The Forgotten Queen: The Cursed Gifted

9. Familiar

Nakaharap ako sa quest board at isa-isang binabasa ang mga papel na nakapaskil dito. I'm looking for a new mission.

"May nahanap ka na?" biglaang sambit ni Scarlet. Tumabi ito sa akin at inabutan ako ng tasa.

Hindi ako nagdalawang isip na kunin ito at inumin. Hindi ko na 'to nagawang tignan dahil busy ako sa pagtingin sa mga missions.

Natauhan na lang ako nang malasahan 'to. Hindi maipinta ang mukha ko nang malasahan ang nakalagay sa tasa.

It's a freaking tea.

Iritado akong humarap kay Scarlet. "How many times do I have to tell you, that I hate teas?!" giit ko.

Lagi niya na lang akong binibigyan at pinapainom nito kapag nagkaroon siya ng chansa.

Nagmamaang-maangan na humarap sa akin ang babaeng katabi ko.

"Oh, sorry. Akala ko coffee, hehe," kaswal na sambit niya bago kunin sa akin ang tasa.

Napabuntong-hininga na lamang ako. Her usual reason.

Pinunta ko na lang ulit ang atensyon ko sa mga mission.

"Oh, look. Mukhang maganda ito," biglaang sambit ni Evan. Kapwa ko ay tumitingin din ito ng missions.

Pareho kaming napatingin ni Scarlet sa tinuro niya.

'Wanted. Gifteds. Need to escort us in finding a lost treasure. Price: Half of the treasure.'

Kumunot ang noo ko sa nabasa. There is no way that this is real. Lost treasures are just for kids. Sinong Gifted ang-

"Wah!!! Tara! Gawin natin 'yong mission! Exciting!" masiglang sambit ni Scarlet.

Napangiwi ako sa sinabi niya, kahit na inaasahan ko na rin naman 'yon.

"Lost treasures are just legends. They're not true." Inilipat ko ang tingin ko sa ibang bagay.

Nakangising humarap sa akin si Scarlet. "The same as phoenix. But I exist."

She looks so proud while pointing at herself. Napabuntong-hininga na lang ako at hindi na sumagot. Isang tango ang ipinakita ko kay Scarlet na mas lalong kinasaya niya. Hindi ko siya kayang hindian.

Kinuha naming tatlo nina Scarlet at Evan ang mission. Kailangan naming samahan ang isang grupo ng mga ordinaryong tao.

There are six of them. Para silang magma-mountain hike dahil sa mga suot nila. It looks like they're pretty serious about this.

We went to a town called Rosa.

Hindi ko alam kung town ba talaga ang tawag dito. Napalilibutan ng kagubatan ang buong lugar. Mukhang walang sibilisasyon dito.

"Sigurado ba kayong nandito talaga 'yong treasure na sinasabi ninyo? Tsaka, saan niyo ba nakuha 'yong information na 'yan?" tanong ko.

This group is a bunch of nerds. Hindi na 'ko nagtataka na naniwala sila sa information na nakuha nila.

"I've read it from a book! Isang dinosaur daw ang nagbabantay sa Treasure!" namamanghang sambit ng isa sa kanila.

Mabilis kong pinigilan ang sarili kong tumawa. Napasobra na nga ata siya sa libro.

"W-Woah! Talaga?!" hindi makapaniwalang sambit ni Scarlet. Manghang-mangha siya sa narinig.

Isang tango ang sinagot sa kaniya ng nerd na kausap ko. Inayos niya ang suot niyang salamin at naglabas ng isang libro sa backpack niya.

Kung hindi ka ba naman nagpapatawa. Sinong magdadala ng libro sa ganitong panahon. Imbis pagkain na lang or weapon kung sakaling may mangyari sa amin ang dalhin niya. Anong maitutulong ng libro?