Chapter 13

16 2 0
                                    


Mabilis na lumipas ang isang linggo  para sa kanya at wala siyang ginawa kondi ang mag pahinga at magluto ng kung anung maisipan niyang masarap.

Okay na sana sa  kanya ang dalawang araw na pahinga pero di niya mapapayag si Tristhan. At tuwing gabi madalas nandito din ang dalawa, dito na kumakain ng hapunan. Sa loob ng isang linggo na yun naayos na agad ang kaso laban kay Harvey , pinuntahan nalang siya dito minsan ng abogado para sa mga kakailanganing pirma at alam niyang pinadali lahat yun ni Tristhan.

"Sa wakas, balik trabaho naku bukas" excited na sabi ko sa kanya habang nakapikit na naka higa ito sa mga hita niya. Nandito sila sa sala nila habang yung dalawa abala sa pag prepare  ng hapunan nilang apat.Sa ganitong pagkakataon din sila nakakapag bonding na kasama si Tristhan dahil di nila ito malayang nakakasama sa kompanya lalo na siya 'hindi pwede'.

"If you like sa Condo ko nalang ikaw" naka ngisi nitong sambit habang naka pikit padin. Agad niyang pinisil ang kabilang pisngi nito. Kaya nag mulat ito ng mga mata.

"Why? I'll make it possible if you say so, workplace lang naman magbabago Hon" malambing nitong sabi sa kanya.

Tinaasan ko lang siya ng kilay ng may maalala ako

"Boss may naalala pala akong sabihin sayo"biglang sambit ko sa kanya.

" Change of mind already ?" Tugon nito. Naka titig na sa kanya.

"Tsk, Don't be stubborn.....ahmm anu, Nung nangyari samin ni Harvey sa stock room may nabanggit kasi siya sakin na 'Nagustuhan ko daw ang boss pero siya di ko daw binigyan ng pagkakataon' paano niya kaya nalaman? Nakita niya ba tayo or may iba pang naka kita satin.I'm just worried, alam muna your image between CEO and Employee and ayokong mangyaring pag usapan tayo at masira ka sa kompanya " mahinang sambit ko sa kanya, nangunot naman ang noo nito saka bumuntong hiningang umupo paharap sakin.

"So kung malaman nila then fine,It's not a problem for me Hon" nakangiting sagot nito habang hinawakan ang kamay niya.

"Hindi problem??  alam mo namang nasa pilipinas tayo diba? The culture and the mindset of the people here is different from what and where you came " Sagot ko dito.

" Hindi ito kung saang bansa tayo Hon. Look, hindi lang tayo ang nauna na nalagay na sa ganitong sitwasyon and they make it so are we?! And Please don't bother yourself from what people say to us. As long as we have and love each other that is more important right?. Where not even in our haf way Hon,don't feel weak or else I'll marry you immediately, so you choose ? " tinaasan niya ako ng kilay habang naka ngiti.' Cute'

"Dami mong alam Mister CEO" ito nalang ang naging sagot niya dito,it make sense. Indeed. Ang bilis nitong alisin lahat ng pangamba niya sa dibdib.

"Then kiss me" naka pikit na agad itong nilapit yung mukha sa kanya.

"Save that boss" akmang tatayo na sana siya papuntang kusina ng marahan siyang hinila nito paupo dito.

"Marry me"

"What? " kinabahang napatitig siya  dito.

"I said marry me"

Na tameme siya at napatitig nalang dito dahil narin sa pagka bigla.

He chuckled "Hindi kana maka sagot then kiss me that is what i want for now and stop calling me Boss I'm your boyfriend or else I'll suck your lip. Now choose?" Naka ngising tanong nito.

Lumingon muna siya sa kusina bago sumagot 'hindi naman sila kita so'

"Both" bago pa ito maka galaw she immediately encircle her both arms around his neck and grab his parted lips. She suck and taste it. Naramdaman niya ang pag higpit ng hawak nito sa beywang niya payakap papunta sa katawan nito. They both groaned.

The Stranger CEOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon