Şirin Yüz

2.3K 391 120
                                    

O gün Hyunjin bana telefon numarasını vermişti. Mesajlaşırız demişti fakat ona mesajlaşırken zorlandığımı söyledim. O zaman bol bol ararım seni dedi

Ve gerçekten de bol bol konuşuyorduk

"Annen neden izin vermiyor ki?"

"Hyunjin daha kaç defa anlatmam gerek? Daha önce hiç tek başıma kalmadım ki ben"

Telefondan iç çekiş sesini duydum.

Okulda her yıl Noel'den önce yapılan bir etkinlik var. Kayak merkezine gidiliyor.

Ben daha önce katılmadım buna çünkü kaldığımız yer uzak ve annem beni göndermez.

"Jeongin 16 yaşındasın küçük değilsin"

"Aynı şey değil, biliyorsun"

"Biliyorum biliyorum ama sen de biraz zorla işte eminim şirin yüzüne dayanamaz"

"Ş-şirin mi? Sence yüzüm şirin mi?"

Biraz sessizlik oldu hatta telefonu kapattığını sandım ama konuşmaya başladı

"Bazen kırmızı yanaklarını sıkmak istiyorum. Yani...sanırım öylesin."

"Yanaklarımı sıkabilirsin"

Birden öksürmeye başladı

"Hyunjin! İyi misin?"

"İ-iyiyim... iyiyim"

Öksürüğü sonunda durmuştu

"Ne oldu?"

"Şey ya tükürük boğazıma kaçtı da neyse bu konuyu kapatalım. Konuşmamız gereken önemli şeyler var Jeongin! Bak şimdi sana ikna için taktikler vereceğim iyi dinle..."

Hyunjin 'taktiklerini' verirken gözüm saate kaydı. Neredeyse gece yarısı olacaktı. Büyükanneme iyi geceler dilemem gerekti. Telefonu kulağım ve omzum arasına alıp el fenerimi aramaya başladım.

"Bulamıyorum... " sesli düşünmüştüm

"Ne? Neyi bulamıyorsun? Jeongin dinlemiyor musun beni!"

"Hayır, hayır dinliyorum tabiki de. El fenerimi arıyorum"

"Ne yapacaksın onunla?"

Doğrusu Hyunjin'e söylemek istemedim. Bunu büyük ihtimal çocukça bulacaktı

"Sana söylerim ama gülmeyeceksin"

"Söz veriyorum, gülmem"

Ona büyükannemle eskiden nasıl birbirimize iyi geceler dilediğimizi anlattım

"Çok hoşmuş..." sesinde gerçekten beğendiğini ifade eden bir ton vardı. Bu beni mutlu etti

"Öyleydi" dedim hüzünle

"Telefonunun ışığını kullan"

"Evet, doğru ya!" telefonu bu zamana kadar sadece annemi aramak için kullandığımdan aklıma bunun gelmemesi normaldi

Hyunjin kıkırdadı "Şapşal"

"Teşekkür ederim. O zaman kapatıyorum şimdi?"

"Tamam, anneni ikna etmeyi unutma!"

"Unutmam. İyi geceler Hyunjin"

"İyi geceler Jeongin"

* * *

Merhabalar

1. olarak bölümün kötülüğü

2. olarak da kısa olması yüzünden özür dilerim

Aslında devamı vardı hala daha aklımda yazacağım ama 2 gündür böyle duruyor kitap diğer kısmı yazamıyorum kafam karışık şu sıralar

Fici çok sevdiğim için boka batmasın diye devamını yazmadım bu yüzden ama  sizi bölümsüz de bırakmak istemedim

Buraya kadar okuduysanız da teşekkürler ösöamwknqjw

Sizi seviyorum kendinize iyi bakın~

En kısa zamanda güzel bir yb atmaya çalışacağım!

Colors | Hyunin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin