Aşka Esir

34:Deli

Inci tek taşını izlerken gülümsedi. Evleniyordu. Bir rüya gibiydi.

Eray başını omzuna koymuş uyuya kalmıştı. O kadar huzurlu görünüyordu ki.

Eve yaklaştıklarında Inci uyanmasını söyledi. Eray mırıldandığında Inci taksiciye parayı ödeyip Eray'ı çekiştirdi.

Eray zorda olsa gözlerini açmıştı.

"Bir an hiç uyanmıyacaksın sandım Eray." Eray uyku sersemi haliyle gülümsediğinde Inci dayanamayıp gamzesine öpücük bıraktı.

"Seninle uyurken öyle huzurluyum ki."

Ikili gülümseyerek eve girdiklerinde Eray yatağa yatmıştı. Inci'de üzerini değiştirmeye koyulmuştu.

Gözü aynaya takıldığında Eray'ın pür dikkat kendini izlediğini fark etmişti.

"Hani uykun vardı senin?"

"Uykumu açtın güzelim."

Inci gülümseyip elbisesinin yere düşmesine izin verdi.

"Öyle mi?" Eray hınzırca başını salladığında Inci yarı çıplak bedeni ile sevgilisine sokuldu.

___

Güney günler sonunda kendine gelebilmişti. Kendini daha iyi hissediyordu. Bu gün psikoljik destek almaya başlayacağı gündü.

Her şeyin daha iyiye gideceğini hissediyordu. Kendiyle savsaşsa da galip gelen o olucaktı.

Hemşiresi geldiğinde ona gülümsedi. Kızın parmağındaki nisan yuzuğüne bakıp göz kırptı.

"Tebrik ederim." Kız gülümseyerek teşekkür etti.

"Darısı benim başıma. Ama önce düzelteyim. Deliye kim kız verir?"

Genç kız kahkaha attı.

"Ah Güney o kadar enerji dolu ve sempatiksin ki buraya hiç yakışmıyorsun."

Eray gülümsedi.

"Çok kalmayacağım."

Odaya geldiklerinde hemşire doktorun birazdan geleceğini söyleyip çıkmıştı. Güney'de heycanla beklemeye başladı.

Kapı açıldığında ikili şaşkınlıkla birbirini izledi.

"Güney!? Sen Avrupa'da değil miydin?"

Ikili küçük bir şoktan gecirdikten sonra buz gibi bir gerilim başlamıştı.

Bu gerilimi sonlandıran Sarp olmuştu.

"Benden pek hoşlanmadığını sanıyorum. Ama yinede konuşmalıyız. Bu işte iyiyim ve sana yardım etmek isterim."

Normal şartlarda Güney sen bana yardım edemezsin diyip gürlerdi. Ama normal olan bu değildi. Konuşması ve halletmesi gerekiyordu.

Sarpın sorularını ve kendi sorunlarını kimi zaman hüzünle kimi zaman soğukkanlılıkla anlattı.

Sarpın tavsiye ve mantıklı yaklaşımları ile dahada güçlenmiş gibiydi.

Ona karşı soğuk duvarlarını kırmıştı.

"Moralini bozmak istemem ama Ebruya burda olduğunu söylemeliyim Sarp. O senin burda olduğunu bilseydi bilmiyorum seni asla bırakmazdı ve özür dileyerek söylüyorum ben ondan hoşlanıyorum."

Sarp beklemediği bir tepkiyle karşılaştı.

"Ebru gibi güzel bir kızdan kim hoşlanmaz ki? Onu gördüğüm ilk andan beri ona vurgunum."

Sarp biraz sınırlensede Güneyi anlamalıydı ve fevri davranmamalıydı.

"Ona anlatabilirsin Sarp. Ben Ebru'yu kırdım ve söylenen sözleri geri alamam. Pişman olsam da. Ben onun sadece mutlu olmasını istiyorum. Eğer oda mutlu olacağı kişinin sen olduğunu düşünüyorsa ben size sadece mutluluk dileyebilirim.'

"Ciddi misin?"

"Ne yapabilirim Sarp? Ona en kötü halimi gösterdim. Ona gerçekleri açıklamadım. Ondan kaçtım. Belki de birlikteliğimiz güzel arkadaşlığımıza zarar vermekten başka bir şeye yaramadı."

"T.tesekkur ederim Güney." Güney gülümseyip baş salladı.

"Duruşunun hakkımda iyi şeyler yaz. Bir an önce çıkmak istiyorum. Birde bazen öfkemi çıkarma ihtiyacı duyuyorum. Biliyorum ona engel olmam gerek ama o kadar güçlü hale gelene kadar odamda bir kum torbasına ihtiyacım var."
Sarp gülümsediğinde Güney odadan çıktı.

___

Sarp Ebrunun bir tepki vermesini bekliyordu. Poker yüz gibi oturuyordu. Duygularını anlamak zordu. Sonunda gözünden bir damla yaş gelmişti.

"Onun adına çok üzüldüm. Umarım bir an önce iyileşir."

Sarp baş salladı ama Ebru yüzüne bile bakmıyordu. Güneyin aksine çok daha duygusal bakıyordu olanlara.
"Peki ne düşünüyorsun?"

"Bilmiyorum Sarp. Sanırım onunla konuşmam gerek." Sarp yüreğinin ortasına bir bıçak saplanmış gibi hissetmişti.

Olanları Ebruya anlattığı için pişmanlık duysada dogru olanı yaptığını biliyordu. Olaylardan bu kadar habersizken kendini bu aşka kaptırıp sonrasında koca bir hüzün ve keşkeler yaşamasını istemiyordu.

___

Delmare , Inci ve Eray'ı şirkette gördüğünden beri kendini garip hissediyordu. Ne yapması gerektiğini nasıl hareket etmesi gerektiğini bilmiyordu.

Içinde koca bir boşluk vardı sadece.

"Demir, Yade denilen kızı Eray'ın dibine sokmaktan vazgeç. Eray annesinin katilinin Inci'nin babası olduğunu nasıl öğrenebilir!? Bunu bilen sadece sen ve ben varız. Kemal hapiste ve çıkmıyıcak. Davası sonuçlandı ve muebbetine devam kararı alındı. Onlara bunu yapamayız. Bunu yapmak istemiyorum."

"Delmare sırların elbet bir gün ortaya çıkacağını biliyorsun. Eray gerçekleri öğrendiğinde çok geç kalmış olabiliriz. Eray yol yakınken Yade ile olmalı. Böylece iki tarafta daha az acı çeker."

Delmare sinirle güldü. Bu planı Demirin aklına soktuğu için kendinden nefret ediyordu.

Ama Demir haklıydı. Sırlar bir gün açığa çıkardı ve kapıyı pür dikkat dinleyen Yade bu sırra ortak olmuştu.