6.

2.4K 115 25
                                    





         iiiiiiiiiii


Sabah uyanıp aşağıya indiğimde abimler kahvaltı yapıyordu.Bende 'günaydın' diyip onlara katıldım. Artık çalışmam gerekiyordu sanırım. Boş boş evde oturduğum yeterdi. Belki çalışsam Ali'de bir nebze olsun aklımdan çıkardı. Onla yatıp kalkmak artık can sıkıcı bir hal almaya başladı çünkü.

Kahvaltımı yaptıktan sonra tam kalacaktım ki Abim söze girdi.

"Emirle göreve gidiyoruz, bugün."

Burukça güldüm. Yine uykusuz geceler vardı önümüzde ama bu sefer daha bir tuhaf olmuştu içim. Abimler hep göreve giderdi. Tek farkı bu sefer Ali ile.

"Ne zaman?"

"Öğle gibi ama karargahtan direkt gidicez. "

Şimdi vedalaşmamız gerekti yani.

Yengem yavaşça yerinden kalkarken abimde saldalyesini geri itip kalktı. Yengem belli etmesede hala ilk günkü gibi delicesine korkuyordu. Alışabilecek birşey değildi zaten. Uykusuz gecelere yada o yürek hoplatan haberlere. Hiçbir zaman alışamıyacaktık.

Abim yengemin üzgün haline dayanamayarak koluna omzuna sarıp kendine çekti.

"Yapma Arya'm. "

Yengem belli etmediğini düşünerek gözlerini silerken abimi cevapladı.

"Biraz duygusalım bu aralar boşver sen beni."

Gülimseyerek bu hallerini izliyordum. Aşkları. Çok güzellerdi. Arada kıskanmıyor değilim ama böyle çok mutlulardı.

2 bardağı elime alıp ayağa kalktım ve tezgaha koydum.

"Ben abimin yanına gidiyorum. Daha fazla bu mutlu aile tablosuna dayanamıycam."

Abim kahkaha atarken diğer kolunda benim omzuma sarıp beni yamacına çekti.

"Kıskanç kardeşim benim."

Alnımdan öperken keyifle dediği şeye homurdanarak cevap verdim. Tabikide kıskanmamıştım!!!!!

"İki güzel Turan'ıda yamacına çekmişsin abi. Bu kadar bencil olma."

Bu sefer hepimiz gülerken Yaman abimin yamacında çıktım ve Emir 'e sarıldım. Aynı sorundan muzdariptik; kıskançlık.

Mutfak kapısından giren sevimli Hiramızla beraber bu sefer tamamlanmıştık işte.

Emir abim bana sarılırken anlımdan öptü.

"Kendine iyi bak prensesim."

Bende ona sıkıca sarıldım ve Yaman abime döndüm.Onlada sıkıcana sarıldıktan sonra ayrıldık.

"Yengen sana emanet Ayza'm, kendine ve ona iyi bak."

Kafamı salladım usulca. Allahım izniyle yara almadan iyi bir şekilde geleceklerdir. Abimlerin ekibinde Ali'lerde vardı ve onlarda göreve gidecekti.Ben dünle alakalı ne düşüneceğimi bilmiyordum. Beni aldatmıştı o,ama neden onun için endişeleniyordum.

Ya dediği gibi açıklanacak bi şey varsa, ama aldatmanın neyini açıklayabilir ki. Anlamıyordum ne yapacağımıda bilmiyordum.Bu düşünceleri sonraya bıraktım.

Abimlere kapıda son kez sarıldıktan sonra abimde kızına son kez öpücükler kondurdu ve gittiler. Bizde kapıyı örtüp içeri girdik. Yengem boş salonda gözlerini gezdirdi.

YENİDENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin