3| Aldatılmış

1.5K 117 184
                                    

(2 yıl önce)

Kantinde sıra beklerken uyku için yalvaran gözlerimi açık tutmaya çalışıyordum. Bugün okula erken gelmek zorunda kalmıştım çünkü annemin yeni kocası kahvaltıya gelmişti. Evde daha fazla durmamak adına erkenden çıkmıştım. Kantinde masalarda oturan tek tük öğrenciler vardı.

Önümdeki kişi çıktığında kantinden sıcak bir kahve aldım. Güne berbat başlamıştım.

Yanağıma konan tatlı bir öpücük hissettiğimde kim olduğunu anlamak zor olmamıştı, gülümseyerek bana bakan siyah gözlere döndüm, "Günaydın, erkencisin."

"Günaydın." Dedi aynı gülümsemeyle. Dudaklarıma minik bir öpücük kondurdu,

"Bugün biraz üzgün gibisin?"

"Kötü bir başlangıç yaptım sadece. Sen nasılsın?"

Kolunu boynuma attığında kantinden çıkıp koridorda yürümeye başlamıştık.

"Seni gördüğüm sürece iyi olacağım."

Aynı şey benim içinde geçerliydi. Sanırım bu senenin hayatıma kattığı tek güzel şey oydu, ailemden bile gittikçe tiksinmeye başlarken beni mutlu edebilen tek kişi oydu.

"Sasuke-teme!" Arkamızdan koşarak gelen Naruto'yu fark ettiğimizde Sasuke bıkkınlıkla gözerini devirdi. Naruto yanımıza vardığında kızgın görünüyordu,

"Hani sabah beni de alacaktın!?"

Kızgınlığının sebebini anladığımda gülmeden edemedim, "Sana günaydın, Sakura-chan! Yanındaki andaval beni sabah ekmeseydi ona da günaydın diyebilirdim."

"Senin günaydınına ihtiyacım yok, salak."

Bu ikisi sabah sabah nasıl bu kadar enerjik oluyorlardı anlayamasam da bu hallerini seviyordum. Lisede ikinci yılım olmasına rağmen pek arkadaşım yoktu, hatta etrafımdaki tek insanlar Sasuke ve Naruto'ydu. Ama bundan memnundum, o ikisi bana yetiyordu.

Çok yakın arkadaşım ve çok sevdiğim sevgilim son zamanlarda düşük olan moralimi yükseltmeyi başarıyorlardı, onlardan başkasına ihtiyacım yoktu.

Sasuke'yi ortaokulda uzaktan tanıyor olsam da pek alakamız yoktu. Hatta o beni tanımıyordu bile. Şu an olduğu gibi ortaokulda da bir popülaritesi vardı ve onu tanımamak imkansızdı. Onun tam tersine de beni tanıyan neredeyse sadece sınıf öğretmenimiz vardı. Liseye geçtiğimde ikimizde Konoha Lisesi'ne düşmüştük ve Sasuke'ler bizim sitemize taşınmıştı. Bu sayede okula birlikte gidip gelir olmuştuk. Okulda birbirimizle konuşuyor hatta bazen bir yerlere gidiyorduk. Naruto da Sasuke'nin en yakın dostu olduğundan onunla da bu vesileyle tanışmıştım. Sasuke kızlarla oynaşmayı seven bir tipti, bunu biliyordum ama o zamanlar benim için bir sorun arz etmiyordu. Ne de olsa sadece arkadaştık. İkimizin yakınlığı okuldaki kızları bana düşman etmiş olsa da onunla takılmaktan memnundum.

Sasuke'nin sürekli etrafında olduğu tek kız bendim ve benimle olan ilişkisi gecelik takıldığı kızlar gibi değildi, biz arkadaştık. Ta ki ben ondan hoşlanana kadar.

Yalnız diğer kızların aksine ondan hoşlanmamdaki tek etken dış görünüşü olmamıştı. Onunla vakit geçirerek, onu tanıyarak bağlanmıştım ve sonrasında bu hislerim hoşlantıya döndü. Aşağılık kompleksi mi denir bilmem ama onunda benden hoşlanmasını imkansız buluyordum, öyle bir beklentim de yoktu zaten. Yeter ki yanında olabileyim, benden hoşlanmasa da olurdu. Üstelik onun tipi olmadığımı çok iyi biliyordum çünkü onun takıldığı kızlar biraz... Seksiydi.

Ben hislerimi keşfettiğim sıralar Sasuke de bir değişiklik oldu. Naruto, ben ve o her zamanki gibiydik ama sanki bir takım alışkanlıklarını bırakmış gibiydi. Çapkınlığı ortadan kalkmış, takıldığı kızları bırakmış gibiydi. Sebebini bilmiyor olsam da bu benim için iyiydi çünkü ona karşı bir şeyler hissediyorken onun başka kızlarla olması beni yaralardı. Hele ki anne ve babamın yeni boşandığı dönemler psikolojik olarak bunu kaldırabilecek durumda değildim.

deceive the pink flower ¦ sasusakuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin