10. Bölüm; "Deku"

2.4K 247 183
                                    

"Ne yapacağım? Hah! Buldum! Onu Midoriya ile buluşma yerine çağırayım! Ama nasıl konuşsam ki? Amaaaan~ arayınca aklıma gelir!"

"Elektrik" yazılı numaraya tuşlayıp cevap gelmesini bekledim. Fakat yakınlarda bir yerde daha bir zil sesi duyuluyordu.

"Ha?"

Sokağın ucunda bana bakan bir Kaminari görmeyi beklemiyordum. Bir süre birbirimize bakıp telefonları kapattık. Kaminari benim önümden geçerek evine gideceği sırada bileğinden tuttum.

"Kaminari!"

Yüzüme dahi bakmadan tepkisizce elinde ki poşetlerle yere bakıyordu.

"Kaminari... Ben... Ben--"

Bileğini hızlıca elimden çekmesi ile hıçkırıklara boğuldu.

"Kami-nari~"
"Bana bakma! Bana seslenme! Benin adımı söyleme! Bana yaklaşma! Bana dokunma Kirishima!"
"N-Ne?"
"Dün seni saatlerce bekledim, senin sesini duymak için sabırsızlıktan evde dört döndüm. Ama arayanlar sadece telefon görevlilerinden başkası değildi. Bana arayacağını söyledin ama aramadın!"
"Çok özür dilerim Kaminari!"
"Özür dünü geri getirmiyor Kirishima--"
"O zaman bugünü yarına sığdıralım."
"Bu çok mantıksız"
"Kaminari... Dün aramadım Çünkü;... Utandım."

Bana baktı ve sarıldı.

"Böyle rahat hissediyorsan" bende ona sarıldım. Halimden memnundum.
____________________________
(Midoriyadan)
Üst raftaki mısır gevreğini alacağım sırada bir el ona uzanıp benim elime tutuşturdu.

"Sağol qardişim!"
"Kar-dişim?"

Kafamı yavaşça yukarı kaldırdım. Hassktr!-- Ev sahibi!

"Şey-- Şey! Kusurura bakmayın efendim!"

Dedim ve eğildim. Omzuma elini koyarak "Hemen de saflaşma! Alışverişin bittiyse birlikte gidelim!"
"Şey~ evet alışverişim bitti. Sadece kasaya gitmeliyim."

Elimdeki eşyaları aldı ve elimden tutarak kasaya ilerlemeye başladık. Boş kasaya gelince kasiyer eşyaları geçirdi ve fiyatı söyledi.
"Pe--"
"Buyurun"

Parayı ödedi ve eşyaları poşete yerleştirip elimden tutarak marketten çıktık.

"Parasını ödemenize gerek yoktu efendim"
"Bu seferlik benden olsun Deku"
"De-ku?"
"Sana uygun bir isim işte"

Yüzüm biraz kızardı ve boynumdaki şal ile yüzümü biraz kapattım. Bir anda elim çekilip bir cebe konana kadar gayet sakindim.

"S-SEN! BEN! HA?"
"Hava soğuk Deku. Üşütmeni istemem"
"Sadece elim vücut ısımı kontrol etmiyor yalnız"

Bir anda üzerinde ki kahverengi kabanı çıkarıp omzuma örttü ve yüzündeki beyaz maskeyi burnuna çekti. Elimi sıkıca kavrayınca ilerlemeye başladık. Kabandan burnuma yayılan karamel kokusu aromasından bahsetmiyorum bile.

"Teşekkür ederim efendim"
"Bana efendim demene gerek yok. Bana Bakugo de, Deku"
"Şey~ Sorması tuhaf ama bir soru sormak istiyorum"
"Sor"
""Deku" ne demek?"
"" Deku","Deku" demek"
"Ha?"
"Fazla soru sorma. Eve yaklaştık."

Elimi hâlâ bırakmadığını fark edince iyice kızardığımı hissetmiştim.

"Domates gibi oldun. Bir sorun mu var Deku?"
"Y-Yok , yok hayır. Bir sorun yok Bakugo"
"İyi"
_________________________________

 Bir sorun yok Bakugo""İyi"_________________________________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bir günde iki bölüm paylaşmak... Aman Allahım! Rekor!

ɌȺɨnƀøwᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘ (𝑇𝑎𝑚𝑎𝑚𝑙𝑎𝑛𝑑ı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin