𝑆𝑡𝑒𝑝𝑏𝑟𝑜𝑡ℎ𝑒𝑟😈 (დასრულებული)

𝟛𝟞. 𝚃𝚑𝚎 𝙻𝚘𝚗𝚎𝚕𝚒𝚎𝚜𝚝 💘

—•——}{——•—

-ეს უკვე მერამდენეეა ქალბატონო იუჯი?  მაპატიეთ! მაგრამ მეტის მოთმენა აღარ შემიძლია!-ქალმა უხერხულად გაიხედა მარჯვნივ, სადაც შორეულ მანქანაში მის შვილს მკვდარივით ეძინა.

-გთხოვთ, ბატონო ლუკას კიდევ ერთხელ აპატიეთ, ვეცდები, მისი ამგვარი ქმედებები აღარ განხორციელდეს.

-აქამდე  თქვენი მჯეროდა ქალბატონო იუჯი, მაგრამ დღევანდელი საქციელი ყოველგვარ ზღვარს სცდება! მეტის მოთმენა არ შეგვიძლია! ჩვენც გაგვიგეთ, სხვა სტუდენტების მშობლების განცხადებები მივიღეთ, რომლებიც თეჰიონის დასჯას მოითხოვენ.

-გთხოვთ ლუკას, ჩვენი მეგობრობის ხარჯზე ეს ერთიც აპატიეთ

კაცმა უიმედოთ გაიქნია თავი, რადგან იცოდა, რომ თეჰიონი ჩვეულებრივ მოზარდ ბიჭს სრულებით აღარ ჰგავდა, მისი ქმედებები ყოველგვარ ზღვარს სცდებოდა და დარწმუნებული იყო, რომ ასეც გაგრძელდებოდა მომავალში. მან ერთი კვირის განმავლობაში ბავშვების დასისხლიანება, კაფეტერიის ფანჯრების ჩამტრევა და სხვა უამრავი რამ მოასწრო და შემდეგი რა იქნებოდა? ეს მისთვის სარისკო იყო მაგრამ..

-კარგი იუჯი, მაგრამ გაითვალისწინეთ ეს ბოლო შანსია

-მადლობა, ბატონო ლუკას, ყველაფერს გამოვასწორებ!-ქალმა კაბინეტი დატოვა

ტელეფონზე უეცრად ზარი გაისმა. ლუკასმაც არ დააყოვნა და უპასუხა.

-გამარჯობა.
-გამიხარდა თქვენი ხმის გაგონება, როგორ მოეწყეთ? მოგეწონათ ჩვენს მიერ შერჩეული უნივერსიტეტი?
-ძალიან მიხარია
-უკაცრავად, ვერ გავიგე შეგიძლიათ თავიდან გაიმეოროთ?
-თეჰიონი, ის ჩვენი უნივერსიტეტის ყველაზე აურზაურიანი სტუდენტია, იმედი მაქვს მალე გადაიყვანენ.
-კარგი, უნდა დაგემშვიდობოთ, შეხვედრამდე ქ..-ტელეფონი იმდენად სწრაფად გაითიშა, რომ ლუკასმა სიტყვის დასრულებაც კი ვერ მოასწრო.