A Boyish Girl Meets The King of High (UNDER EDITING)

Chapter: 13

Chapter: 13 By: Mrs.Oh/Daebak_Hunnie

Day off ko ngayon at dahil day off masaya akong gumising ng maaga. Pumunta ako sa kusina para kumain sakto nung nag grocery sila may pan at palaman silang binili kaya iyun ang tinira ko.

hehez

"Sir Ruperth Handa po ang sasakyan." Rinig kong sabi ni mang jun kay Ruperth habang pababa naman siya ng hagdan.

"Good Morning po Miss Yuri." Bati naman sakin ni Mang jun.

"Good Morning din po. kain po?" Alok ko kay mang jun pero tumanggi ito paalis na din ata sila at wala akong kaalam alam saan sila pupunta. Di man lang din kase ako pinansin nitong Ruperth na to tuloy tuloy lang siya sa pag alis hmp.

Pagkatapos kong kumain nag pahinga ako atsaka ako natulog tanghali na din ako nagising.

"Hay nagugutom na ako." Sa mga ganitong sitwasyon pag wala akong makain kila wendy ako pumupunta  ang layo naman kasi ng subdivision na to. lumabas ako sandali para humanap ng tindahan sa pangalawang pag kakataon ko nilibot ko lahat ng kanto hangang sa lumabas na ako ng subdivision at dun lang naka hanap ng karenderya ilang oras din akong lakad ng lakad oily na nga peys ko sa sobrang init.

"Dalawang order nga po nito at tatlong order ng kanin ." Buti na lang may karenderya dito sa labas hindi naman ko maarte kumain kahit saan basta pag kain hihi. pag katapos kong kumain bumalik na ako sa bahay habang nag lalakad ako may dumaan na kotse sa gilid ko napa tingin naman ako dito may naaninag akong mukha ng lalaki na parang familiar saken.

7:30 na pala nandito ako ngayon sa sala habang nanonood ng tv nag lagay din ako ng korean face mask sheets sa mukha ko dahil sa init kanina feeling nasunog mukha ko conscious parin ako sa sarili ko kahit na ganito ako.

Aaaay butiki. bigla kaseng nawalan ng power tss kinuha ko kaagad yung cellphone ko para mag silbing flash light. saan na ba yung emergency light dito umakyat ako sa taas para tignan to pababa na sana ako ng nag kamali ako ng hakbang hanggang sa tuloy tuloy akong nahulog sa may hagdan ang sakit sa pwet huh. nasan na ba yung cellphone ko. agad ko din nakita yung cellphone ko sa may tabi kukunin ko na sana ng may kamay na naunang kunin ito

"Anong nangyare dito?"

"Aaaaaaaaaaaaahhh!!!"

"Waaaaaaaaaaaaaah!!!"

*bugsh*

"Oh eto miss yuri lagay mo sa ulo mo."

"Salamat po mang jun."

"Ayos na ba yang ilong mo sir ruperth yuko lang po kayo para yung dugo niyo sa ilong dumaloy." tinignan ako ni ruperth habang naka ngiwi akala mo sinong na unang sumigaw na parang kakainin ng buhay. hanggang ngayon wala paring power tanging emergency light lang gamit namin. sabi ni mang jun may pumutok na poste kaya dalawang oras bago mag ka power.

"ilang minuto din bumukas na ang power at umalis na din si ruperth papuntang kwarto niya." Aakyat na sana ako ng bigla akong tinawag ni Mang jun.

"Miss Yuri pakibigay naman kay sir ruperth to nakalimutan ata ni sir ruperth sa kotse para sayo yan." saken? tinignan ko ito at nakita kong jollibee chicken bucket at spaghetti waw naalala niya pa pala ako. Sakto di pa ako nag didinner kaya kinain ko naman ito.

"Sinong may sabing kainin mo yan?" Nagulat naman ako ng biglang sumulpot itong si Ruperth.

"Diba para sakin to? Nakalimutan mo daw sa kotae sabi ni mang jun naku kunwari ka pa tenkyu huh? kumain kana siguro sa pinuntahan niyo."

"Hinde Akin na yan!" Tignan mo to parang batang kinuhanan ng kendi.

"Sige sayo na yan ipag kakalat ko na may isa dito na takot na takot kanina maka sigaw akala mo." Pang bblack mail ko sakaniya tignan lang naten kasali ata ako dun sa fans club niya sa facebook.

"Tss. Ayan na pero hati tayo di pa ako kumakain." Effective din pala bumigay din eh.

"Saan ba kayo galing ni mang jun at gutom na gutim ka? di ka ba kumain sa pinuntahan niyo?"

"Pumunta akong business meeting."

"Yun naman pala eh for sure naman may miryenda dun." Napakunot naman siya ng sinabi ko yun.

"Miryenda? cheap mo naman."

"Anong cheap dun? tuwing umuuwi ka galing sa mga pinupuntahan mo dito ka kumakain."

"Baket bahay ko naman to." Sabay alis niya. hilig mag walk out pa cool matatakutin naman. pagtapos kong kumain pumunta na din ako sa may kwarto ko para mahiga sakit ng katawan ko dahil sa pag kakahulog ko ng hagdan.

Bigla na lang ulit nawalan ng power. Narinig kong may bumubukas ng pinto ko tinakluban ko sarili ko gamit ang kumot ko.

"Sino yan ha?" Naramdaman ko na lang may tumabi sakin kaya inilawan ko eto ng cellphone ko. nakita kong si Ruperth ang nasa tabi ko habang nakatalikod.

"Dito muna ako." Sinipa ko naman to kaya nahulog siya sa kama.

"Agh! Ano ba?"

"Anong ano? bigla kana lang pumapasok tapos tatabi ka pa sakin kaya diyan ka kung gusto mo mag stay dito baka ano pang gawin mo sakin."

"Tss hindi kita type!"

"Sige doon ka na maraming multo dun." Alam ko naman kasi natatakot to kaya pumunta dito.

"Dito na lang ako." Atsaka naman siya tumalikod sakin pero nasa baba parin siya. Hindi ko maisip na nasa kwarto ko ang kinababaliwan ng lahat na nandito dahil natatakot.

"Tulog kana?" Pag tatanong ko. Hindi naman niya ako sinagot.

"Kung Gus—" Nagulat naman ako ng sumampa siya sa kama ko.

"Hoy! Bibigyan kang kita ng unan." Di na siya umimik kaya hinayaan ko na malamig din kase sa baba. pero nag lagay ako ng maraming unan sa gitna namin.

"Yuri?" Bigla naman niya ako tinawag sa pangalan ko.

"Okay lang bang gawin ang isang bagay kahit di naman talaga yun ang gusto mo?" Pag tatanong niya sakin.

"Ah Hindi syempre kung hindi ka naman magiging masaya." Bat kaya bigla na lang akong tinanong nito. Wala na akong narinig na kung ano pa man sakaniya pagkatapos kong sabihin yun mukhang nakatulog na din siya kaya kinumutan ko na din siya. Atsaka na ako natulog.

Good Night.