Chapter: 25 By: Mrs.Oh/Daebak_Hunnie
Its Another day and my first day of having a Monkey Boyfriend Hays charot. Parang kaylan lang ng mabungo ko sya sa Hallway ng School tapos naging katulong ako at naging Mapag Panggap na GF ako tapos ngayon?! Mag aayos na ako papunta school ano kayang susuotin ko? Nako malamang uniform yuri!! dahil dali na ako nag ayos liptint at polbo lang okay na ako.
*piiit*
Narinig kong may bumubusina sa harap ng bahay namin baka si wendy sinusundo ako. agad agad na akong nag ayos ng sarili at lumabas ng bahay laking gulat ko nung lumabas ng kotse si ruperth. "Bakit ka nandito?" bulong ko sakaniya. "bakit sinusundo kita?" Sinamaan ko siya ng tingin at agad agad pinapasok sa kotse pumasok na din ako. "baka makita ka ng kapitbahay ko baka isumbong ako kay mama na may lalaking sumusundo sakin." Nakatingin lang siya sakin. "Kinahihiya mo ba ako?" sabay irap niya sakin huh! ano naman pinag iisip nito "Di ko pa nasabi kay mama kasi atsaka sa school itago muna natin." Di siya tumitingin sakin habang kinakausap ko siya matampuhin pala to hay. "Di naman kita kinahihiya no ang gwapo kaya ng boyfriend ko." mahina kong sabi sabay tumingin ako sa labas ng bintana. naramdaman kong linapit niya mukha niya sakin " Sinabi mo bang boyfriend mo?" Nakangiti lang siya at hinawakan niya kamay ko. Mas lalo akong kinikilig nito.
Nang makarating kami ng school sa likod na lang school kami dumaan para walang maka kita samin. "No holding hands." Sabay bulong ko. "Sige kita na lang tayo mamaya katapos ng klase mo." bulong din niya sakin at nag madali na akong umalis. "Yuri!" Salubong sakin ni wendy "Halika ka dito meron kang di sinasabi sakin. "huh? anong sinasabi mo." bumulong naman si wendy sakin "Bakit sa likod ng school ka dumaan?" Pinalo ko naman ng bahagya ito "Ano ka ba haha syempre baka yung mga baliw na babae sa gate tamaan na naman ako." Ngumisi lang si wendy. "Ikaw huh! kaylan uuwi si tita pala?." Oo nga pala uuwi na din si mama niyan. "Omg sa sunday na pala nga pal wendy sa sunday tulungan mo naman ako welcome natin si mama sa bahay tulungan mo ko mag ayos hehez sama mo na din gio."
"Nako sige kami na bahala yuri." hinug ko na lang din wendy. Hay ang hirap pala childhood friend ko tong si wendy pero di ko alam pano sabihin sakaniya. "Attention class! next week friday magkakaroon tayo ng christmas party with a twist dahil last christmas party niyo na to as senior high school mag kakaroon tayong party for a cost mag tatayo ng booth at ang malilikom i dodonate sa charity ng mga bata at mamatandaa buong araw yun sa gabi may christmas ball din kayo kaya mag isip na kayo ng itatayo niyong booth."
Nakakaexcite naman yun tutulong kame. "Approved na to ng may ari ng school dahil si mr. ruperth nag suggest." Si ruperth? katapos ng klase namin pumunta muna ako sa may library habang pumipili ako ng babasahin may kumalabit naman sakin. "Sssh." Si ruperth lang naman "Ang galing mo dun sa suggestion mo para sa christmas party huh." bulong ko sakaniya. "Syempre." sabay ngiti niya sakin "Teka may paparating alis na ako." Iniwan ko na si ruperth baka kasi may maka kita samin mabilis ang chismis kahit na nung di pa kami diba."Ok bye."
Sunday
"Eto mga kaylangan natin bilhin mo yan gio iluluto ko yan mamayang gabi darating si tita ng mga 8pm di mo ba susunduin si tita yuri?" Busy kameng nag aayos ng mga pang decorate sa bahay para sa salubong kay mama "Sabi niya hintayin ko na lang siya dito sa bahay." mga 7pm na din ng gabi at tinutulungan ko ng mag luto si wendy. "Wendy punta lang akong banyo huh."
*kriiing*
"Yuri may tumatawag sayo." pinasagot ko na muna kay wendy yung phone call "Hello? Si y—" Katapos ko sa banyo lumabas na din ako "Sino daw yun.?" Nilakihan ako ng mata ng wendy at sabay turo sa may labas ng bahay. "Bakit?" Tinignan ko naman ito at nakita ko si ruperth sa labas ng bahay namin. "Bakit ka nandito?" hinila ko siya palayo ng bahay namin. "Bakit?." Nakita ko naman lumabas ng bahay namin si wendy sinenyasan naman niya kameng pumasok. "Ah kase wendy." Hinila naman ako ni wendy sa may kusina. "Sorry na huhu!! sasabihin ko naman talaga." Yung siryosong mukha ni wendy nabalot ng tuwa "Ano kaba alam ko na no." Alam na niya?
