Fire on Fire † HyunMin

♤Dark Paradise♤

It's fire on fire
(Alev alev yanıyor)

5 Yıl Sonra

-Incheon-

'Tüm arkadaşlarım hayatıma devam etmem gerektiğini söylüyor, bense okyanusta uzanmış senin şarkını söylüyorum'

Seungmin mırıldandığı şarkı bittiğinde kulaklığını çıkartarak uzandığı sahil kumlarından arınmak için silkelendi, tam beş yıl geçmişti, liseyi bitirmek üzereydi fakat ondan bir haber alamamıştı. Sözlerini bozmamak için reşit olacağı günü bekliyordu, birbirlerine yemin etmişlerdi sonuçta. Ayağa kalktığında derin bir nefes alıp tüm düşüncelerini kafasından attı, kaydetmesi gereken bir şarkı ve yayınlaması gereken bir vlog videosu vardı.

Youtube çıkalı henüz bir yıl kadar olmuştu ve arkadaşıyla bu işin karlı olacağını düşünerek bir kanal açmış, müzik coverları ön planda olmak üzere başka şeyler de atıyorlardı.

Arkadaşları demişken Felix de avustralyaya gitmişti, Hyunjin gibi o da yoktu.

Yakınlardaki evine yürürken onu düşündü, iki ay boyunca kaçarak da olsa birbirleriyle görüşmüşlerdi. Seungmin unutmayacaktı, onu kimse öylesine güzel sevmemişti, kimse saçlarını öyle okşamamıştı çünkü.

Eve girdiğinde saçlarına şekil verip üstünü değişerek kamerasını ayarladı ve videosu için bir kapak çekti, henüz acemice de olsa insanlar onları beğeniyordu. Altına açıklamayı da yazdıktan sonra arkadaşıyla ortak olan hesaba videoyu yükledi.

"Chan Hyung videoyu attım! Şarkıyı da yarın atarız olur mu?"

"Olur Seung, hem boğazın da biraz daha iyileşir."

"Tamam!"

Yükledikten yarım saat sonra gelmeye başlayan yorumları cevaplarken eğleniyordu, üstelik kanallarının büyük bir çoğunluğu ingilizce olduğundan yurt dışından da yorum yapan tonlarca insan oluyordu.

Akşama doğru uygulamadan çıkıp gözlerini kapatarak en sevdiği şarkılardan birini mırıldanmaya başladı, yarın atacakları cover da buydu.

'yüzün bir melodi gibi..."

'Gözlerimi ne zaman kapatsam. bu karanlık adeta bir cennet..."

Gözlerinden istemeden firar eden yaşları silerken hıçkırıklarının arasında sözleri fısıldadı.

' Beni diğer tarafta beklemeyeceğinden korkuyorum.'
.
.
.

Kayıt için hazırlanırlarken Seungmin kulaklığını düzeltip bin bir uğraşla kabarmasını engellediği saçlarına baktı, kesinlikle sabaha göre çok güzeldi.

"Başlıyorum?"

Chan başını salladığında hazırladıkları küçük stüdyoda yerini alıp gözlerini kapattı, şarkıları hissetmeyi seviyordu, fazlasıyla da hissediyordu...

"... Bense okyanusa uzanmış senin şarkını söylüyorum. Ah... Sen böyle söylerd..."

Devam edemeyeceğini fark ettiğinde stüdyodan çıkıp koşarak arka bahçeye çıktı, neden her yerde aklına gelmek zorundaydı ki? Aptal bir çocukluk zamanı değil miydi? O kendisini çoktan unutmamış mıydı sanki?

Çimlerin üstüne oturdu, sanki tüm yük bacaklarından aşağı boşalıp gitmişti. Nerede olduğunu bile bilmediği biri için ağlarken çok zavallı hissetti, Chan yanına geldiğinde burnunu çekti. "Çok mu zavallı görünüyorum?" diyerek kendine alayla gülümsedi.