the ball. Walang pasok ngayon sa SMU, 'yon ang in-announce ng school director namin. Kailangan daw kasi naming mag-prepare for tomorrow's Acquaintance Ball.
"James..." I knocked, nasa harap ako sa pintuan ng kaniyang mini-office sa Mansion.
"Come in," I instantly opened the door and walk to where he is. "May kailangan ka, Nadine?" He smile casually.
"James..." Nag-aalangan kong pagtawag sa kaniya, "Ano kasi... James."
"I'm waiting, Nadine." He crossed his arms and lean his back on the swivel chair.
"James,"
"Don't just 'James' me. Kung may gusto kang sabihin, feel free to spill it out." Irritation is plastered all over his features.
"Gusto ko sanang doon muna matulog sa apartment namin ni Yassi."
"Bakit?"
"Naisip ko kasing pwede siyang mag make-up sa akin for tomorrow's event."
"We can hire professional make-up artist, Nadine."
"Naku! 'Wag na, dagdag gastos na naman 'yan. Tsaka wala na akong perang pambayad, ano!"
"Money doesn't matter," Wow! Nahiya naman ako sa 'Money doesn't matter' ni James! O edi siya na ang richkid.
"Huwag na nga! Magaling naman mag-make up yung bestfriend ko eh."
"Tsss." His forehead ceased, "So, uuwi ka sa apartment na tinutuluyan mo?"
"Is that a yes?" My eyes instantly twinkled, "Pumapayag ka nang doon muna ako matulog?"
"Why not?" Naka-ngisi niyang sagot. This time, noo ko na naman ang kumunot. What's with the sudden change of mood, James? Parang kanina lang nagpupumili pa siyang mag-hire ng make up artist.
"Seriously James, what's the catch?"
"What do you mean, Nadine?"
"Anong pina-plano mo't parang bigla nalang nagbago ang mood mo?"
He looked away, "W-wala!"
Wala daw pero nauutal. May binabalak talaga 'tong lalaking 'to eh.
I look at him intently and then smiled, "Okay. Sabi mo eh, wala kang pinaplano ah?"
"W-wala nga kasi!" Pagpupumilit niya, "For an employee, you're annoying." Ayan na naman siya sa favorite phrase niyang 'For an employee...' Tsss. Paborito niya na talaga ang phrase na 'yan since Monday.
"Nye nye nye," Binelatan ko siya, "Anyway, I gotta go! See you tomorrow, James!" I waved my hand at James and stormed out of the room.
Lakad-takbo ang ginawa ko para lang makalabas sa malawak na Mansion ni James. I was about to call for a cab when my phone rang.
"Yes, James?" Pagbati ko as I answer James' call. Bakit naman kaya tumawag ang employer kong 'to?
"Huwag ka munang pumara ng taxi, ihahatid kita."
"Okay," Hindi na ako nagpakipot pa't pumayag ng magpahatid sa kaniya. "Nasa tapat na ako ng bahay mo, bilisan mo nga diyan!"
"For an employee, you're bossy."
"James, unli ka? Kanina ka pa sa 'For an employee' phrase mo na 'yan, eh. Naririndi na ang tenga ko!
Hindi niya ako sinagot, instead, binabaan pa ako ng phone! Hmp, akala niya naman sobrang gwapo niya. Oh well, may itsura nga naman talaga siya.
