Fall Inlove Again

FIA11

Tulalang nakatingin ako sa aking repleksyon sa salamin. My eyes filled with sadness. I cant regain my composure. What does he think of me? I'm already broken glass. Hindi pa ito ang tamang panahon para magkita kami pero anong ginawa ng tadhana. Kung mag-uusap man sana kami gusto ko yung buo na ako at buo na siya. Masaya na siya sa piling ng iba.

Sa pagkalutang ko sa sarili may biglang humablot ng kamay ko saka sinandal sa pader. "What the hell is that, Celestine?!" tiim bagang niyang tanong. His eyes bloodshot and filled with rage. His breathing heavier. His hands were gripping my wrist real tight.

Magkahilaang nakasandal ang kamay ko sa pader. Nangangatog ang tuhod ko sa takot. Kaanina gulong gulo ang utak ko, pero mas ginulo ni Austin. Galit na galit siya na kahit ano mang oras ay magwawala siya na parang halimaw.

"Damn it!!" he shouted under his breath. Binitawan niya ako saka naglakad papalayo sa akin. Nasindak ako ng gulat noong sinuntok niya ang salamin. Galit at nasasaktan siyang humarap sa akin. Napatingin ako sa kamao niyang dumudugo.

"Oh my god Austin, what the hell are you thingking?!" nauutal at naiinis kong sabi sa kanya. Mas napaiyak ako ng parang gripo tumulo ang dugo sa kanyang kamao.

Akmang lalapitan ko siya, "Stay still, Celestine." Pagbabanta niya sa akin. Tinignan ko siya, his eyes turned sharp, his face darkening. I gulped at the cold intensity of his stare.

Unting-unti siya lumapit sa akin. I looked down to his fists were balled up. Ilang pulgada na lang ang lapit niya sa akin. Itinaas niya ang kamay niya sa ere. I closed my eyes tightly waiting of his punch. Naghihintay ako ng ilang segundo na dadapo ang kamay niya sa akin pero wala pa namn ako maramdaman. Dahan dahan kong binuksan ang mata kong nakapikit. I saw his face softened. My lips parted.

He pulled me to a hug. He locked me in between his arms. Ang bilis ng pintig ng kanyang puso, "A-Austin.." nauutal kong tawag sa kanya. Why is he suddenly like this?

"I told you I like you. I told you, you will be mine soon. Why did he act that way, why the hell kiss he kissed you?" bawat salita niya may diin at saka nanggigigil. Nanlalambot ang aking tuhod pasalamat na lang ako dahil hawak niya ako.

"Who is he in your life, Celestine?" he asked with authority sa oaghihiwalay niya ng yakap saa akin pero hawak niya parin ang magkabilaan kong tagiliran.

Sasahihin ko ba sa kanya? Handa ba siyang makinig sa akin? Paano kung masaktan siya dahil alam kong may gusto siya sa akin? Kakayanin ko bang makita siyang dapuan ng sakit?

I let out a deep sigh, looking him straight in the eye and answered his question. "He is my first love, my everything. He is my soon to be husband." Pumikit siya saka yumuko. "Pero nabuntis niya ang kapatid ko kaya hindi natuloy ang pangarap naming makasal." I added.

"Damn it! Fuck, you are precious like a diamond pero winarak ka lang niya?!" frustrated niyang tanong.

Akala ko iiwan niya na ako, akala ko bibitawan na niya ako, akala ko aayawan na niya ako pero kinulong niya ako sa kanyang bisig. Humikbi lang ako sa bisig niya. His hand caressed my hair, it was gentle and soft.

"Ibuhos mo lahat ng luha na dapat sa kanya dahil ako ang papalit ng dahilan ng pagkaluha mo. Celestine, sweetie let me wipe your tears and lips, I can't stand seeing his lips into your lips it made me puke and wanna beat that asshole." Malambing niyang bulong saka kinuha ang panyo sa kanyang pocket. Binasa niya ng konting tubig sa may faucet saka pinunasan ang aking labi. Maparusang diin niyang pinunasan ang labi ko.

My mood suddenly changed, I'm thankful that he is here, staying beside me. Gusto ko mang pigilan siya sa ginagawa niya pero may nagtutulak na bagay lang iyon dahil hinalikan ako ng traydor at committed na tao.