Bölüm şarkısı;Fettah Can-Boş Bardak
Bu yazıyı görüyorsanız muhtemelen en sonunda yarebbi şükür bir şekilde 1.bölümü yayınlamışımdır. Bunun için bende kendimi tebrik ediyorum. Neyse bu hikaye dediğim gibi çok tecrübesiz bir kitap ama konusunu yada karakterlerini çok seviyorum o yüzden vazgeçemiyorum. Bu yüzdende düzenliyorum, bazı şeyler değişti kitapta. Sıfırdan bir kitaba başlıyor gibi düşünseniz iyi olur çünkü bazı şeyler size böyle hissettirecek zaten. Neyse uzatmıyim arkadaşlar eğer bu bölümü beklediyseniz hepinize çok teşekkür ederim. Fazla konuşmadan bölüme geçelim isterseniz.
love <3
*Ana karakterinizin adı değişti. Ayza Lina TURAN yerine artık Lin TURAN. Bazı karakterlerde değişti mesela ikizi yok artık.
&
Elimdeki son kitabıda kitaplığa yerleştirip bir iki adım geri çekildim ve yerleştirdiğim kitaplığı süzdüm beğeni dolu gözlerle. Sabah saat 5'te başladığım temizlik 10'da bitmişti. Derin bir nefes alıp anlımda ki biriken teri elimin tersiyle sildim. Bu temizlik geçen sefer bu kadar ağır değildi ama hadi hayırlısı diyerek elbise dolabıma ilerledim. İçinden günlük kıyafetlerimi alırken odamın yanındaki ebeveyn banyosuna girerek fazla uzun sürmeyen duşumu aldım. Üstümü giyinerek banyodan çıktım ve
saçlarımı elimi düzelterek ağzıma dolanan dizi müziğiyle merdivenlerden aşağıya inmeye başladım "Teldeki güvercin, yalıdaki çapkın. Kaldırımda baygın.... "
"Sanadaa günaydıınnn.."
Bir anda şarkımın yüksek sesle söylenmesi ve yanağımdan ışık hızıyla alınan makasla kafamı sağa sola salladım ve kıkırdadım. Kimin olduğunu tabiki tahmin edebiliyordum.Hazırlanmış kahvaltı masasının önüne geldiğimi fark ederken masada bulunan salatalık tabağından bir tane salatalık attım ağzıma ve çoktan masaya oturan Emir'e döndüm.
"Günaydın günaydında hayırdır sen bu saate kalkar mıydın beyefendi? Hemde izin gününde. "
"Kalkar güzeli kalkar. İşi varsa kalkar."
Arkamdan gelen yengemin sesiyle ona yandan bir bakış atsamda tam dönmedim ve geri Emir'e dönüp göz kırptım ne iş dermiş gibi.
"Canım ailemle kahvaltı keyfi yapmak istedim, ne var bunda Allah Allah."
Az önce salatalık aldığım tabaktan bu sefer Emir kendine bir tane salatalık aldı ve ağzına attı. İnanmasakta yemiş gibi yaptık bizde ve geri kalan eşyaları masaya getirmek için yengemle birlikte ilerledik. Abim Yaman'ın karısı olur kendileri bir de tatlı mı tatlı bir kızları var,Hira. Yeğenimide çok severim tabi ki sarı saçları elaya bakan gözleriyle istediği her şeyi ailemize yaptıracak türden. Yengem her ne kadar her istediğini yapmamalıyız dese de böyle şirin bir ufaklığa hayır demek zor bizim için.
Bir elin nesi var iki elin sesi var deyimini kanıtlamak istercesine 2 dk masaya halletmiş ve oturmuştuk. Biz masayı hallederken abimde zaten baş köşeye kurulmuştu. Onun hemen sağ yanında yengem yengemin yanında ben, abimin sol yanında da kardeşim Emir vardı. Kardeşim dememe bakmayın benden 2 yaş büyük abimdi kendisi ama abi demiyordum. Tabi sadece içimden.
"Hayatım bugün Esra'ların davetine gidicez dimi?"
Abim elindeki bardaktaki çaydan bir yudum alırken yüzündeki hoşnutsuzluk daha doğrusu gitmek istememe belli oluyordu ama yengem o ara yemek yediği için fark etmemişti.