"Nung araw na sabay kayong dumaan sa likod ng school nakita ko pa kayong holding hands hinihintay lang kitang sabihin mo sakin okay lang." Huhu naiyak naman ako sabay ko siyang hinug "Pero pano si tita alam na ba niya?" Oo nga pala kaylangan kong paalisin si ruperth. "Nga pala wendy mukhang di ko maluluto yung favorite na sinigang ni tita may alam ka bang kayang iluto yun.?" Kayang mag luto? "Oo si rupe—" No kaylangan na niyang umuwi.
"Dalian mo na sayang naman kung di natin maluluto." No choice ako paalisin ko na lang siya katapos niya mag luto. pinuntahan ko na ito sa may sala para kausapin. "Ahm kase ruperth alam mo bang pano iluto yung sinigang?" Tinignan niya ako atsaka siya ngumiti. "Basic." Ngumiti naman ako at pumunta na siya sa kusina para mag luto. "Pinakulo ko na yung baboy diyan." 20 minutes na lang nandito na si mama.
"Tapos na yuri nasaan na si tita?" Pagtatanong ni wendy "Nasaan si ruperth pano ko sasabihin? "Umamin kana lang kay tita" Nako naman hay kinausap ko muna si ruperth "May sasabihin ako kase. diba darating si mama baka naman pwede um—"
*tok tok*
Napatingin ako sa pinto ng may biglang kumatok si mama na kaya ito. nang bumukas yung pinto "WELCOME HOME MAMA!" Niyakapa ko agad si mama. "Welcome home tita!" Bati naman ni wendy at gio "Si Gio na ba ito? tumangkad ka huh." Habang kausap ni mama si gio sinenyasan ko si ruperth na umalis na. "Welcome home po." Nagulat ako nung bigla siyang bumati "Hello! Si-sino?" Pagtataka ni mama.
"Mama kase class—" Bigla namang lumapit si ruperth kay mama atska nag bless pa. "Boyfriend po ako ni Yuri." Sabay ngiti naman nito. "Boyfriend?." Pagtataka ni mama "Halika muna mama kain kana muna. Niyaya ko muna si mama sa may dining table. "Aalis na po ako pag papaalam ni ruperth."
"Huh? saan ka pupunta? kumain ka muna dito." Pag aaya ni mama kay ruperth. ako kinakabahan neto. "Ma try mo tong sinigang ahm siya nag luto." Tinry naman ito ni mama at nagustuhan niya." Nakatingin kaming lahat sakaniya kung anong masasabi niya. "Masarap magaling ka pala mag luto?"
"Opo natuto lang po ako sa kasambahay po namin." Umabot ng 10:00pm ng gabi at umuwi na din sila wendy at gio. "Una po kami tita bisitahin po namin kayo ulit." Pag papaalam nila "Sandali lang may ibibigay ako sainyo. Salamat sa pag tulong kay yuri huh." Sabay abot naman ni mama nung pasalubong. "Okay lang po tita sige po Good night." Katapos umalis nila wendy kami na lang tatlo nila ruperth natira. "Sandali muna akong nag ayos sa kusina iniwan ko muna sila sa sala
"Kumusta kayong dalawa? ni yuri? Alagaan mo siya huh nag iisang anak ko yan medyo makulit at boyish alam mo naman kaya may tiwala ako sainyo." Pinakikinggan ko si mama habang kausap si ruperth. "Opo, Salamat po tita." At mga ilang minuto din sila nag kkwentuhan ni ruperth hanggang umabot ang 11pm
"Okay na tayo kay mama mo." Nakatingin lang ako sakaniya habang hinahatid ko siya palabas ng gate. "See you sa school." Sabi ko sakaniya.
"Oo bye." Sabay kindat niya sakin
"hmm. bye." Hinintay ko siya hanggang makasakay ng kotse niya nang maka alis na nag wave na lang ako sakaniya. Sabay sinend ko yung picture niya nung awkward siya sa table haha.WELCOME TO MY LIFE!
BINABASA MO ANG
A Boyish Girl Meets The King of High (UNDER EDITING)
Teen FictionSabi nga nila walang permanente sa mundong ito for short "Walang Forever" lahat pwede mag bago sa isang iglap ng hindi mo namamalayan. Imposible kayang mang yari yun?