0532*******: seni 4 yıl önce gördüm ve o günden sonra bir daha unutamadım. Her gün seni izlerken buldum kendimi.
0532*******: yanına yaklaşan kızları kıskandım. Yanında olan herkesi kıskandım.
0532*******: çünkü onlar senin yanındaydı ve ben değil...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annesinin doğum günü için yaptırdığı elbiseydi. Bunu o küçükken yaptırtmıştı.
Ne kadar doğum gününde giymek istesede giyememişti çünkü bir doğum günü partisi olmamıştı.
Ama bu olay doğum gününden bile kıymetliydi. Yıllarca izlediği sevdiğine kavuşucaktı. Yıllarca okulun kameralarından duymuştu sesini, kameralardan görmüştü onu. Bir kere bile sesini kendi duymamıştı. Hep kamera ve teşefondan duymuştu.
Gülerek aynada son kez kendine baktı ve koşarak annesinin odasına gitti.
-anne nasıl olmuşum? Doğum günüm için bana yaptığın ve sadece sana göstermek için giydiğim elbiseyi giydim. Bugün sonunda onunla buluşucağım. Şans dile bana anne.
Diyerek hızla uyıyan annesinin yanağından öpüp merdivenlerden indi. Mutfalta ona bakan semra teyzeye baktı. Gülerek yanağını öptü ve
-semra teyze gidiyorum.
Kadın ona gülerek
-senin adına çok mutluyum kızım. O çocuğuda buraya çağır. Ona da teşekkür etmem lazım. Sayesinde dışarı çıkıyorsun.
Burukça gülümseyip yağtığı minik pizzalardan birkça tane ağzıma attım. Minik pizza dememizin sebebi kurabiye kadardı büyüklüğü. Yani küçücük ve tek lokmalık.
-yime harika semra teyze.
-afiyet olsun kızım.
-babam nerede?
-odasında. Bugün çok işi var ondan odasından çıkamayacak gibi.
-anladım. Neyse ben gideyim artık.
Gülerek semra teyzenin mini pizzalarını yerken oturduğu masadan kalktı.
-hadi iyi günler kızım.
Yüzünden son günlerde düşmeyen gülümsemesiyle kapıya vardı. Kapıdaki aynada son kez kendine bakıp kapıyı açtı.
Derin nefes alıp bir ayağını kapının ardına attı. Ve diğer ayağını da attı.
Arkasını dönüp gülümsedi ve sakince yürümeye başladı. O sırada telefonuna mesaj geldi. Mesaj sesiyle çıkarıp baktı. Mesaj alazdan gelmişti.
Çıkacağını haber veriyordu. Gülerekonu görmek için kafasını kaldırdı. Evden çıkmış sokağın başına doğru ilerliyordu.
Telefonunu açıp tam mesaj yazma yerine basıcakken duyduğu zil sesiyle kalakaldı. Bu zil annesinin ziliydi.
Korkuyla arkasını döndü.
-leyla!!
Diye babasının sesini duydu. Telefonu elinden düşmüştü ama şoktan fark etmemişti. Telefonunun ekranı açık şekilde çimlere düşmüştü.
Larin hızla annesinin odasına koşuyordu. İçeri girince ağlayan babasını gördü. 2 dk sonra ise gelen ambulans sesini.
Görevliler hızla annesini götürürken tek düşünebildiği onun yüzünden olduğuydu. Zaten o dışarı çıktı diye olmamış mıydı? O dışarı çıktı diye annesi böyle olmuştu.
Acı anılarla olduğu yere çöktü. Babası hızla görevlilerle giderken o duvara yaslanmış duruyordu. Artık tekrar dışarı çıkamazdı. İmkansızdı.
Geçmiş tekrar hafızasına doldu yine.
10 yıl önce
Küçük kız annesine baktı. Yıllarca annesi onu korumak için evde yetiştirmiş ve dışarı çıkarmamıştı.
Annesi küçükken dışarı çıktığında su çiçeği geçirmişti. Bu annesinde travma olduğu için annesi 8 yaşına kadar evden çıkmamıştı. Onu da çıkarmamıştı.
Artık küçük kız 8 yaşında olmuştu. Annesi söz verdiği gibi onu dışarı çıkarıcaktı.
Kapının önüne gelince annesi larinden önce dışarı çıktı.
-hadi gel kızım. Bir şey yok.
Annesinin anlattıklarından dışarıda bir şey olmasından korkuyordu. Annesi hep dışarıda tehlikeler olduğunu söylüyordu.
-anne ya bende hasya olursam? Ya sana bir şey olursa?
-merak etme larin. Bir şey olmayacak bana. Hadi gel kızım.
Larin gülerek annesine baktı ve bir adım attı. Annesi yolun ortasında ona eliyle gel işareti yaparken larin diğer ayağınıda çıkardı ve bir adım attı.
Gülerek kafasını kaldırdı ve
-anne bak çık-
O sırada annesinin gözlerine bakarken hızla gelen bir kamyon gözlerinin önünde annesine çarpmıştı.
-Anne!!!
Küçük kızın çığlığı sokakta yankılanmıştı. Annesi demişti dışarıda tehlike var diye. Ama o annesini ikna edip dışarı çıkmak istemişti. Annesi haklıydı. Dışarısı tehlikeliydi ve eğer bir daha dışarı çıkarsa sevdikleri zarar görürdü
Hızla kapıdan içeri girdi ve oradan ağlayarak annesinin bedenine baktı.
Bir süre sonra ambulans gelmiş ve komşular onlara yardım etmişti.
Kimse o küçük kızı dışarı çıkaramamıştı. Küçük kız annesini odasında beklemişti ve olan olmuştu. Annesi bitkisel hayata girmişti.
Bunu öğrenen larin ise
-eğer annemin yanına gitseydim belki ölmüştü. İyiki dışarı çıkmadım.
Demişti. Ondan sonra kendine bir daha dışarı çıkmayacağına dahil söz vermişti. Evde sevdikleride kendiside güvendeydi.
Larin söz vermişti ama bugün ve geçen günlerde sözünü bozmuştu. Ve tekrar annesi zarar görmüştü. Kuralını çiğnemişti. Ya babasına da bir şey olsaydı?
Artık dışarı çıkamazdı ki. Çıktığı gibi annesine bir şey olmuştu.
-artık dışarı çıkmak yok larin. Annen ve baban için ve diğer sevdiklerin için en iyisi budur.
