Evicted (TLS #2 - COMPLETED)

Article 2 - Section 28

"Give me the fucking case, Arci." Mariin ang boses na utos ni EJ pagkapasok na pagkapasok niya ng opisina ko.

Sandali lang akong nag-angat ng tingin sa kanya bago ibinalik ang tingin sa papales na binabasa.

"Arci!" Mariin akong napapikit bago siya pagod na hinarap.

"I already gave it to someone else,"

"Kanino? Wala pang nakafile na abogado sa case ng Daddy mo," kunot ang noo nitong tanong pero inilingan ko lang iyon.

That's true. Hanggang ngayon ay undecided parin si Brent. I left the file case containing all the evidences and testimonials of the suspects and witnesses with him. That's a huge risk but I'm hoping. I'm hoping that the Brent I was staying with for the past two years is really existing.

The Brent who would do everything to lessen my burden.

My Brent.

Leaving the documents on his welfare can cause a fatal blow on our side if ever he chooses to stand with murderers. And I don't think I can ever forgive him if he'll actually do that.

"Who the hell would represent you on court, Arci? Sa makalawa na ang unang hearing!"

"I know. Just trust me on this, will you?" Iritado kong sagupa sa nagniningas niyang mga tingin.

"You're not in your proper mindset now---"

"Oh believe me, EJ. I have never been this sane before." Putol ko sa sasabihin niya bago tumayo at hinablot ang bag ko mula sa table top ko at nagmamadaling lumabas ng opisina ko.

I can hear him calling out my name, pero wala ako sa mood.

I hate how he thinks that my mind was too clouded for me to make a proper judgment.

That's not true.

Alam ko ang ginagawa ko.

Mabilis kong pinindot ang close button ng elevator na agad namang sumara bago siya tuluyang nakapasok.

"Attorney Alarcon!" Aligagang bati ulit ni Faye ng makita ako.

"Is he inside?" Diretso kong tanong sakanya.

"Yes po, but---" hindi ko na siya pinatapos pa at dumiretso na ng pasok sa loob ng opisina ni Brent.

Sabay na napalingon si Brent at ang matandang kausap sakin pagkapasok ko. I gave them my sweetest smile before gesturing them to continue talking as I made my way towards Brent's desk.

Ipinatong ko lang doon ang bag ko bago pasalampak na naupo sa swivel chair niya at yumukyok sa table niya.

Agad akong nakalma ng maamoy ko ang pamilyar na pabango niya dahil sa coat na nakasampay sa likuran ng upuan.

"Hey, Rebekah?" isang ungol ng pagproprotesta ang namutawi sa mga labi ko ng maramdaman kong ginigising ako.

"Hey, wake up." rinig ko sa malambing na boses ni Brent. Wala sa sarili akong umalis sa pagkakayukyok sa table at pikit mata na ibinukad ang mga braso tulad ng lagi kong ginagawa pag nagpapakarga ako sa kanya.

I heard him sighed before I felt myself float when he carried me. Agad kong isiniksik ang mukha ko sa may leeg niya, inhaling his familiar scent.

"I'm sleepy," bulong ko sakanya.

"Then sleep for awhile," I heard him say before I felt his hand slowly rubbing my back.

"Rest babe. You need that," I heard him whispered before fatigue completely consumed me.