နောက်နေ့တွေမှာလည်း ရှန့်ရှန့်က ကိုကိုလေးကို နေမထွက်ခင်တိုင်း ထိုမြစ်ကိုခေါ်လာကာ တရားထိုင်စေခဲ့သည် ။ နေ့လည်ပိုင်းတွေဆိုရင်တော့ သူတို့နှစ်ဦးတည်းသာရှိတဲ့ နိဗ္ဗာန်ငယ်လေးဖြစ်တဲ့ ချယ်ရီတောထဲမှာပဲ ကိုကိုလေးအား သူတော်စင်တရားတွေပြန်ကျင့်ကြံစေရင်းနဲ့ ကုန်ဆုံးသည် ။ တကယ်ဆို လန်ဝမ်ကျီးရဲ မိစ္ဆာစိတ်တွေက ရှန့်ရှန့်မျက်ဝန်းညိုလေးတွေနဲ့ အကြည့်ဆုံခဲ့ကတည်းက လေလိုလွင့်ပယ်ခဲ့ပြီဖြစ်ပေမဲ့လည်း ရှန့်ရှန့်ကတော့ အဆုံးစွန်ထိ သူ့ကြောင့်ညစ်စွန်းခဲ့ရတဲ့ ကိုကိုလေးရဲ့ ဘဝကို ပြန်လည်သန့်စင်စေလိုခဲ့သည် ။
" ဟာ ကိုကိုလေး မျက်လုံးမှိတ်ထားဆို "
ပုလွေကိုင်ထားတဲ့ ရှန့်ရှန့်ရဲ့လက်သွယ်သွယ်လေးတွေနှင့် ပန်းသွေးရောင် ထနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖျားငယ်အား ငေးကြည့်နေတဲ့ လန်ဝမ်ကျီးတစ်ယောက် ရှန့်ရှန့်ဆီက ဆူအောင့်အောင့်အသံကြားမှ ဆက်ကနဲလန့်သွားမိသည်အထိ သတိလက်လွတ် ဖြစ်နေခဲ့သည် ။
" အဟမ်း... "
အရှက်ပြေချောင်းဟန့်လို့ မျက်လွှာပြန်ချသွားတဲ့ ကိုကိုလေးကြောင့် ရှန့်ရှန့်မှာ တိတ်တိတ်လေး ရယ်ရပြန်သည် ။ ကိုကိုလေးက ငတုံးလေး ။
" ပုလွေသံကိုအာရုံစိုက်နော် "
" ကိုယ်သိပြီ "
လေတိုးသံသာရှိတဲ့ ချယ်ရီတောလေးထဲမှာ အေးချမ်းတဲ့ တေးသွားနုနုလေးက တစ်စတစ်စ ငြင်သာစွာ နေရာယူလာသည် ။ တဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေကျလာတဲ့ ချယ်ရီပွင့်ဖက်တွေက တရားထိုင်နေတဲ့ လန်ဝမ်ကျီးနဲ့ သန့်စင်ခြင်း တေးသွားဖော်ကျူးနေတဲ့ ရှန့်ရှန့်ပေါ်သို့ အသာအယာကြွေကျနေခဲ့သည် ။
"" စစ်မှန်တဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေ ဝဋ်ကြွေးရှိရင်
ဒီဘဝနဲ့ပဲ ကျေပါစေ ""
ခပ်ဝေးဝေးမှ ရင်နစ်ဖွယ်မြင်ကွင်းကိုကြည့်လို့ ဘုန်းတော်ကြီး သက်ပြင်းလေးလေးသာ ချလိုက်မိသည် ။ သံသရာတစ်ဖက်ကမ်းနေ ဝဋ်ကြွေးကြီးစွာ ပြန်ရောက်လာခဲ့တဲ့ ဝိညာဥ်ဖြူလေးနဲ့ ရူးသွပ်သွားတဲ့ ကိုရင်ငယ်အတွက် ဂရုဏာသက်စွာ ဆုတောင်းပေးမိရုံမှတစ်ပါး သူဟာ မတတ်နိုင်တော့ပါ ။ ဘုန်းတော်ကြီးနဲ့အတူပါလာတဲ့ ကျောင်းသားလေးကတော့ ချယ်ရီပင်ရိပ်အောက်က တစ်ယောက်တည်း စကားပြောပြီး တရားမှတ်နေတဲ့ သူတော်စင်အသွင်အပြင်နဲ့ လူကို နားမလည်နိုင်စွာ ကြည့်ရင်း ဘုန်းတော်ကြီးနောက်မှ တိတ်တိတ်လေး လိုက်သွားခဲ့တော့သည် ။
YOU ARE READING
" Don't take away "
Poetry_ ဗုဒ္ဓက မကယ်ရင် ငါကိုယ်တော်က မိစ္ဆာဖြစ်စေပြီး မင်းကိုကယ်တင်မယ် _ _ ဗုဒၶက မကယ္ရင္ ငါကိုယ္ေတာ္က မိစၦာျဖစ္ေစၿပီး မင္းကိုကယ္တင္မယ္ _ Start date - October 13 (2020) End Date - November 1 (2020) _credit cover photo to its respective artist_
