FIA14- Woo

32 2 0
                                    

"Any minutes, the meeting will start. Are you sure you wanna accompany me?" He asked again and again. Austin is getting into my nerves. I looked at him straight into in his eyes to let him know that there is know need to worry about me.

"I'm okay, beside nasa tabi naman kita alam ko namang hindi mo ako iiwan." Nakangiti kong sabi sa kanya. Lumapit siya sa pwesto ko, pumunta siya sa aking likod para yakapin ako. I was getting to used to his little sweet gestures. I felt my heartbeat pounding harder, it's not normal music in my ears. Every time you touch, kiss, and give me a sweet flattery voice you make my heart pounding so hard.

Daig pa ang nanay kung mag-alala siya ng sobra. Hindi ko alam na ganitong ka possessive si Austin. He bent down, kissing my forehead and release me in his hug. Tumayo ako at inayos ang damit ko. Kinuha ko ang mahahalagay dokumento na pwedeng kailangan sa meeting.

Lumabas kaming dalawa sa opisina niya. Nakasalubong namin si Mar, he looked away from me. I sense Austin's presence beside me. I looked up at his face, his jaw clenched so tight a vein bulged out in his temple. Inabot ko ang panga niya, I stroke his jaw just to calmed him down. "Don't be such a mad ape, Austin. Hayaan mo na yung tao, thank you dahil nandon ka ng panahon na iyon. " sabi ko sa kanya.

"That asshole if he lay his fingers to you, I'm deadly seriously I swear I'm going to kill him ." Mariin niyang sabi. A deep sigh eased from my lungs. Hinilot ko ang sintido ko. Paano ko kaya mapapaamo ang isang to? Sinabi ko naman pabayaan niya na lang ang issue tungkol sa aking dalawa ni Mar. I'm so disappointed in him.

"Calm down, Austin." Sabi ko, magsasalita na sana siya ng inilagay ko ang hintuturo ko sa kanyang labi. "Don't mind him. At saka anong sinasabi mong papatayin, masama ang pumatay ng tao Austin. Did you forget, karma is everywhere. Kaya don't talk as if you are going to kill him. Hayaan mo na ang tao kita mo namang dumidistansya na siya sa akin. He was afraid of you, you look scary kaya kagabi."

"Tsk, yeah yeah I leave to karma na lang." he said. Pumunta kami sa conference room. Umupo ako sa tabi ni Austin. Natigilan ako ng makita kong nag-uusap si Kennedy at sir Marc. Sumulyap ako kay Austin nakita kong nag-aalala ang kanyang tingin.

I smiled at him, "I'm fine." I mouthed silently.

Inaasahan ko namang kasama si Kennedy dito. Nagtataka ako bakit kasama kami dito sa meeting. We are not part of this project. Austin is just a general manger and I'm his assistant. Pasimpleng tumingin ako kay Kennedy. Pumayat siya halatang pinapabayaan niya na ang sarili niya. Hindi na siya yung Kennedy na nakilala ko. What happened to you Kennedy? Hindi ka ba inaalagaan ng kapatid ko gaya ng pag-aalaga ko sayo noon?

Bumuntong hininga ako, bakit pa ba ako nag-aalala ng ganito sa kanya. Honestly, I'm already in a half way of moving on stage.

Ilang sandali ay natapos ang usapan nila Kennedy at Sir Marc. Nakita ko sa peripheral vision ko ay nakatingin sa akin si Kennedy. "Your late Austin and Ms. Romeo." Nakahalukipkip na saad ni Sir Marc sa aming dalawa. Yumuko ako para humingi ng tawad. Narinig ko lang ngumisi si Austin kaya pasimpleng kumurot sa kanyang tagilirin. He winced in pain, "Fuck, masakit a-." inis niyang sabi sa akin. Hindi niya tinapos ang kanyang sinabi ng matalim ko siya tinignan. He rolled his eyes at me, ayan makuha ka sa tingin.

Tamad na sumandal si Austin sa kanyang upuan, pasimple siyang sumipol. "Sorry man, Celestine and I had an important conversation." Ngisi niyang sabi kay Sir Marc. "Ah, okay." Pagtatakang sagit ni sir Marc.

Bumaling sa akin si Sir Marc, "Celestine, this is Kennedy. I know you know him based on yesterday. He will be part of this project, I hired him as an engineer and Austin will be the Architect." Paliwanag ni Sir Marc. Kumunot ang noo ko ng sabihin niyang Architect si Austin. I don't believe that he was Architect!

Fall Inlove Again Where stories live. Discover now