her şey okul dolabımda, üzerine ''lee minho'ya'' yazılmış ve dolabıma bırakılmış o beyaz zarfı bulmam ile başladı. zarfın içinde sadece küçük bir not ve sarışın bir oğlanın birkaç polarid fotoğrafı vardı.
"seni sevgilim yapacağım."
minsung&hyunmin
c...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Seungmin durdu.
Bilirsiniz, kalmak ile kaçmak arasındaki en ince çizgiydi durmak. Kaçmak korkaklık değildi. Hiçbir zaman da olmamıştı. Aksine paramparça olmuş bir bedende kendini toparlayıp gidebilmek koca bir yürek isterdi.
Kalmaksa paramparça olmuş bedenin ruhunu eziyetti. O da koca bir yürek isterdi, ancak kendinden vazgeçip gitmek kadar değil.
Seungmin ikisini de yapacak gücü kendinde bulamadığında sadece durdu. Gözlerini sımsıkı kapatmıştı, dudakları yok olmak istediğini yalvarırcasına hareket ediyordu.
Hyunjin kendilerini izleyen kalabalıktan odağını çektikten sonra Seungmin'in yanına yaklaştı.
Karşısında gözlerini sıkıca kapatmış olan kumralın yüzüne baktı.
"Daha benimle konuşmaya cesaret edemiyorsun ama jeongin ile kurduğunuz teşkilat takdir edilesi."
Seungmin kahvelerini araladı. İkilinin kahveleri birbirini değdiğinde hyunjin birkaç adım daha seungmin'e yaklaştı.
Seungmin biliyordu. Hyunjin'in tüm söylediklerine rağmen asıl darbeyi şuan vuracağını çok iyi biliyordu.
"İnan senin aşkına ihtiyacım yok ve asla olmayacak da."
Kumralın bulutlu gözlerine bir süre bakıp durdu.
"Bir daha ne seni ne de küçük arkadaşını etrafımda görmeyeyim."
Hyunjin bakışlarını biran olsun seungmin'in harelerinden çekmeden onun ellerini kavradı. Ardından biraz önce herkese gösterdiği telefonu yeniden sahibinin elleri arasına bıraktı.
"Seni seven herkese karşı böyle misin? Senin karşındaki insanı sevmiyorum deme şeklin bu mu?"
Seungmin sesinin yüksek çıkmasına engel olamadığında hyunjin kaşlarını çattı.
"Bu sevmemek ya da ihtiyaç duymamak değil. Bu nefretten ve kinden başka bir şey değil."
Hyunjin aldığı tepki karşısında afalladığında ileriden onları izlemekte olan jisung daha fazla dayanamayacağını anlayıp hızla onların yanına ulaşmıştı. Tabi peşinden felix de.
"Yeter artık."
Changbin jisung'un olaya el atması ile derin bir nefes alırken jisung hyunjin'e yaklaştı. Onu seungmin'den uzaklaştırmak adına hamle yaptığında felix ise seungmin'in kollarını kavramıştı. Seungmin tenine dokunan eller ile ona dönerken, Biz buradayız seungmin, yalnız değilsin demek ister gibi tutuşunu biraz daha sıkılaştırdı felix.
"Ne yapıyorsun sen?"
"Anlamakta güçlük mü çekiyorsunuz? Gizlice videolarım çekiliyor ve benim bundan şimdi haberim oluyor. Ne yapmamı beklerdin jisung?"
