𝑆𝑡𝑒𝑝𝑏𝑟𝑜𝑡ℎ𝑒𝑟😈 (დასრულებული)

𝟙𝟙. 𝑊𝑒 𝑎𝑟𝑒 𝑎𝑡 ℎ𝑜𝑚𝑒🌪🪐

—•—}{—•—

ქუქიი-ყრუდ ჩამესმის ხმა.. ვცდილობ, რომ თვალები გავახილო და თავი მაღლა წამოვწიო, მაგრამ უშედეგოდ-ქუუუქიიიი

თავს ძალდატანებით ვწევ და ხარბად ვიზმორები.

-კარგი რაა, აქ როგორ დამეძინა ... ყველაფერი მტკივა- ბორძიკით წამოვდექი და თეჰიონს შევხედე, რომელიც მხარს იზელდა.

-იმედია კარგად ხარ, რადგან სრულებით არ ვაპირებ მეტჯერ დაგეხმარო..

-კი, მაგრამ ეს ყველაფერი შენს გამო მოხდა, რომ აგეწია შენი დიდი უკანალი და დამხმარებოდი არ გავხვდებოდი ასე ცუდად.

-შენ რომ არ დაგეწყო  მარკეტში ყველაფერი  არც არაფერი მოხდებოდა

-მე მადანაშაულებ?? -თეჰიონი წამოდგა

-რათქმაუნდა შენ, აბა სხვა ვერც იქნება დამნაშავე

-აჰჰ -თეჰიონმა თავზე ხელი მიიჭირა და ისევ მდივანზე ჩამოჯდა

-რა მოხდა?-ახლოს მივედი

-არვიცი, კუჭი და თავი ერთდროულად საშინლად ამტკივდა, თან მგონი სიცხემაც ამიწია

-წამალს მოგიტან

-არა იყოს -თეჰიონმა ხელით შემაჩერა-მგონი საჭმელი მიშველის

-საჭმელი..-

-რამიონი-თეჰიონს სახე გაუნათდა - ცხელი რამიონი ყოველ წამალს მირჩევნია

თეჰიონს ნაზად დავუქნიე თავი და სამზარეულოში გავედი რამიონის გასაკეთებლად. დაახლოებით 20 წუთის შემდეგ ისევ მისაღებში შევედი და თეჰიონის წინ არსებულ მაგიდაზე დავდევი. ის კი ჩუმად მაკვირდებოდა.

-იმედია გიშველის- გავუღიმე-მთელი გული ჩავდე..

-მართლა -თეჰიონი წამსვე წამოდგა  რამაც გამაღიმა- მგონი სწორდები და ხვდები ადამიანებს როგორ ასიამოვნო

უბრალოდ თავი ღიმილიანი სახით დავუქნიე. თეჰიონმაც იმ წამსვე რამიონს ეცა და პირი სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით გამოიტენა.