Prologue

369 11 0
                                    


Running through in unending play
Where escaping, is the only way
Bloom turn into wildness,
A flower lost in the darkness

You may run at mazes,
But you'll be found on his chases
Hold on yourself, coz he'll chained you
A flower who lost, will be found...










THE STARTING LINE

“Oh my Celain! Ugh! Shit!” Danver moaned as he passionately squeezes my right boobs while he hungrily kisses my neck.

Hindi pa siya nakuntento at in-un-lock na niya ang hook ng bra ko. He scooped my both boobs with his veiny hands and I pull his hair to claim more kisses while closing my eyes. At this moment we were hungry.

Siya ang boy #4 ko.

At a sudden, may narinig kaming paggalaw sa pintuan.

Celain, may tao ata, bulong niya. Andito kami sa dean’s office ngayon habang gumagawa ng misteryo. Bakit ako matatakot? Tsaka nagtatago naman kami sa likod ng isang malaki at pahabang coach.

Well the truth is, kinausap ako ni Dean kanina regarding of my behavior sa isang prof namin na inirapan ko kaya nagsumbong. Tsk, nonsense arguments.

Kinwelyuhan ko naman si Danver at mariin ko siyang tinitigan sa mga mata na may pagbabanta. Kapag tinanong kung anong ginawa natin hindi ako magsasalita at sasabihin mong hinaharass mo’ko. If you don’t, then you’re dead.” Madiin ang pagkakasabi ko at ngumisi lang siya.

Tingin mo ba maniniwala sila sa’kin? Sa horny mong ‘yan, hindi ka manlalaban? Tss, we’re dead, Celain.

Hindi ko siya pintapos at ginawaran ko siya ng malakas na sampal.

I flinched when someone screamed dramatically.

“WHAT IS THE MEANING OF THIS?!!! Napasigaw si Dean sa nakita niya. I rolled my eyes as I realized na nakapatong pala ako kay Danver. Gosh! “TO DEAN’S OFFICE NOW!” Sigaw ni Dean at tumayo na ko habang ginawaran ko ng masamang tingin si Danver.

Sige lang dude, ngumiti ka pa. I’ll gonna peel you alive and I’ll make sure to cut your nipple first. Argh!

Humarap ako kay dean na magkasalubong na ang maninipis na kilay niya, “Dean. I’m already at your office,” I coldy said. Napasabunot siya sa panot niyang buhok at napasigaw.

Wala siyang nagawa kung hindi pauwiin ako at tawagin ang parents ko.

Same old shit.

Nagcacall si Crystal kaya sinagot ko naman. Parehas ang program na pinasukan namin na Business Ad.
“OMG! Celain, nasaan ka? Lagot ka hindi tayo magka-group sa research pero buti nalang may nagkunwaring nag-collapse dito kaya baka hindi pa sure ‘yon. Anyway, saan ka na naman?” Cystal nags again like it’s her favorite routine everyday. Napataas pa ang boses niya na para bang frustrated kung nasaan ako.

I smirked, “I’m on my way home,” humahalakhak ako dahil sa nagwagi na naman ako. “Mission accomplished, babe!” hagikgik ko sakaniya.

Guarding The Lost Heather[ON-GOING]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon