Ateş Sevgilim

Sakin ol

Sakin olmalıydım. Altı üstü koca bir dünyada tek başımaydım. Ve sadece elim herhangi bir şeye değince onu yakıyordu. Ne olabilirdi ki?(!)
Buna kendim bile inanmıyordum.
Eddy'yi özlemiştim. O benim arkadaşım değildi, kardeşimdi.
Canım acıyordu. Yanağımdan bir şey aşağı inerken canımı yakıyordu.
Elimi değdirdim ne olduğuna bakmak için, ama elimi değdirmem bir salise sürmedi. Hemen geri çektim. Gözlerimden aşağı doğru süzülen şey göz yaşıydı. Ve yine ateşten yapılma birinin gözünden nasıl yaş gelir die sormayın. Bunu bilmemek bir yana bilseydim bile anlatmazdım. Çünkü akan göz yaşının verdiği acı yetiyordu.
Hem duygusal olarak, hem bedensel..
Canım acıyordu ama ağlamayı durduramıyordum.
Yavaş yavaş gözlerim kapanmaya uykum gelemye başlamıştı. Bir ağacın altına geçip yavaşça gözlerimi kapadım. Uykunun verdiği huzur acımı bastırıyordu..
***