Bölüm şarkısı ;Emre Aydın feat.Model-Bir Pazar Kahvaltısı
iiiiiiiiiii
'Ölümüm senin elinden olacak kadın. '
'Sevgilim ahahaha düzgün durda dudağına gelen ruju temizliyim. '
'+Tamam şöyle yapıyoruz.Ben kazanırsam sen beni öpüceksin, sen kazanırsan ben seni...
-E ikisi aynı şey sevgilim
+Evet ikisindede ben kazanıyorum. '
Ben şok olmuş,ellerim iki yandan açık bi sekilde olayı kavramayı çalışıyorken eskiler zihnimde dönüyordu.
Gözlerim dolarken ona karşılık vermeden duramadım. Bütün irademi yerle bir etmişti. Ne yapıyordum ne istiyordum... Ben onu istiyordum. Lanet olsunki özlemiştim. Ben ne zaman bu kadar gurursuz, aciz bir kız olmuştum? Gözlerim kapalı olmasına rağmen iki damla gözyaşı aktı. Acı çekiyordum. Canım yanıyordu ama ilacım yine dudaklarımdaydı.
Yıllar sonra sevdiğim adamın kollarındaydım. Eskisi gibi öpüyor,belimi okşuyordu kafedeki insanların alkışlamasıyla.
Arka fonda hala 'Mey' çalıyordu.
Özlemiştim onu hemde çok özlemiştim.
Kırgın olduğumda bana sırnaşmasını ve öpmesini,bi yere gittiğimizde hemen elimi tutup sahiplenmesini. Sinirlendim mi yada onu kıskandığımda elimi tutup baş parmağıyla sakinleştirmesine kadar hepsini özlemiştim.
Şuan ne oluyordum ben ?
Gurursuzdum. Beni aldatan sonra giden insanı şuan özlediğimi söylüyordum ve o beni öpüyordu.
Canım yanıyordu.
Tam Ali'yi itecektim ki bende önce onun çekilmesiyle gözlerimi açtım. Ama Ali'nin kendisi değil Barın'ın onu üstümden çektiğini ve kafa attığını gördüm.
Ben direkt Barın'ın kolunu tutarak durdurmaya çalışırken Ahmet abi de gelmişti yanımıza.
Arkaya doğru giden Ali kafa yiyince sersemlemiş. Belli ki beklemiyordu. Ama yinede hiç burnundaki kanla uğraşmadan Barın'ı yakasından tutmuş ve yumruk atmıştı. Ben bu hamlesiyle kalakalırken o Barın'ı yere atmış ve üstüne çıkarak yumruklamaya devam ediyordu.
Ben hemen Ali'nin koluna girip onu ayırmaya çalıştım.Yardım için Ahmet abi ve Volkan'a baksamda onlar benim kafamı çevirdiğim anda ıslık çalarak başka yerlere bakmaya başlamıştı.
Onların bu haline göz devirdikten sonra Ali'ye döndüm tekrar.
"Ali,Ali yeter dur artık."
Beni dinlemiyordu. Sadece Barın vardı sanki onun için. Ona odaklanmıştı ama Barın'a vurmaya devam ederse çocuk ölecekti.
Beni hiç bi şekilde duymayan Ali'yle sabrım gitti.
"Artık yeter Ali.."diye bağırarak en sonunda herkezin dikkatını çekmiştim hele şükür. Ali'nin havada kalan yumruğunu tuttuktan sonra "Dur artık. Yeter"dedim.
Bana kısa bi an baktıktan sonra Barın'ı yakalarından itti ve ayağa kalktı.
Ben hemen Barın'ın yüzüne bakarken patron geldi.Ilk bi bana sonra Ali'lere bakış atmtı ve kafedeki herkesi 'Bugünlük erken kapatıyoruz. İyi akşamlar' diyerek dışarı çıkardı. Müşteriler dışarı çıkarken bende Barın'la ilgilendim. Patronada açıklama yapmalıyım.
