Deliyim eylülün sabahında.
Güneşin ilk ışıklarıyla,
uğultusu inler sokaklarımın.
Geceden sabaha...
Kuytu köşede bekleyen kağıt,
haykırır gibi...
Deliyim eylülün sabahında.
Gemileri yakmışlar birer birer.
Takılmış kağıttan uçağım duvarlara.
Koymuşlar beni, denizin en dibine.
Uslanmamışım yine de severken seni,
delicesine...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİ HEP AN/TAMAMLANDI
PoetryDünyanın çivisi'ni söküp attım. Duvardaki izleri temizledim. Bembeyaz zambakların suyundan içtim. Dinmeyen fırtınalarla boğuştum. Ve en sonunda şiir durağındaydım. Şiir büyü'dür,büyütür. Kalbinize dokunmak dileğiyle
