Şuurum,kayıp bu gece.
Şiir'e sarılıyorum dört elle.
İçimde sonbaharın verdiği soğukluk.
Dökülüyorum galiba.
Özlemin ağır bastırıyor bir yandan.
Köhne bir aynayla karşılaşıyorum
Gözlerim kapalı,
sûretini görüyorum aynada.
Bir hayalden farksız.
Acı çekiyorum anla!
Yokluğunla boğuşuyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİ HEP AN/TAMAMLANDI
PoesíaDünyanın çivisi'ni söküp attım. Duvardaki izleri temizledim. Bembeyaz zambakların suyundan içtim. Dinmeyen fırtınalarla boğuştum. Ve en sonunda şiir durağındaydım. Şiir büyü'dür,büyütür. Kalbinize dokunmak dileğiyle
