Kerem'in anlattığı son olaya gülerken sandalyemi geriye itip ayağa kalktım. Kerem ise gülüşe arkadaşlarına yani bize göz devirip oda sandalyesini geriye itip ayağa kalktı.
"Komik mi?"
Dudağıma dişlerimi geçirip 'e yani 'bakışımı attım ve sandalyeye asılı olan ceketimi alarak kolumdan geçirdikten sonra üstümü düzelttim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2 saat önce arkadaşlarla toplanmıştık ve neşemiz sonradan gelen Kerem' le daha doğrusu geçirdiği trajikomik olayla daha çok yerine gelmişti.Harika geçen randuvusundan bahsetmişti bize.Aslında biraz müstehakdı ama işte insan arkadaşı olunca kıyamıyordu.
"Müstehak sana kardeşim."
Kerem Oğuz'a sert bir bakış atıp önüne dönerek cüzdanına yöneldi.
"Sağol ya ne iyi arkadaşsın sen öyle?"
"Hesap tamam Kerem yürü hadi."
Kerem kafasını sallayıp cüzdanını yerine koydu ve en sonunda kafeden çıkabildik.
"Ya olum ne bilim ben Kübra'nın diğeri olduğu."
Ne zeki arkadaşlarım vardı abi benim. Konu ile ilgili ondan sonra fazla birşey dememiş ve işlek caddede ilerlemeye başladık. Etrafımdaki dükkanları incelerken bir çocuk giyimi dikkatimi çekti. Daha doğrusu dükkan değil bir elbise. Prensesime bir elbise alabilirdim.
"Gençler ben burada ayrılıyorum. Şu dükkana bakıp eve geçicem."
Herkesle vedalaştıktan sonra dükkana ilerledim ve içeri girdim. Kasa biraz gerideydi sanırım. Biraz dükkanın içinde ilerleyince kasayı gördüm ama kasada duran kişiyle biraz şaşırmıştım çünkü kasada oturan kişi geçen gün yemeğe gelen Volkan'dı.
"Hoşgeldin. "
Gülümsedim.
"Hoşbuldum, ek iş mi? Asker maaşının bu kadar düşük olduğunu bilmiyordum? "
Volkan bir kahkaha attı.
"Yok o kadarda düşük değil zaten. Babamın dükkanı."
Kafamı aşağı yukarı salladım.
"Ben vitrindeki elbise için gelmiştim."
"Hemen hanımefendi."
Volkan vitrine ilerleyip hangi elbise olduğunu sordu ve çıkartıp getirdi. Çıtı pıtı bir elbiseydi.Elimde gözüme daha güzel gelirken almaya karar verdim.
