Colors | Hyunin

Hyunjin İle Olmak

729 kelimelik uzun bir bölüm oldu umarım sıkılmazsınız ve keyfini çıkarırsınız

* * *

Koridorda yürürken aklımda hep benim gülümün ne olacağı dönüyordu

Bekle

Aklımda bir şey daha vardı

Müzik sınıfında unuttuğum montum!

Okul bitmek üzereydi ve müzik sınıfı kilitlenirse onu ulaşamazdım

Hızlıca -benim hızlım sizlerin yürümesi gibi falan- merdivenlerden aşağı inip müzik sınıfına ilerlemeye başladım bu sırada odaya yaklaştıkça kulağıma dolan piyano sesinin kime ait olduğunu merak etmeye başlamıştım.

Müzik dinlemeye bayılıyorum çünkü onu yapmak için de gözlerime ihtiyacım yok. Hatta şimdi montum umurumda değil kapının önünde durup bu güzel parçayı hissediyorum.

Piyanonun sesi nemli bir kumsala dönüşüyor. Orada koşuyorum. Ayaklarımı arada okyanusun tuzlu suyu öpüp geçerken batan güneşe bakıyorum.

Şarkı bittiğinde güzel düşlerim de bitse de hala o akşamüstü huzuru var içimde

Odaya girince ilk olarak montumu buldum ve piyanonun başındaki kişiye bir göz attım ama tabiki kim olduğunu seçemiyordum. Fakat duyduğum ses bana yardımcı olmuştu

"Jeongin?"

Hyunjin piyano mu çalıyordu? Şimdi fark ediyordum da gözlerim dolmuştu. Beni ağlatan şey Hyunjin'in piyano çalması mı yoksa insanı ağlatan şarkılar olması mıydı bilmiyorum

Ona döndüm, şaşırmıştım.

"Selam"

"Merhaba" dedi kocaman gülümserken

"Piyano çaldığını bilmiyordum. Çok... çok güzel çalıyorsun Hyunjin"

Birden yüzü düşmüştü, tuşlar üzerindeki ellerine bakmaya başladı

"Ah... ben sevmiyorum. Çalmayı sevmiyorum"

"Neden sevmiyorsun ki? Harika çalıyorsun Hyunjin!"

"Sevmiyorum işte!" garip bir şekilde öfkelenmişti ve bunun farkına varınca başını eğip özür diledi

Yanına oturmamı ima eder gibi yana kaydı. Ben de eski piyanonun sararmış tuşları önündeydim şimdi

Gözleri tuşlardayken konuşmaya başladı "İstemiyorum çalmayı. Babam istiyor..."

"Benim için az önceki parçayı yeniden çalar mısın?"

"Duymadın mı? Çalmayı istemiyorum. Beni buna zorluyorlar"

"Çalmak istediğin bir parçayı çal o zaman. Yok mu öyle bir parça"

Dudaklarını büzüyor "Var... ama notalar yanımda değil yapabilir miyim bilmiyorum"

"Sadece çal Hyunjin"

Bir süre yüzüme bakarak bekliyor. Birden ellerimi tutup piyanonun tuşları üzerine koyuyor

"Ne yapıyorsun?"

"Ellerini burada tut"

Ve şu sıralar popüler olan modern bir şarkıyı çalmaya başlıyor. Müzik denizden bahsediyordu. Çok tuhaftı şarkıyı kulaklarımda duymadan önce piyanonun sert tuşlarında hissettim. Sanki notalar tuşlardan fırlıyor, kollarımda dolanıyordu. Bu his çok hoşuma gitmişti. Müziği her şekilde hissediyordum.