Üzerime önlük geçirerek bulaşıkları yıkamaya başladım. "Mini mini bir kuş donmuştu. Pencereme konmuştu. Ay- Kesin o bardağı atladım."
Bir anda gözümün önünde TRT1 logosu canlandı ve yüzümü ekşittim. Gözlerimi kırpıştırarak bulaşıkları yıkamaya devam ettim. Kapı 'FBI' girercesine açıldı. Mutfağa bir adet Kaminari girdi ve masaya oturarak.
"Kirishima saat dokuz gibi gelirmiş. Yani plan yapabileceğiz. Akşama ne var?" "Fazla uğraşmayacağım. Dolapta ne varsa o." "Sende anam gibisin ha" "Sus da masayı temizle hadi. Bulaşıkları bittirdikten sonra dizi falan izleriz" "Ne dizisi?" "Bir garip aşk" "Abi sen ciddi misin!?" "Hayır" "..." "Orada dikilme de bardakları kurutucuya koy" "Ben misafirim" "Bende bu evin kiracısıyım" "Ama ama-" "Hadi" "İyi,tamam." ___________________________________ Bakugo'dan; Koltuğa uzanmış tavana gözlerimi dikmiştim.
"Acaba bu yemek o yarım şerefsiz olmasaydı güzel gider miydi?"
Ağzımı açarak esneyip kollarımı açmıştım ki yüz üstü yere düşmüştüm.
"Hassktr!-"
Yerde biraz kıvranarak koltuğa tutundum ve yerde oturur vaziyete geldim. Elimi yere vurarak "Hep o geberesice yarım peç yüzünden yere düştüm!"
Yazar; onun ne günahı var la?
Ayağa sendeleyerek kalktım ve pencereye sıçrayan su damlalarına baktım. Pencereye yaklaşıp Elimi cama koydum. Dışarıya baktım.
"Ne tür bir hayat yaşıyorum Allahım?"
Dikkatimi bir şey üzerine çekmişti. Güneş vardı ve insanların yürüdüğü yollar kuruydu.
"Noluyor lan?"
Pencereyi açıp kafamı çıkarmam ile başımdan aşağı dökülen bir kova su dünyamın şaşmasına neden olmuştu.
"Hayatımın şansına s-" "Aaaa! Bakugo!"
Yüzümü yukarıya çevirerek bana seslenen sarı saçlı mala baktım.
"Hayatımda bulunan bütün şansımın içine s*çtın!" "Kim dedi kafanı pencereden çıkar diye?" "Tch!-"
Kafamı içeri sokup pencereyi kapattım. Biraz öksürerek hızlı adımlarla odamda ki lavaboya gittim. Yüzümü ve saçalrımı temiz sıcak su ile yıkayarak aynaya baktım.
"Sakin ol Katsuki, sakin ol. Sadece gidip o kırmızı kovayı onun başına geçireceksin. Ardından ruhun ve şansın güzel ilerleyecek."
Sinirlenerek bağırdım ve ağlıyor gibi yapıp "Benim bu güzel feysim gülmeyecek mi?!"
"Ananı avradını bacını başının altında ki tek kat kumaşlı yastığının içerisindeki pamuğun tek hücreli amiplerinin kuzişlerinin bacılarının kırk nesillik amcalarının!~ AAAA!"
Elimde ki acıyan yeri üfleyerek kocaman bir morarma oluşmasını seyrettim.
"Çürük elmaya döndü elim! Hep o sarı hoşaf yüzünden oldu! Lanet olsun"
İlk yardım kutusunu alarak lavabodan çıktım ve yatağıma oturarak elime krem sürdüm. İlk yardım kutusundan sargı bezi çıkartıp eline sarar ama gözünün önüne gelen görüntü ile duraksar.
"Artık benimsin"
Başını sağa sola sallayıp sargının sonuna sargı bandı yapıştırır. Kutuya eşyaları sinirlice koyarak aynı sinirle yardım kutusunu lavabo da ki dolaba koyar. Hızlıca nefes alıp vererek sırtını duvara yaslar.
"Bunu ne zaman unutacağım!?" ______________________________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
👑CümletenAnyanghseyo! "Yazar-çan artık uzun bölüm yaz" diyen tayfa burada mı?
Peki ya "Artık erken bölüm at yazar-çan" diyenler?
Anlaşılan tüm tayfalar burada. Tamam vurmayın. Diğer bölüm erken bir zamanda. Çünkü; şu bir türlü "geleceğim" deyip gelmeyen ilham perilerim yavaş yavaş gelmeye başladı. Neyse, Konuşmayı daha fazla uzatmayayım. Chauv! 👑
